به گزارش قدس آنلاین، «پتروشیمی هگمتانه پس از ۱۸ سال کش و قوس افتتاح شد»؛ این جمله سرخط اخبار دی ماه سال ۹۹ بود و در تشریح این تیتر، خبری با این مضمون مخابره شد «مجتمع پتروشیمی هگمتانه با سرمایه‌گذاری یک‌هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان روز پنجشنبه چهارم دی ماه سال ۹۹ در مراسمی با حضور مقامات استانی و در ارتباط تصویری زنده با رئیس جمهوری اسلامی ایران، به صورت رسمی به بهره‌برداری رسید. بهره‌برداری از پروژه پتروشیمی هگمتانه به صورت مستقیم برای ۲۵۰ نفر و به صورت غیر مستقیم بیش از ۲ هزار نفر اشتغالزایی ایجاد می‌کند.»
همین چند خط بس بود تا جانی دوباره به صنعت استان دمیده شود و امید از سر روی اهالی همدانا فرو ریزد؛ تکاپو در راستای جذب نیرو، آغاز به کار و تولید و مهمتر از دیگر موارد صادرات محصولات صادراتی، تنها تولیدکننده pvc پزشکی کشور نقل محافل آن روزها شده بود.
اما دیری نپایید که خبری با این فحوا «پتروشیمی هگمتانه برای تامین خوراک با مشکلاتی مواجه است، اگرچه پیگیری‌های لازم در این راستا انجام شد تا از تعطیلی این واحد جلوگیری شود» دست به دست شد و سایه عدم تامین خوراک بر تولید صادراتی این واحد منحصر به فرد سنگینی کرد.
تاریخ انتشار این خبر در هفته اول و دوم فروردین سال ۱۴۰۰ بود، بهار و انتظار نوید اخبار خوش می‌دادند نه سُرنای تعطیلی؛ نمایندگان استان، استاندار وقت، معاون هماهنگی و امور اقتصادی استانداری از استان و مقامات وزارتی در مرکز درصدد پیگیری برآمدند تا مبادا باب تعطیلی پتروشیمی چهارقفله شود.
در آن برهه دست به پیگیری و نامه‌نگاری‌ها جواب داد و از ماهشهر خوراکی مقطعی تامین شد و دستگاه‌ها به کار افتاد، اما خوراک تامینی کفاف ماه و سال را نداد و با قید مقطعی قطع شد و دوباره چرخ پتروشیمی باز ایستاد؛ در این بین مشکلاتی از این سو و آن سو این پروژه منحصر به فرد در خارومیانه را تهدید می‌کرد.
اما فارغ از حواشی، دوباره مسئول و نماینده دست به کار رسیدگی شدند تا این خبر «نخستین موضوع در جلسه با وزیر نفت حل مشکل پتروشیمی هگمتانه است به طوری که قول مساعد داده شد، چراکه این شرکت خاص در خاورمیانه از حیث تأمین خوراک اولیه دچار مشکلات بسیاری است، خصوصا که این مجموعه با ۳۵۰ نیروی انسانی در حال فعالیت است و اگر تأمین مواد اولیه صورت نگیرد، معیشت کارکنان مختل خواهد شد.» منتشر شد و از بررسی ابعاد موضوع حکایت داشت و اخطاری مبنی بر خاموشی چراغ هگمتانه.
تاریخ انتشار این یکی خبر مهر و آبان سال ۱۴۰۱ بود و این تناوب تاریخ‌ها نشان از بگیر و نگیر تامین خوراک داشت، قصه پرغصه پتروشیمی هگمتانه عدم تامین گاز سمی vcm یا خوراک اولیه تولید PVC گرید پزشکی بود؛ اوج غصه اما اهمیت تولیدات خاص این مجتمع بود که دستخوشِ «می‌شود و نمی‌شود»، شد.
پتروشیمی هگمتانه، کارخانه منحصربه‌فردی در خاورمیانه
کارخانه دلاری همدان پا نگرفت!
بعد از تشریح اوج و فرود روزهای پتروشیمی هگمتانه، زین پس مقال را اختصاص می‌دهیم به چرا نمی‌شود؟ چرا خوراک اولیه این تولید ضروری و صادراتی تامین نمی‌شود؟
پاسخی بلندبالا دارد، اما آنقدری بدانید که ظرفیت تولید این مجتمع ۳۵ هزار تن است و بالغ بر این میزان، امکان تولید ۹ هزار تن هم گرانول پزشکی در این مجتمع وجود دارد به طوری که در حال حاضر نیاز مبرم کشور در حوزه pvc با گرید پزشکی مابین هفت تا ۱۰ هزار تن است از همین رو باقی ظرفیت تولید این مجتمع فرصت صادرات و ارزآوری بی‌سابقه ایجاد می‌کند.
با توضیحات بیشتر، چرایی این مهم بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند و کندوکاوهای خبرنگار به این پاسخ‌ها می‌رسد.
