یکی از سوالاتی که در خصوص ایام فاطمیه به ذهن می‌رسد این است که تفاوت فاطمیه اول و دوم چیست. آیت الله سید موسی شبیری زنجانی از مراجع تقلید در درس خارج فقه خود در ۱۶ مهر ۱۳۷۴ در این خصوص می‌گوید:

در بین عوام از قدیم ایام فاطمیه و شهادت حضرت زهرا علیها السلام، فاطمیه اوّل مشهور بوده است یعنی سیزدهم جمادی الاوّل ولی اخیراً فاطمیه دوم یعنی سوم جمادی الثانیة شهرت یافته و شاید منشأ آن حاجی نوری یا شاگردان او باشند وجهی که برایش ذکر می‌کنند، آن است که ۷۵ روز در نسخ مختلف کتب تاریخی تصحیف ۹۵ روز است و چنین تصحیفی بین دو کلمه «سبعین» و «تسعین» امری رایج و شایع است من به یاد ندارم که در کتب تاریخی و اختلاف نسخه‌ها، این دو کلمه به یکدیگر اشتباه نشده باشد.

در نسخ مختلف کتب تاریخی یا سبعین را به تسعین و یا بالعکس اشتباه می‌کنند. تجربه نشان داده که غالباً در این کلمه خطا رخ می‌دهد، اصل أصالة عدم خطا هم جاری نیست. و چون علی أی حال، شهادت آن حضرت هر روزی باشد باید به قصد رجاء توسل کرد و به حسب روایات همان ثوابی که وعده داده شده به توسّل به قصد رجاء إعطاء می‌شود.

در محاسن برقی آمده که حضرت می‌فرمایند روایاتی که حروریه که خوارج اند نقل می‌کنند طرح (رد) نکنید، احتمال دارد که این روایات صادر شده باشد چون قطعی الکذب نیست و چون محتمل، است رجاءً آنها را حفظ کنید.

چنانچه قاعده تسامح و امثال آن اقتضا می‌کند به حسب روایات مسلّم وعده ثواب به توسل داده شده و باید حفظ شود چه فاطمیه اول و چه فاطمیه دوم از یکی از آقایان تبریز - آقای آقا میرزا جعفر اشراقی - شنیدم که درباره علم امام می‌گفت: «بعضی چیزها دانستنش کمال است و بعضی از امور ندانستنش شرط کمال است و خداوند علم آن را از ائمه علیهم السلام می‌گرفت مثلاً در لیلة المبیت اگر حضرت امیر علیه السلام می‌دانست که به واسطه خوابیدن در بستر پیامبر صلی الله علیه و آله آسیبی به او نمی‌رسد کمال نبود.شرط کمال که فداکاری حضرت را نشان می‌دهد این بود که نداند و نمی‌دانست.

در چنین مواردی که ندانستن شرط کمال است خداوند علم را می‌گرفت. مثل لیلة القدر و امثال، آن گاهی از روی جهاتی خود ندانستن را ائمه علیهم السلام مصلحتی می‌دانند که روشن نباشد. قبر مطهر حضرت زهرا سلام الله علیها آن هم همین طور است تا مظلومیت حضرت ثابت شود و در دوره‌های بعدی باقی بماند. بعضی چیزها هست که به حسب روایات آیه بی نه است و باید ثابت بماند و از بین نرود، مثلاً حجر الأسود، بدن فرعون و امثال آن از آیات بینات است یکی از این آیات بینات، نیز مسئله خفاء قبر حضرت زهرا (سلام الله علیها) است.

عن أبی تصیر عَنْ أبِی جَعْفَرٍ علیه السلام أوْ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ علیه السلام قال: لا تُکَذِّبُوا الْحَدِیث إِذَا أَتَاکُمْ بِهِ مُرْجِئِیٌّ وَ لَا قَدَریَّ وَ لا خَرُورِیٌّ یَنْسُبُهُ إِلَیْنَا، فَإِنَّکُمْ لا تَدْرُونَ لَعَلَّهُ شَیْء مِنَ الْحَقِّ فَیُکَذِّبُ اللَّهُ فَوْقَ عرشه. (المحاسن، ج ۱، ص ۲۳۰-۲۳۱، ح ۱۷۵)