همکاری در زمینه ی پالایشگاهی با کشورهای متقاضی نفت همواره یکی از سیاست های مورد توجه کشورهای نفتی بوده است. با استفاده از این روش تلاش می شود بازار ثابتی برای نفت به دست آید. این روش تا کنون در کشور ما مورد توجه جدی قرار نگرفته است.

دولت سیزدهم تلاش هایی در راستای ظرفیت بازارسازی تضمینی نفت و سیاست خرید تقاضا در بازارهای نفتی کشورهای همسو به اجرا گذاشت که نتایج خوبی برایمان به دنبال داشت.

در این راستا تلاش شد تا سرمایه‌گذاری متقابل در زیرساخت‌های انرژی کشورهای مقصد داشته باشیم. شاید این سوال پیش بیاید که ایران از نظر مالی دچار مشکلات جدی است و چگونه سرمایه‌گذاری انجام داده است.  در پاسخ به این سوال باید گفت که ایران به جای سرمایه‌گذاری نقدی، از طریق صادرات خدمات فنی و مهندسی به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انرژی کشورهای هدف اقدام کرده است.

دولت سیزدهم در مهم‌ترین اقدام خود در حوزه انرژی، اقدام به بازسازی پالایشگاه‌های نیمه‌فعال و با ظرفیت بسیار پایین تر از ظرفیت اسمی خود کرد. از طریق صادرات خدمات فنی و مهندسی علاوه بر بازسازی پالایشگاه کشور هدف، خوراک ورودی پالایشگاه را نیز منطبق بر نفت خام ایران تأمین می کنیم.بدین ترتیب علاوه بر صادرات خدمات فنی مهندسی دانش‌بنیان، زمینه صادرات نفت خام کشورمان و تبدیل آن به فرآورده‌های نفتی از طریق پالایشگاه‌های فراسرزمینی فراهم شد.

تجهیز و راه اندازی مجدد پالایشگاه های فراسرزمینی از دستاوردهای دانش بنیانی کشور

 نظرات حمیدرضا صالحی، عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران را درباره ی سیاست سهامداری در پالایشگاه های فراسرزمینی در ادامه می خوانید.

صالحی ضمن اشاره به این موضوع که در صنایع نفت و گاز کشور زمینه ی فراوانی برای فعالیت دانش بنیان ها وجود دارد، تصریح کرد: یکی از نتایج مهم دستاوردهای دانش بنیانی در صنعت نفت و گاز کشور این است که بستری برای صدور خدمات فنی و مهندسی به دیگر کشورها برایمان فراهم کرد.

وی ادامه داد: اجرای سیاست همکاری در پالایشگاه های فراسرزمینی و تجهیز و راه اندازی مجدد آن ها بر اثر دستاوردهای دانش بنیانی کشور میسر شد. این سیاست مزیت های بالایی برای کشور دارد.

عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی خاطرنشان کرد: همکاری در پالایشگاه های فراسرزمینی باعث می شود که این پالایشگاه ها با نفت ایران متناسب سازی شوند و بنابراین، کشورهای هدف به مشتریان دائمی ما تبدیل می شوند.

فرآورده های نفتی خاصیت تحریم پذیری ندارند و  تولید آنها به منفعت کشور است

عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگان گفت: از طریق همکاری در پالایشگاه های فراسرزمینی زمینه ای برای فروش نفت به دیگر کشورها به وجود می آوریم و این نفت را تبدیل به فرآورده هایی می کنیم که فروش شان برایمان مزیت بالایی دارد.

صالحی  ادامه داد: فرآورده های نفتی خاصیت تحریم پذیری ندارند و هر چقدر بتوانیم به افزایش تولید فرآورده های نفتی به طرق مختلف بپردازیم، به نفع کشور است.

عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی خاطرنشان کرد: ظرفیت های مهندسی خوبی در کشور در حوزه ی نفت و گاز داریم که می توانیم از آنها در راستای صدور خدمات فنی و مهندسی به دیگر کشورها استفاده کنیم. از این طریق، برای متخصصان داخلی بازار کار به وجود می آوریم و از مزیت های صدور خدمات به دیگر کشورها نیز بهره مند می شویم.

همکاری در پالایشگاه های فراسرزمینی به معنی تحول در تجارت نفت خام کشور است

صالحی گفت: همکاری در پالایشگاه های فراسرزمینی به معنی تحول در تجارت نفت خام کشور است که به درآمدزایی برای آیندگان نیز منجر می شود. زیرا یک زیرساخت دائمی برای تبدیل نفت کشورمان به فرآورده های نفتی به وجود می آوریم.

وی ادامه داد: به طور کلی سهامداری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی سیاست خوبی است. امروز کشورهای دارنده‌ نفت به دنبال راه‌های ابتکاری برای فروش نفت خام خود هستند. ما هم باید از فرصت‌ها به نحو احسن بهره ببریم. تجهیز و نوسازی پالایشگاه‌های نیمه فعال در دیگر کشورها، نوعی بازارسازی تضمینی برای فروش نفت کشور به شمار می‌رود. این کاری است که در کشورهای امریکای جنوبی نظیر ونزوئلا در پیش گرفتیم و موفق بودیم و تحریم ها را شکست دادیم.

عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران  تأکید کرد: در شرایط فعلی که با تحریم مواجه هستیم و نمی‌توانیم به راحتی نفت خام خود را صادر کنیم، سهامداری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی سیاست درستی است که‌ می‌تواند بازارسازی برای فروش نفت کشورمان باشد.