به گزارش قدس خراسان، واگذاری زمین و ایجاد تصفیهخانه برای تصفیه فاضلاب حاصل از آبکاری یکی از موضوعاتی است که هر چند از طرف اعضای صنف آبکاران و سماورسازان از سال ۹۸ در حال پیگیری است اما به گفته مسئولان این صنف با وجود پرداخت هزینه پیشپرداخت زمینها در فاز ۴ شهرک صنعتی کلات، این موضوع هنوز به سرانجامی نرسیده است.
رئیس اتحادیه صنف آبکاران و سماورسازان مشهد در این باره میگوید: متأسفانه به دلیل اینکه هیچ سازمانی مسئولیت ساختن تصفیهخانه این شهرک را بر عهده نمیگیرد، واگذاری این زمینها به اعضای صنف هم بلوکه شده است. با وجود اینکه اعلام کردهایم حداقل با توجه به بالا رفتن هزینه ساخت و ساز اجازه ساخت واحدها داده شود و صدور مجوز بهرهبرداری از واحد صنفی در این شهرک منوط به ساخت تصفیهخانه و اتصال فاضلاب واحد آبکاری به تصفیهخانه شهرک باشد اما همچنان ما در بلاتکلیفی به سر میبریم و در نهایت در جلسه حدود یک ماه پیش به ما اعلام شده است پول زمین را به نرخ روز پس بگیریم.
رضا عدالتی تبار ادامه میدهد: ساخت تصفیهخانه هزینه حدود ۲۰۰میلیارد تومانی دارد که با توجه به وضعیت درآمدی اعضای صنف و بازار، در توان اعضای صنف نیست تا این هزینه را پرداخت کنند اما این مطلب مطرح است که ساخت تصفیهخانه بر دوش واحدهایی باشد که میخواهند در این شهرک مستقر باشند که واقعاً از توان این واحدها خارج است و تعطیل کردن واحدها هم راه حل درستی نیست.
وقتی مردم میخواهند و مسئولان همتی نمیکنند
وی به پیگیریهای انجام شده از سازمانها و ارگانهای مختلف از جمله فرمانداری، استانداری، نهاد ریاست جمهوری، کمیسیون اصل ۹۰ و ستاد تسهیل استان اشاره و تصریح میکند: متأسفانه هیچ عزمی در حل این موضوع وجود ندارد در صورتی که حل این مشکل با توجه به بحران آب در استان و مشهد و بازگشت فاضلاب تصفیه شده ضمن جلوگیری از آلودگی زیست محیطی به دلیل وجود فلزات سنگین از جمله کروم میتواند هم به شهر و هم به تولیدکننده کمککننده باشد.
رئیس اتحادیه صنف آبکاران و سماورسازان مشهد توضیح میدهد: در اوج کرونا با وجود تعطیلی بازارها، یعنی اواخر سال ۹۸ در مدت ۱۰ روز به ما فشار آوردند که همه اعضا پول زمین را به حساب شرکت شهرکهای استان واریز کنند و در این مدت مبلغ ۴ میلیارد تومان برای ۸/۹ هکتار زمین برای اقدامهای بعدی واریز شد اما نه تنها هیچ اقدامی نشده است بلکه زمینها با دستور ستاد تسهیل استان بلوکه شده و حق هیچ کاری در این زمینها را نداریم.
عدالتی تبار تشریح میکند: بر اساس توافق با شرکت شهرکها و ستاد تسهیل قرار شد براساس متراژ درخواستی واحد صنفی، ۱۵ درصد نقد و الباقی مبلغ زمین در مدت ۴۲ ماه پرداخت شود که ۱۵ درصد پیشپرداخت را همه واحدهای صنفی پرداخت کردند که حدود ۴ میلیارد شد.
وجود طرح توسعه ضروری است
وی ضمن تأکید بر این موضوع ادامه میدهد: از نکات دیگر این موضوع این است که در ایجاد این شهرک هیچ طرح توسعهای دیده نشده، ما در ابتدای کار درخواست ۱۵ هکتار زمین دادیم اما در نهایت زمینی به متراژ عنوان شده یعنی ۸/۹ هکتار در نظر گرفته شد که ۱۵۰واحد آبکاری از ۲۵۰واحد فعال توانستند در همین طرح به سرانجام نرسیده نامنویسی کنند.
