نکات جالب این سخنرانی، حضور یاسر عرفات در این جلسه و روایتش از دیدار با نواب صفوی است. محمدمهدی عبدخدایی از اعضای فدائیان اسلام در این خصوص می‌گوید:  بعد از انقلاب وقتی عرفات به ایران آمد، من دیدم که در گوشه‌ای از (روزنامه) کیهان نوشته اند که عرفات گفته من شاگرد نواب صفوی هستم- البته عرفات امروز با عرفات آن روز فرق می‌کند- از او می‌پرسند که چگونه شاگرد او شدی می گوید من حضور داشتم در دانشگاه فؤاد قاهره وقتی نواب صفوی سخنرانی کرد. بعد از سخنرانی رفتم پیش ایشان گفتم من در «حیفا» متولد شده‌ام و در دانشگاه قاهره دانشجوی راه و ساختمان هستم. عرفات بعدها خودش به من گفت : نواب صفوی نگاهی عجیب به من کرد و به چشمان من خیره شد و با هیجان عجیبی گفت:  «راه‌هایت را صهیونیست‌ها گرفته‌اند، راه و ساختمان میخوانی؟ برگردد به جبهه جنگ، تفنگ به دوش بگیر و راه را در حیفا بگشای. مگر فرزند حیفا نیستی؟ مگر مرده‌ای که سرزمینت را مهاجران اشغالگر تصرف کنند؟»  عرفات گفت: «تمام موهای بدنم سیخ شد. همان شب تمام کاغذهای درس و بحث را پاره کردم و قیل و قال مدرسه را کنار گذاشتم و دو روز بعد تفنگ بدوش به جبهه جنگ با اسرائیل ملحق شدم.» البته عرفات به من گفت: «من شایستگی شاگردی نواب صفوی را ندارم، شما او را دیدید اما ما یک ساعت دیدیم، ولی همان یک ساعت انقلابی در درون ما بوجود آمد». (پانزده خرداد، مجله دوره اول، زمستان ۱۳۷۵ - شماره ۲۴)