تحولات لبنان و فلسطین

برنامه طنز «آپوزیشن» از سری برنامه‌های «دی‌بی‌سی» که جمعه هر هفته روی آنتن شبکه۲ می‌رود، با محوریت طنز نقادانه برنامه‌های شبکه‌های فارسی‌زبان ماهواره‌ای ساخته شده است.

مردم از هجو برنامه‌های ماهواره‌ای استقبال می‌کنند

به گزارش قدس آنلاین، این برنامه با روایتی فکاهی، برنامه‌های گفت‌وگومحور و به اصطلاح کارشناسانه شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان را به چالش می‌کشد، چالشی که ضمن ایجاد لحظاتی مفرح برای مخاطب، هجو بودن متن و ساختار این برنامه‌ها را نمایش می‌دهد. «آپوزیشن» محصول گروه اجتماعی اقتصادی شبکه۲ سیماست که به تهیه‌کنندگی و کارگردانی مصطفی صاحبی در مدرسه سینمایی اندیشه و هنر ماه تولید شده است. این برنامه جمعه شب‌ها حوالی ساعت ۱۹:۴۵ از شبکه۲ سیما پخش می‌شود. درباره جزئیات بیشتر ساخت این برنامه با «مصطفی صاحبی» کارگردان مشهدی این برنامه گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید.

مردم از هجو برنامه‌های ماهواره‌ای استقبال می‌کنند
مصطفی صاحبی


برنامه «آپوزیشن» با چه هدف و انگیزه‌ای ساخته شده است؟
برنامه آپوزیشن با هدف هجو سران اپوزیسیون ساخته شد و به نوعی در ادامه کارهایی بود که پیش از این ساخته بودم. تجربه موفق ساخت و پخش «دی‌بی‌سی فارسی» سبب شد این جهت‌گیری در طنز سیاسی ادامه پیدا کند و هجو برنامه‌ای دیگر از رسانه‌های معاند را در دستور کار قرار دهیم.

درباره دلایل انتخاب عنوان برنامه «آپوزیشن» و قالب ساختاری این برنامه توضیح می‌دهید؟ 
آپوزیشن تلفظ آمریکایی اُپوزیسیون است. این کلمه به گوشمان بامزه آمد و حس کردیم می‌تواند عنوان خوبی برای یک برنامه طنز باشد. ساختار برنامه هم برگرفته از برنامه‌ای در شبکه منوتو است. ضمن اینکه پادکست ویدئویی، قالبی جدید برای گفت‌وگو است و این روزها بیشتر از بقیه فرم‌ها دیده می‌شود. 

چرا سراغ هجو برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای رفتید؟
جای خالی آن مدت‌ها حس می‌شد. پس از موفقیت معدود برنامه‌هایی که پیش‌تر توسط بزرگان کمدی ایران در شبکه خانگی ساخته شده بود و آن‌ها هم به‌ نوعی هجو برنامه‌های ماهواره‌ای بودند، با وجود استقبال مردم از آن تا مدت‌ها دیگر خبری از این گونه طنزها نبود. پس از ساخت «دی‌بی‌سی» که استقبال مخاطب از این برنامه‌ها را مجدداً دیدیم، حس کردیم هنوز ظرفیت ادامه دادن آن وجود دارد. 

از آنجا که این برنامه از سری برنامه‌های طنز «دی‌بی‌سی» است، بازخوردها نسبت به پخش برنامه «دی‌بی‌سی» چطور بود که همان روند را در «آپوزیشن» ادامه دادید؟
دی‌بی‌سی از فضای مجازی شروع شد. در همان ۲۴ ساعت اول ۱۵هزار مخاطب گرفت و به مرور این مخاطب افزایش پیدا کرد. رویکرد تهاجمی «دی‌بی‌سی» به کام مخاطب شیرین آمد و به مرور شخصیت‌هایی در دی‌بی‌سی ساخته شد که ظرفیت بالایی برای زنده ماندن داشتند. ما تصمیم گرفتیم بهترین کاراکترهای دی‌بی‌سی را در آپوزیشن بیاوریم به علاوه ساخت چند شخصیت جدید. تا اینجا که ذائقه مخاطب نشان می‌دهد راه را درست آمده‌ایم. 

واکنش شبکه‌های ماهواره‌ای به این برنامه‌های طنز که با هدف هجو و فکاهی ساخته شده، چه بوده است؟
شبکه‌ای که یکی از برنامه‌هایش را نقیضه کرده بودیم، تیزر آپوزیشن را ۶ ساعت پیش از پخش نخستین قسمت در پیجشان گذاشتند و به دلیل شباهت بسیار در فرم برنامه نوشتند اشتباه نکنید این برنامه ما نیست! این برنامه صدا و سیماست و… که البته ناخواسته برایمان تبلیغ کردند، دستشان درد نکند.

این برنامه‌ها چقدر به ارتقای سواد رسانه‌ای مردم کمک می‌کند اینکه با شنیدن هر حرف و خبری، آن را باور نکنند؟
سواد رسانه‌ای مردم با گسترش رسانه‌ها بیشتر می‌شود و طبیعتاً ساخت برنامه‌های طنز به این مسئله کمک بیشتری می‌کند. امروز مردم حوصله حرف‌های جدی را ندارند. تلاش ما این است که با ابزار سرگرمی پرسش‌هایی که در ذهن مخاطب وجود دارد را پاسخ دهیم، نقاط عطف تاریخی را که ممکن است از حافظه‌شان پاک شده باشد را یادآوری کنیم و لحظات شیرینی را هم برایشان بسازیم. 

درباره گروه تولید این برنامه هم توضیح دهید، در این برنامه از چهره‌های ناشناخته طنز استفاده کردید، آیا چنین برنامه‌هایی می‌تواند به معرفی چهره‌های جدید به تلویزیون کمک کند؟ 
یکی از تلاش‌های ما این بوده که چهره‌های جدیدی را به عرصه کمدی کشور اضافه و به استعدادهایی که شاید راه ورودشان به دنیای کمدی سخت‌تر بوده کمک کنیم تا هنرشان را به نمایش بگذارند. طبیعتاً با یکی دو برنامه این اتفاق نمی‌افتد و این عزیزان راه درازی دارند که امیدوارم تلاششان نتیجه بدهد.

چقدر تمرکززدایی در تولید برنامه‌های تلویزیونی را مهم و مؤثر می‌دانید ؟
ما دست‌کم با «دی‌بی‌سی» و «آپوزیشن» ظرفیت فراتهران را نشان دادیم.طبیعتاً از این به بعد تصمیم مدیران سازمان می‌تواند در ادامه این مسیر تعیین‌کننده باشد. ضمن اینکه نهادهای فرهنگی استان‌ها هم باید از این ظرفیت‌ها حمایت کنند و نگذارند پس از ساخت یکی دو برنامه، تیم‌های برنامه‌ساز احساس کنند سقف شهرشان کوتاه است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.