محمدمهدی کامکار، با اشاره به ویژگی‌های خاص صنعت بهداشتی و آرایشی در دنیا که نیازمند تغییرات روزانه و لحظه‌ای است، گفت: این صنعت را نمی‌توان با اتکا به قوانین قدیمی، اداره کرد. زیرا، دنیا به سمت توسعه یافتگی گام برداشته و ما هم باید قوانین روز دنیا را اجرا کنیم تا بتوانیم در این عرصه موفق باشیم.

وی با گلایه از مقررات کالاهای وارداتی، افزود: وقتی همین مقررات را برای تولید کننده داخلی در نظر نمی‌گیریم، امکان رقابت از بین می‌رود. به طوری مثال، تعیین قیمت محصولات وارداتی بر عهده وارد کننده است. همچنین، وارد کننده می‌تواند با هر نوع تصویری و بسته بندی، کالای خود را در بازار عرضه کند.

کامکار ادامه داد: وارد کننده محصولات آرایشی و بهداشتی، از هر گونه مزایا و امتیازهایی برای فروش کالای خود برخوردار است؛ در حالی که تولید کننده داخلی از این مزایا محروم است.

رئیس شورای سیاستگذاری رویداد CDIE۲۰۲۴ تاکید کرد: وقتی کالای تولید داخل حمایت نشود، هیچ داروخانه‌ای حاضر نیست این محصولات را با قیمت متوسط عرضه کند و در نتیجه آن، شاهد عرضه کالاهای وارداتی قاچاق و کم کیفیت خارجی هستیم که مصرف کننده را گول می‌زند.

وی با اشاره به اهمیت تعامل سازمان غذا و دارو با صنعت بهداشتی و آرایشی داخلی، گفت: روان سازی مقررات در این حوزه، می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های دو طرف شود، به طوری که اگر تولید کننده داخلی؛ شرایط سازمان غذا و دارو را داشت، مجاز است از داده‌های این سازمان در تولید محصولات خود استفاده کند.

کامکار با طرح مثالی، توضیح داد: یک رنگ مو ممکن است طیف‌های مختلفی داشته باشد و تولید کننده نباید برای هر رنگ مو یک پروانه بگیرد. در حالی که سازمان غذا و دارو می‌تواند بر اساس فرمولی که در سایت سازمان قرار دارد، می‌تواند مجاز بودن یا غیرمجاز بودن استفاده از فرمول‌ها را تأیید کند. اگر تولید کننده از مقررات سازمان تخلف می‌کند، می‌توانند برخورد کنند.

وی ادامه داد: ما نباید با قوانین دست و پاگیر، شرایط را برای تولید کننده داخلی، سخت و سخت‌تر کرد و هزینه‌ها را بالا برد.

کامکار با عنوان این مطلب که ایران در صنعت محصولات بهداشتی و آرایشی قطب مورد اعتماد کشورهای منطقه است، افزود: ۱۰۰ سال پیش که ما این صنعت را داشتیم، کشورهایی مثل ترکیه و امارات نبودند. ما از دانش فنی، نیروی انسانی ماهر و زیرساخت‌های لازم برای تولید محصولات بهداشتی و آرایشی برخورداریم.

وی گفت: ظرفیت تولید محصولات بهداشتی و آرایشی در داخل بیش از ۲ برابر نیاز کشور است و ما می‌توانیم علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، جمعیتی بالغ بر ۱۵۰ میلیون نفر را برای استفاده از محصولات بهداشتی و آرایشی تولید ایران تأمین کنیم.

کامکار افزود: وقتی به جای صدور یک پروانه تولید برای محصول، ۱۰۰ پروانه صادر می‌شود؛ در نتیجه هزینه‌های نظارتی سازمان غذا و دارو را بالا می‌برد و دود این قبیل مقررات، به چشم مصرف کننده می‌رود.

