آنها که پس از جام جهانی به شکل عحیبی به سراغ سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران که نتایج فاجعه باری را در جام جهانی کسب کرده رفته بودند بعد از تنها چند بازی تیته لوپز اسپانیایی را جانشین کی روش کردند و با همین سرمربی وارد جام ملتها شدند. واقعیت این است که قطری ها علاوه بر پول هنگفتی که وارد چرخه فوتبال دنیا کرده اند مدیریت جدیدی را هم با خود به عصر تازه فوتبال آورده اند. مدیریتی که می گوید برای رسیدن به قله هرجا که پایت لغزید مسیرت را عوض کن و راه درست تر را در پیش بگیر.بر پایه همین استراتژی است که در  ۵ سال گذشته دو قهرمانی آسیا ، یک میزبانی جام جهانی با حضور همه ستاره های دنیا را به کشور کوچک خود آوردند. اما در کشور ما با وجود همه ادعاهای واهی در خصوص ظهور نسل طلایی و اتفاقا با وجود همه ریخت و پاش های نجومی گام ها رو به عقب بوده است. قطر در حالی کی روش را اخراج کرد و به قهرمانی رسید که ما همین مربی را با تحلیل های اشتباه و فشار دلال ها پس از ناکامی در جام جهانی و حذف در جام ملتها  برای جام جهانی ۲۰۲۲ با سلام و صلوات برگرداندیم تا ۶ گل از انگلیس بخوریم و مقابل امریکا تن به شکست دهیم.

این در حالی بود که کارنامه کی روش در کلمبیا و مصر و اخراج مفتضحانه وی گویای پایان دوران تفکرات دفاعی این مربی بود. همین هم بود که قطری ها خیلی زود متوجه فاجعه شدند و با سپردن سکان تیم شان به لوپز اسپانیایی که فوتبال تهاجمی را در دستور کار داشت از حیف و میل پول های شان جلوگیری کردند و جام را با فوتبال خلاقانه در خانه نگهداشتند.

دو قهرمانی پیاپی قطری ها(حفظ قهرمانی سخت تر از قهرمان شدن است) نشان داد که آنها در مدیریت اقتضایی( مدیریتی مبتنی بر شرایط و به دور از تعصبات و تعلقات) چه پیشرفت خیره کننده ای داشتند و بر خلاف آنچه تصور می شود برای هر ریال هزینه کرد خود چقدر وسواس و خساست به خرج می دهند. آنها در دهه گذشته مثل ریگ در فوتبال دنیا پول خرج کردند اما به همان اندازه هم به موفقیت رسیده اند. از ساخت کمپ اسپایر تا برگزاری جام جهانی و قهرمانی در دو جام ملتها قطری ها همچنان سود می کنند. اما در ایران با وجود این همه هزینه بی حساب و کتاب برای استخدام مربی خارجی و برگزاری لیگ و خرید ستاره ها جز تلی از ناکامی هیچ برجای نمانده است. تنها دستاورد این نسل طلایی بی حماسه نباختن به پرتغال ،پیروزی بر ولز و ژاپنی است که در بدترین شرایط خود به تور ما خوردند و گرنه ما در این همه سال نه به المپیک رسیدم، نه قهرمان جام ملتها شدیم.نه جام باشگاهی فتح کردیم و نه حتی میزبانی درستی را برگزار کردیم.