بانک مرکزی می‌تواند با هدایت ایجاد و تخصیص پول به سمت فعالیت‌های تولیدی، بدون افزایش پایه پولی، نقش توسعه‌ای ایفا کند. با انجام این کار، می تواند رشد اقتصادی را تحریک کند، ایجاد شغل را تشویق کند و تورم را به طور متعادل کنترل کند. این امر مستلزم نظارت دقیق و جهت دهی جریان اعتباری سیستم بانکی و همچنین استفاده از ابزارهای سیاست پولی فراتر از دستکاری نرخ بهره است.

ایجاد انگیزه برای بانک ها برای اعطای وام به بخش هایی که برای رشد و توسعه اقتصادی حیاتی هستند. رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال از اهداف اصلی نقش توسعه‌ای بانک مرکزی است. بانک مرکزی با تمرکز بر بخش هایی مانند ساخت و ساز مسکن و کشاورزی می تواند سرمایه گذاری را در حوزه هایی با اثر چند برابری بالا در اقتصاد تسهیل کند. در کنار این موضوع نیز شرکت های کوچک و متوسط (SMEs) اغلب برای ایجاد شغل بسیار مهم هستند و حمایت اعتباری هدفمند می تواند برای رشد آنها ضروری باشد.

یک چالش کلیدی ایجاد تعادل بین خلق پول و کنترل تورم است. با تکیه بر نظریه مقداری پول اشاره دارد که هر چه نقدینگی و به دنبال آن نقش پررنگ خلق پول شبکه بانکی به سمت بخش مولد اقتصاد و بخش‌های با کشش بالاتر برود و به تولید منجر شود؛ امکان خنثی کردن اثر پول اضافه شده به جامعه را خواهد داشت و به نوعی سیاست انقباضی در جهت توسعه بخشی اقتصاد مبتنی بر توسعه لوکوموتیوهای اقتصادی است که به این ترتیب تعادل بین خلق پول و کنترل تورم حفظ خواهد شد و اقتصاد در عین حال در یک بازی برد برد توسعه خواهد یافت.

باید بانک مرکزی در جهت اهداف کلان دولت در راستای خلق پول مولد اقدام کند و از همین رو مهم ترین وعده دولت سیزدهم در ساخت 4 میلیون مسکن در پایان دولت نباید به دلیل عدم تخصیص مناسب منابع بانکی برای اعطای تسهیلات ساخت مسکن متوقف شود.

موفقیت بانک مرکزی در نقش توسعه محور خود و تمرکز بر نظارت دقیق بر شیوه خلق پول بانک های خصوصی با تکیه بر کاهش قدرت تسهیلات دهی بانک های خصوصی متخلف در زمینه اعطای تسهیلات ساخت مسکن بسیار اهمیت دارد. بانک مرکزی با رویکرد استراتژیک برای خلق پول، می‌تواند از قدرت مالی برای پیشبرد رشد و توسعه پایدار برای کشور استفاده کند.