وی ادامه داد: تأمین منابع این قبیل هزینه‌ها را دولت باید تأمین کند و در بودجه ببیند؛ اما اگر سازمان غذا و دارو هم می‌خواهد به فکر تأمین منابع باشد، می‌تواند برای یکبار برای پروانه‌های تولیدی بگیرد و زمان اعتبار حداقل ۵ تا ۱۰ سال باشد. در حالی که ۶ ماه طول می‌کشد پروانه صادر شود و مدت اعتبار پروانه را بعد از یک سال تغییر می‌دهند.

کامکار با عنوان این مطلب که برای هر کدام از محصولات آرایشی و بهداشتی یک انتظار وجود دارد، افزود: به طور مثال، صدها نوع کرم داریم که ویژگی‌های مشخصی دارند که اگر در هر محصول معرفی نشوند، قابل استفاده نیست و در نتیجه دست تولید کننده بسته است.

وی گفت: دوستان می‌خواهند با این قبیل دستورالعمل‌ها، جلوی تبلیغات غیر واقعی را بگیرند؛ اما این راهش نیست.

کامکار با بیان اینکه ما نگران سلامت مردم هستیم، افزود: وقتی تولید واقعی در مسیر خودش قرار نگیرد، تولید زیرزمینی و واردات قاچاق این محصولات افزایش می‌یابد.

وی ادامه داد: ما برندهایی داریم که قابل رقابت با بهترین کالاهای خارجی هستند و مردم ما هم به محصولات تولید داخل اعتماد دارند؛ اما با قوانین دست و پاگیر، مردم را از محصولات داخلی مأیوس می‌کنیم.

کامکار گفت: قیمت‌ها در رقابت سالم می شکند و تولید کننده‌ای موفق خواهد بود که بتواند محصول با کیفیت بالا عرضه کند و سهم بیشتری از بازار فروش محصولات را در اختیار بگیرد.

وی تاکید کرد: قیمت گذاری دستوری به ضرر مردم خواهد بود. اگر می‌خواهند جلوی کالایی را که به سلامت مردم لطمه می‌زند، بگیرند؛ این راهش نیست. ما باید در تولید، حداقل استانداردها را رعایت کنیم، اما بالا بردن کیفیت و استانداردها می‌تواند خوشحال کننده باشد.

کامکار با اشاره به هزینه‌های درمان بیماری‌های پوستی، افزود: اصلاحات قوانین و دستورالعمل‌ها با زور نمی‌شود و بهتر است برای پیشبرد امور، کارگاه‌های آموزشی تشکیل بدهند.

وی با اشاره به سابقه و قدمت انجمن‌های صنعت بهداشتی و آرایشی در کشور، گفت: خوشبختانه در کشور، بهترین آزمایشگاه‌های تحقیق و کنترل کیفیت را در این صنعت داریم.

کامکار با عنوان این مطلب که توان کنترل واحدهای کوچک و متوسط را به لحاظ کمبود نیروی انسانی نداریم، افزود: باید برای برون رفت از این مشکل،  برندسازی کنیم. یعنی، ۱۰۰ واحد کوچک زیر یک شرکت بزرگ فعالیت کنند و از این طریق،  برندسازی شود. از این طریق می‌توان به رشد و توسعه صنعت و حمایت از واحدهای کوچک کمک کرد.

رئیس شورای سیاستگذاری رویداد CDIE ۲۰۲۴، با اشاره به مقوله صادرات و کاهش هزینه‌های تولید داخل، گفت: وقتی واحدهای کوچک تحت نظارت یک برند فعالیت می‌کنند، می‌توان واحدهای تولیدی فعال در مناطق مرزی را حمایت کرد و صادرات را به جای اینکه از تهران و البرز و…، به کشورهای همسایه داشته باشیم، از همین واحدهای کوچک مرزی با نظارت کافی، انجام دهیم. این روش، علاوه بر ایجاد اشتغال و درآمد در مناطق مرزی، می‌تواند موجب رونق صنعت کشور شود.