اسدالله رجب درباره آخرین آمار بیماران مبتلا به بیماری دیابت در کشور گفت: اصولا در همه دنیا اطلاعات دقیقی از بیماران دیابتی نداریم و تقریبی است چراکه بیشتر بیماران دیابتی را بیماران دیابتی مبتلا به نوع دوم تشکیل میدهند که بیش از ۵۰ درصد این افراد در اغلب کشورها اطلاعی از بیماری خود ندارند اما ۱۴ درصد جمعیت بالای ۲۰ سال در کشور ما مبتلا به دیابت هستند.
وی با بیان اینکه دیابت نوع یک تقریباً به موقع تشخیص داده میشود، ادامه داد: ما در کشورمان سیستمی که دیابت نوع اول را ثبت کند، هم نداریم بنابراین باز هم در این خصوص آما تقریبی است.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران با اشاره به اهمیت پیشگیری و درمان به موقع دیابت گفت: اگر بتوانیم با آموزش از بیماریها پیشگیری کنیم قطعا از مشکلات ناشی از این بیماریها پیشگیری کردهایم و طبیعتا هزینه کمتری به کشور و اقتصاد سلامت وارد میشود. به طور مثال در آلمان اگر کودکی در سن ۱۲ سالگی در کلاس ورزش ثبت نام کند بخشی از هزینهها توسط بیمه پرداخت میشود با این کار افراد را علاقهمند میکند که در کلاسهای ورزشی ثبتنام کند. بنابراین سرمایهگذاری برای پیشگیری میکنند چراکه پیشگیری بهتر از درمان است.
رجب تاکید کرد: بنابراین برای پیشگیری از دیابت هرچه سرمایهگذاری صورت بگیرد و هزینه شود باز هم کم است چراکه فرد دچار دیابت نمیشود و یا دیابت آن دچار عارضه نمیشود. بیشترین هزینههایی که یک فرد دیابتی میپردازد و بیشترین هزینههایی که به جامعه وارد میشود به دلیل هزینههایی است که برای عوارض ناشی از دیابت در فرد میشود. حال اگر پیشگیری و درمان به موقع انجام شود تا فرد دچار عارضه نشود در نتیجه از هزینههای طولانی مدت پیشگیری میشود. به همین دلیل ما هنوز توقع داریم که بیمهها در این زمینه بیشتری همکاری کرده و هزینههای بیشتری را بپردازند. حداقل باید ابزار و امکانات در اختیار افرادی که انسولین مصرف میکنند و یک فرد دیابتی برای کنترل ۶ یا ۷ بار قندخون در روز نیاز دارد را بیمه بپردازد این به نفع بیمه است.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: بخشی از دیابتیهای ما تعداد زیادی قرص قند خون مصرف میکنند و طبیعتاً کمتر به سمت مصرف انسولین میروند در دیابت نوع یک از همان ابتدا انسولین درمانی میشود اما در دیابت نوع دو موضوع این است که اولا دیر مراجعه میکنند و دوم اینکه صحیح درمان نمیشوند.
مدیرعامل انجمن دیابت ایران با تاکید براینکه اغلب بیماریهای قلبی عروقی نتیجه بیتوجهی به دیابت است، خاطرنشان کرد: اگر از ابتدا بیماری فرد دیابتی به صورت دقیق کنترل شود دیگر هیچ عارضهای پیدا نمیکند و در حقیقت یک فرد دیابتی میتواند مانند سایر افراد اجتماع زندگی کرده و زندگیاش کیفیت خوبی داشته باشد و طول عمری مانند طول عمر افراد عادی داشته باشد اما اگر بیماری یک دیابتی درمان نشده و قند کنترل شدهای نداشته باشد حداقل بین ۸ تا ۱۲ سال عمر متوسط این فرد کاهش پیدا میکند.
رجب با اشاره به اجرای پویش ملی غربالگری فشار خون و دیابت گفت: این پویشها بسیار خوب است و حداقل این است که مردم را با اسم دیابت آشنا میکند. یک سری افراد در این غربالگریها شناسایی میشوند اما مهم این نیست که ما بیماران را بشناسیم مهم این است که بعد از اینکه این افراد شناسایی شدند کاری برای آنها انجام دهیم که این افراد دچار عوارض بعدی نشوند البته شناسایی بیمار خوب است اما درمان این بیمار شناسایی شده اهمیت بیشتری دارد.
نظر شما