رئیس اتحادیه صنف آبکاران و سماورسازان مشهد میگوید: تعداد اعضای این صنف ۶۵۰ واحد صنفی است و ۵۰ مجوز در دست اقدام داریم. در زمینهای مد نظر دو قسمت وجود دارد؛ یک قسمت برای صنایع آبکاری و قسمت دیگر برای صنایع وابسته که در قسمت آبکاری ۱۵۰واحد برای ۵هکتار نامنویسی کردهاند و حتی گفتهایم زمینهای صنایع وابسته که نیاز به تصفیهخانه ندارند را برای مستقر شدن این صنایع واگذار کنند که در این زمینه هم هیچ مساعدتی نشده است.
عدالتی تبار در تشریح معضلات واحدهای صنفی آبکاری خاطرنشان میکند: در حال حاضر واحدهای صنفی ما ملزم شدهاند یک سپتیک در واحد خود مستقر کنند و عملیات خنثیسازی فاضلاب حاصل از آبکاری را انجام دهند که با توجه به بضاعت واحدها این بخش قابل انجام است اما مجبور به حمل تهمانده این فاضلاب به خارج از واحد صنفی خود با تانکر هستند که بالاخره باید در جای دیگری تخلیه شود و واقعاً در این زمینه نمیتوانیم کاری انجام دهیم و راه حل آن ساخت تصفیهخانه است و نیاز به کمک مسئولان داریم و باید گفت از سال۸۶ پیگیر حل استقرار در یک شهرک صنعتی و استفاده از تصفیهخانه هستیم که این تلاشها به زمین شهرک صنعتی کلات منتج شده است.
معیوب شدن چرخه صنعت با تعطیلی واحدهای آبکاری
وی تأکید میکند: هیچ قطعهای را نمیتوانید پیدا کنید که مستقیم یا غیرمستقیم با آبکاری ارتباطی نداشته باشد. همه قطعات صنایع غذایی، دفاعی، پزشکی، خودروسازی و سایر وسایل روزمره زندگی به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم با پوششدهی با مواد مختلف از جمله نیکل، کروم، گالوانیزه، نقره، مس، قلع و سایر مواد ارتباط دارند که همان آبکاری گفته میشود و نمیتوان گفت به دلیل آلودگی که این واحدها ایجاد میکنند نباید فعالیت کنند چون راه حل دارد و راه حل آن ساخت تصفیهخانه مجهز است و باید برای آن همت و دغدغه داشت ضمن اینکه تعطیلی این واحدها چرخههای صنعتی متفاوتی را معیوب خواهد کرد.
رئیس اتحادیه آبکاران و سماورسازان مشهد با اشاره به تلاشهای این صنف برای جلوگیری از ایجاد آلودگیهای زیست محیطی میگوید: اعضای صنف ما به این مسائل آگاه هستند و تلاش میکنند به هر نحوی از انتشار آلودگی فاضلاب خود به ویژه کروم ۶ ظرفیتی به آبهای زیرزمینی جلوگیری کنند اما توان و امکان یک واحد تولیدی محدود است و حل این موضوع نیاز به همافزایی میان دستگاههای اجرایی و عزم ملی دارد که متأسفانه تاکنون محقق نشده است.
عدالتی تبار در توضیح چگونگی کمک دستگاههای اجرایی عنوان میکند: شهرداری بخش ساماندهی مشاغل شهری دارد و میتواند بخشی از هزینه تصفیهخانه را بدهد، شرکت شهرکهای صنعتی هم بخشی و محیط زیست هم بخشی از هزینهها را پرداخت کنند، واحد صنعتی هم بخشی از این هزینهها را به طوری که در توان پرداخت واحد صنعتی باشد تا اجرای تصفیهخانه عملیاتی شود، باز هم باید تأکید کرد واحدهای صنفی توان پرداخت همه هزینه تصفیهخانه را ندارند.
وی ادامه میدهد: بر خلاف اعلام ما برای وجود طرح توسعه و الحاق واحدهای جدید به این شهرک این موضوع هم دیده نشده است و واحدهای جدید بلاتکلیف هستند. اعضای این صنف با وجود اینکه میدانند طرح این موضوع به دلیل زیست محیطی بودن مشکل ایجاد میکند اما پیگیر این هستند که یک بار برای همیشه و به شکل درست این مسئله حل شود.
رئیس اتحادیه آبکاران و سماورسازان مشهد در پایان عنوان میکند: در این سالها مدیران بسیاری عوض شدهاند اما هیچ مدیری به این دغدغه صنف ما رسیدگی نکرده است.
ما نیاز داریم مسئولان ما درک کنند این موضوع، موضوع سادهای نیست. چون آگاهی مسئولان از این شغل کم است همین امر سبب شده تصمیمها در این مسئله هم اشتباه باشد و یا ضرورت حل مسئله به خوبی احساس نشود.
خبرنگار: طاهره فجر داودلی
نظر شما