به گزارش قدس خراسان، در اوج آمادگی به سر می‌برد؛ آماده‌تر از همه دوران ورزشی‌اش. تمام حریفان داخلی هم‌وزن خودش را در ماراتنی ۱۲۵ نفره شکست داده بود و به عضویت تیم ملی در آمده بود. مدعیان هم‌وزنش در اردوی تیم ملی را هم یکی پس از دیگری از میدان به در برد و هوگوپوش تیم ملی برای اعزام به مسابقات قهرمانی تکواندو جهان در بلغارستان شد. مربیان تیم ملی تکواندو نوجوانان و اساتیدش همگی هم‌نظر می‌گفتند یکی از سکوهای قهرمانی جهان را تسخیر خواهد کرد؛ چرا که پیش از این دو مدال طلا و نقره جهان را در کره جنوبی؛ مهد تکواندو دنیا بدست آورده بود. همه چیز برای افتخارآفرینی دیگری برای «ریحانه امامدادی» مهیا شده بود. هم‌گروهی و قرعه نحس رویارویی با نماینده رژیم صهیونیستی، کاخ رؤیاهای تکواندوکار نوجوان مشهدی را فرو ریخت. با وجود این، لحظه‌ای درنگ نکرد و افتخار دفاع از مظلومیت مردم مسلمان فلسطین را حتی با مدال طلای جهانی عوض نکرد. مسابقات جهانی بلغارستان همان‌جا برای ریحانه امامدادی تمام شد؛ اما مدال افتخار حمایت و دفاع از مسلمانان مظلوم برای همیشه به ویترین افتخارات این تکواندوکار مشهدی اضافه شد.

خیلی‌ها پیش‌بینی می‌کردند طلای جهانی بلغارستان از آن تو خواهد شد.

بله دقیقاً همین طور بود. من برای رسیدن به بهترین شرایط و اوج آمادگی تلاش بسیار زیادی کرده بودم. ذهنیتم این بود که هر حریفی مقابل من قرار بگیرد، به راحتی از پسش برمی‌آیم. منتظر بودم روز مسابقه برسد. برای بالا رفتن از سکوی قهرمانی جهان لحظه‌شماری می‌کردم. در مجموع هم به لحاظ آمادگی فیزیکی و هم آمادگی ذهنی در بهترین سطح قرار داشتم و این آمادگی را از وقتی تکواندو را شروع کردم تا به امروز تجربه نکرده‌ام.

با وجود این و به قول ورزشکاران، طلای مسابقات جهانی را در مشت خود می‌دیدی؟

دقیقاً همین طور است. نه تنها خودم؛ بلکه مربیان و استادان رسیدن به مدال را به راحتی برای من متصور بودند و این انگیزه‌ام را برای بالا رفتن از سکوی قهرمانی دوچندان می‌کرد.

آن هم‌گروهی و قرعه همه چیز را خراب کرد؟

بله. آن‌قدر خوب تمرین کرده بودم و آماده بودم که هیچ حریفی جلودارم نبود. من برای رسیدن به مسابقات جهانی از میان ۱۲۵ نفر که هم‌وزن خودم بودند و مدعی رسیدن به تیم ملی، در هفت دور مسابقه‌ای که برگزار شد، بهترین عملکرد را داشتم و انتخاب شدم. در اردوی تیم ملی هم چهار مسابقه دیگر با حریفانی که مدعی بودند، برگزار کردم و در نهایت به مسابقات قهرمانی جهان رسیدم؛ اما درست جایی که می‌خواستم مزد زحماتم را بگیرم، آن اتفاق افتاد و نتوانستم در مسابقات جهانی بلغارستان به روی شیاپ‌چانگ بروم.

حتماً تصمیم خیلی سختی بود بین بالا رفتن از سکوی قهرمانی جهان و دفاع از مردم فلسطین، یکی را انتخاب کردن؟

به محض اینکه مشخص شد حریف اسرائیلی در گروه من قرار گرفته است، بدون درنگ این تصمیم را گرفتم. با اینکه آن زمان خیلی ناراحت بودم؛ چون همه آرزوهایم را برباد رفته می‌دیدم؛ اما الان و با توجه به شرایطی که اسرائیلی‌ها برای مردم مظلوم غزه به وجود آورده‌اند و موجب شده قلب تمام مردم دنیا به درد بیاید، بسیار خوشحالم که حریفم را به رسمیت نشناختم و با این کار دست‌کم توانستم از حق مظلوم در برابر ظالم دفاع کنم. به نظرم این نشان از هر مدالی ارزشمندتر است.

 پیش از مسابقات جهانی بلغارستان، در رده نونهالان آن هم در کره جنوبی به دو مدال جهانی باارزش دست پیدا کرده بودی.

بله من سال ۲۰۱۹ در رده نونهالان و در قسمت کیورگی در مسابقات قهرمانی جهان کره جنوبی توانستم یک مدال طلا و یک نقره بدست آورم. آن مسابقات هم از سطح بالایی برخوردار بود و بهترین‌های دنیا در آن حضور داشتند.

در حال حاضر شرایط برای شما چگونه دنبال می‌شود؟

پس از اینکه زانویم دچارآسیب‌دیدگی شد، سه ماه از میادین دور بودم و تمرین نمی‌کردم و پس از بهبودی دوباره تمرین‌هایم را شروع کردم و خدا را شکر به اردوی تیم ملی بزرگسالان هم راه یافتم. در حال حاضر هم برای رقابت‌های لیگ آماده می‌شوم و امیدوارم همراه با بقیه هم‌تیمی‌هایم بتوانم عنوان قهرمانی را بدست آورم.

حضور در تیم ملی بزرگسالان و سپس رسیدن به المپیک حتماً هدف بعدی است؟

بی‌شک همین طور است. برنامه‌های زیادی برای آینده دارم و تلاش می‌کنم به آن‌ها دست پیدا کنم. یکی از این برنامه‌ها رسیدن به المپیک است؛ اما فکر نمی‌کنم شرایط برای حضورم در المپیک پاریس فراهم باشد. با وجود این برای المپیک بعدی و رسیدن به مدال المپیک تمریناتم را با جدیت زیاد دنبال خواهم کرد.

شرایط این روزهای تکواندو خراسان رضوی چگونه است؟

آنچه مسلم است اینکه تکواندو استان بازیکنان و استعدادهای خیلی خوبی دارد؛ اما متأسفانه جایی وجود ندارد که این استعدادها به شکوفایی برسند. به طور مثال در استان ما یک تیم لیگ برتری برای بانوان نیست تا بازیکنان خوب ما مجبور نباشند برای حضور در لیگ و نشان دادن توانایی‌های خود راهی شهرهای دیگر شده و سختی کارشان دوچندان شود.

خبرنگار: هاشم رسائی‌فر