پیش از شروع جام ملتهای آسیا همه فوتبال دوستان ایرانی روی یک نظر اتفاق داشتند. اینکه تیم ملی نباید هیچ حریفی را دست کم بگیرد که قانون فوتبال است، درست مثل اینکه برای قهرمانی در یک تورنمنت شما باید بازی به بازی پیش بروید و همه رقبا را ببرید. این فرمول قهرمانیست و رمز موفقیت برای هر تیم در هر کجای دنیا که باید روی کار خود تمرکز کند و کاری به نام حریفان نداشته باشد.
قتلگاهی بنام یک چهارم
اما وجه مشترک نظر همه فوتبال دوستان این بود که ایران سخت‌ترین مسابقه را در یک چهارم نهایی خواهد داشت. مرحله‌ای که به لحاظ تاریخی «قتلگاه» تیم ملی ایران در جام ملتهای آسیا بوده و حتی اگر به آسان‌ترین حریف در این مرحله بخوریم خود این بار روانی منفی بزرگترین رقیب ماست. ایران در ۲۰۰۰ لبنان، ۲۰۰۷ مالزی، ۲۰۱۱ قطر و ۲۰۱۵ استرالیا در همین مرحله حذف شد، در حالی که تیم‌های خوبی داشت و مثل همیشه مدعی قهرمانی بود. اما بعد از خود مرحله یک چهارم نام حریف فصل الخطاب نظر فوتبال دوستان بود
قاتلی بنام کره
اگر تیم‌ها مطابق پیش بینی نتیجه می‌گرفتند - یعنی مدعیان در گروه خود صدرنشین می‌شدند - در مرحله یک چهارم ایران باید دیدار سنتی با کره جنوبی را برگزار می‌کرد. تیمی که ۳ بار در ۴ دور قبلی یاد شده در این مرحله مانع صعود ما به نیمه‌نهایی شد. همه منتظر تکرار این بازی بودند که ژاپن در روز دوم به عراق باخت. حالا ژاپن در گروهش دوم می‌شد و باید در یک هشتم نهایی به مصاف صدرنشین گروهی می‌رفت که این جایگاه را برای کره جنوبی کنار گذاشته بودیم.
فینال زودرس به نفع ما بود
تقابل این دو غول فوتبال آسیا به نفع ماست. با توجه به فاصله زمانی اندک بین بازی‌های مرحله حذفی، تیمی که برنده از این بازی بیرون می‌آمد در فاصله کوتاه مقابل ملی پوشان ما نمی‌توانست از صددرصد توانش استفاده کند. همه آسیا منتظر این فینال زودرس بودند که کره جنوبی روز سوم برابر مالزی متوقف شد! قبل از این بازی گمانه زنی‌ها همانطور که در مورد بازی ایران و امارات وجود داشت فضای رسانه‌ای در آسیا را پر کرد!
توهم توطئه
اینکه کره جنوبی به خاطر فرار از رویارویی با ژاپن احتمال دارد مسابقه با مالزی را نبرد تا در گروه خود اول نشود، شایع‌ترین تحلیل این روزها بود که هم را یاد «دایی جان ناپلئون» می انداخت! وقتی بازی کره و مالزی به آن شکل دراماتیک در وقت‌های تلف شده به تساوی ۳-۳ انجامید، خیلی‌ها فرضیه خود را به تحقق پیوسته دیدند!
اما آن تلاشی که بازیکنان کره بعد از زدن گل مساوی ۲-۲ برای بردن توپ به مرکز زمین داشتند، نمی‌توانست فیلم بازی کردن باشد. روبرتو مانچینی سرمربی نامدار عربستان از لبخند یورگن کلینزمن سرمربی کره جنوبی بعد از گل تساوی مالزی در ثانیه‌های آخر وقت‌های تلف شده حرف زد اما آن لبخند بیشتر «زهرخند» و از سر ناامیدی و تلخی بود تا رضایت!
عربستان بدتر از ژاپن!
حقیقت این است که این مسابقه کاملا غیر منتظره برای کره پیش رفت. آنها حالا باید در یک هشتم مقابل عربستان بازی کنند که اگر قوی‌تر از ژاپن نباشد، ضعیف‌تر هم نیست. این یعنی برای آنها فرقی نمی‌کرد و فقط توقف برابر مالزی به اعتبار و عظمت کره ضربه زد. اگر آنها به عنوان تیم اول بالا می‌آمدند، اعتماد به نفس و شرایط روحی روانی بهتری داشتند. حالا کره با خوردن سه گل از مالزی در یک بازی عملاً آدرس نقاط ضعف خود را به رقبا داده و این کاری نیست که عمدی انجام شده باشد!
تلاقی شرق و غرب
اما این وضعیت به حال ما چه فرقی دارد؟ هنوز آن فرض برخورد دو تیم قدرتمند در یک هشتم نهایی باقیست. بحرین اگرچه قدرت و اعتبار کره جنوبی را ندارد اما این شانس را دارد که با فوتبالی کاملاً متفاوت نسبت به شرق آسیا، ژاپن را بیشتر از کره اذیت کند. همان اتفاقی که برای کره برابر عربستان می‌افتد!
ژاپن و کره جنوبی از یک منطقه می‌آیند و ویژگی‌های نژادی مشترکی دارند که باعث می‌شود در فوتبال هم سبکی شبیه به یکدیگر داشته باشند. بازی آنها برابر تیم‌های غرب آسیا که سبکی کاملاً متفاوت دارند، همیشه برایشان سخت‌تر است. ضمن اینکه شناخت ژاپن و کره از یکدیگر خیلی بیشتر و از بحرین و عربستان کمتر است.
فرصت انتقام!
بازی ژاپن و بحرین بازی سخت و سنگینی خواهد شد و تیم برنده فرصتی کوتاه برای ریکاوری و آماده شدن برای تقابل با ایران خواهد داشت. این یعنی فرض اولیه ما کماکان به قوت خود باقیست و فقط جای ژاپن با کره برای ما در یک چهارم نهایی عوض شده که این هم می‌تواند نشانه مثبتی باشد.
ما قبلاً ۵ بار با کره جنوبی در یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا روبرو شدیم و سه بار نتوانستیم به نیمه‌نهایی برویم. اما تا امروز در مراحل حذفی تنها یک بار با جام با ژاپن روبرو شدیم که نیمه‌نهایی دوره قبل جام ملت‌ها بود. تمام ملی پوشان انگیزه بردن ژاپن را دارند اما اسکلت اصلی تیم فعلی ما همانیست که ۵ سال قبل در امارات با اشتباه خودی به ژاپن باخت!
در ۲۰۱۹ ژاپن بهتر از ما نبود و ما به اشتباهات خودمان باختیم. حالا بازیکنان با تجربه‌تر و انگیزه مضاعفی دارند تا با حذف ژاپن، از سایر رقبا هم زهر چشم بگیرند. اگر هم بحرین بالا بیاید که باز همین انگیزه هست، ما تا ابد بابت منامه از این رقیب طلب داریم!
قهرمان واقعی
ما باید همه را ببریم تا قهرمان شویم و هنوز هم بازی سخت ما در یک چهارم نهایی به قوت خود باقیست. عوض شدن نام ژاپن با کره حتی تاثیر مثبت می‌تواند باشد، تیم شایسته قهرمانی در آسیا است که مدعی اصلی یعنی ژاپن را ببرد!
نظر شما