طبق گفته مدیرعامل وقت صنایع پتروشیمی هگمتانه «نیاز سالانه این مجتمع ۳۰ هزار تن گاز است که باید با انعقاد قراردادی پیوسته ارسال شود اما مدت‌هاست این مجتمع به دلیل عدم تامین خوراک راکد و تعطیل شده و تامین گاز به دلایلی گره خورده است» اما دلایل گویی از این قرار است، همچون نبود این میزان نیاز اولیه در کشور، تامین و تدارک خوراک از ماهشهر با مشکلات و خطرات، پتروشیمی ماهشهر مواد اولیه تولیدی خود را کافی نمی‌داند و هزار و یک دلیل دیگر.
باز هم تیتر خبری گواه بر ادعای مشکلات پتروشیمی شده
«به دنبال مشکلات پتروشیمی همدان، نشست ۴ ساعته استاندار همدان با مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران برای حل مسائل پتروشیمی هگمتانه، تأمین خوراک و طرح توسعه فاز ۲ این پتروشیمی برگزار شد.
در این جلسه، مدیرعامل شرکت پتروشیمی ایران دستور تأمین خوراک مورد نیاز برای پتروشیمی هگمتانه را صادر کرد، همچنین با پیگیری‌های استاندار همدان مقرر شد حقوق ۲ ماه کارگران و پرسنل پتروشیمی هگمتانه از محل مطالبات ارزش افزوده استان طی روزهای آینده پرداخت و مابقی آن نیز با برنامه‌ریزی لازم توسط شرکت پتروشیمی هگمتانه پرداخت شود.
تعاملات بیشتر برای ادامه فعالیت و تأمین خوراک پتروشیمی هگمتانه نیز در این دیدار مورد تأکید دو طرف قرار گرفت.»
این خبرِ خوشحال‌کننده‌ای بود و چرخش چرخ پتروشیمی خاورمیانه‌ای را نوید می‌داد، که در زمان کوتاهی تمام پنبه‌ها رشته و روز از نو روزی از نو شد.
تولیدات صادرات محور پتروشیمی هگمتانه در گرو خوراک
عدم تامین پیوسته خوراک گریبان پتروشیمی هگمتانه را گرفته
باز هم بین مهر و آبان و بهمن و اسفند و بعد اردیبهشت و خرداد سال کنونی، مشکلات عدم تامین خوراک گرداگرد پتروشیمی هگمتانه چرخید و پیغام و پسغام تعطیلی آمد که بله! مجتمع هگمتانه که نه، کارخانه دلارسازی همدان پا نگرفته و خوراک ندارد.
تولید هفتگی و خاموشی ماهیانه آنقدری به دراز کشید که اوایل تیرماه سال جاری مدیرعامل وقت مجتمع پتروشیمی هگمتانه گفت «در صورت تولید مداوم، روزانه بیش از ۱۰۰ تن خوراک اولیه نیاز داریم در حالی که از ابتدای مرداد سال گذشته تاکنون ۴۸۵ تن از این ماده اولیه وارد کارخانه شده و این میزان خوراک به اندازه تولید چهار روز این واحد است.
با این وضعیت این مجتمع استثنایی که از آن باید به عنوان الماس یا کارخانه دلارسازی یاد کرد یک پروژه ورشکسته محسوب می‌شود چراکه گهگداری با رایزنی و گاها با فشارهای وارده بسیار، میزان محدودی خوراک تزریق می‌شود و در نهایت باز هم ارسال مواد اولیه به تعویق می‌افتد.
اگر یک سال محصول این شرکت به طور دائمی تولید شود، وارد ثبات در کار می‌شود و امکان خروج از گردونه آن غیرممکن خواهد شد.»
رسانه‌ای شدن مطالبه مجموعه پتروشیمی سبب شد گره کور نبود خوراک به میزان یکی، دو ماه حل شود، ولی به رغم تکرار پیگیری‌ها تداوم ارسال مواد اولیه میسر نشد.
همین عدم اختصاص مدام خوراک اولیه این بار باعث شد آگهی واگذاری سهام خصوص پتروشیمی منتشر شود؛ چند صباحی این آگهی در فضای مجازی دست به دست شد و توامان ابرپروژه پتروشیمی هگمتانه در مدار رسیدگی قرار گرفت، همان طور که پیش‌تر اشاره شد تامین پیوسته خوراک اولیه راه چاره تولید کارخانه دلارسازی است.
هرچند یک چرای بزرگ هرگز دست از سر ما برنمی‌دارد؛ چرا همکاری و همیاری لازم برای راه‌اندازی این مجموعه صورت نمی‌گیرد؟ چه افرادی علاقه ندارند که این واحد تولیدی راه‌اندازی شود؟
امید است با تعیین تکلیف این مجموعه چراغ پتروشیمی هگمتانه در کهنه‌دیار همدانا روشن بماند و ارزآوری و اشتغال و تولید در این حوزه ادامه‌دار باشد.
آخرین سوسوی چراغ کارخانه دلازسازی همدان
نظر شما