سید مسعود صفوی؛ تهیه‌کننده این مجموعه با اشاره به تعدد شخصیت‌های «شکرستان» در توضیح این پویانمایی گفت: شکرستان با بیش از ۱۸۰ شخصیت در یک شهر قدیمی و خیالی روی می‌دهد. در واقع هر قسمت از این مجموعه پویانمایی داستانی مجزا دارد که مردم آن بنا به نیازهای دراماتیک هر قصه، در هر قسمت نقشی متفاوت برعهده می‌گیرند و داستان را رقم می‌زنند. قصه‌ها بر اساس داستان‌ها، ضرب‌المثل‌ها و قصه‌های قدیمی و عامیانه ایرانی-شرقی انتخاب و سپس با رویکردی مدرن و به روز به رشته تحریر درآمده‌اند. در این شهر قدیمی و داستانی، هیچ‌کس در جایگاه خود نیست و تلاش شده تا با تغییر شکل تصویری و دراماتیک، شیوه‌ای اتخاذ شود که کوچک و بزرگ پس از خندیدن به طنز داستان‌ها، عمیقاً به فکر فرو روند و آینه رفتارهای اجتماعی و فرهنگی خود را بازنگری کنند.  

او گفت: شکرستان تا به امروز 18 سال دارد.

پرداختن به موضوعات اجتماعی جامعه در شکرستان

صفوی با بیان اینکه تیم تولید تاکید داشت، شکرستان به نحوی ساخته شود که هر گوشه‌اش یادآور آیین و فرهنگ‌های ایرانی باشد، با ذکر این موضوع که شکرستان در قالب طنز و خنده تولید شده است، عنوان کرد: این پویانمایی در وانفسای طنز بودنش، به موضوعات جامعه از قبیل کمبود آب، کنترل خشم، محیط زیست و... نیز اشاره می‌کند که مهمترین وجه این برنامه است. برخی از موضوعات هم از طریق مرکز صبا به ما منتقل می‌شود و براساس آن کاراکترها را طراحی می‌کنیم.

این تهیه کننده بیان کرد:  مسئله اساسی در ساخت یک انیمیشن، زیبایی و تکنیک‌های فوق‌العاده نیست بلکه زنده بودن کاراکتر برای مخاطب است. یعنی کاراکترها باید بتوانند از قاب شیشه‌ای تلویزیون بیرون بیاید و زنده انگار باشند چون اگر کار عروسکی وعروسک‌ها برای بچه‌ها و بزرگسالان زنده شوند، در ساخت انیمیشن موفق عمل کرده‌ایم.

کاراکترهای یک سرزمین خیالی

صفوی در توضیح کاراکترهای شکرستان گفت: هر فصل از شکرستان 50 الی 100 قسمت را شامل می‌شود که دارای 170 یا 180 کاراکتر است. در هر فصل نه تنها از تعداد کاراکترها کم نمی‌شود بلکه اضافه نیز می‌شود. کاراکتر «ننه قمر» شبیه پیرزنی است که در محله های قدیمی همیشه وجود داشته و حواسش به همه اهالی محله بوده است. «اسکندر» شخصیت یک بچه کوچک در شکرستان و نوه ننه قمر است. یکی دیگر از شخصیت های شکرستان بهلول است. وی خردمندی است که همه او را دیوانه می دانند اما همیشه برای مشکلات راه حل هایی را پیشنهاد می دهد. همچنین شخصیت «فرصت» مردی است پهلوانی با هیکل درشت و سبیل بلند که مانند قلدرهای قدیمی ایران راه می‌رود و رفتار می‌کند. «شعبون» و «رمضون» نوچه‌های فرصت هستند.

زنده کردن شخصیت‌های شکرستان

این کارگردان در خصوص چالش‌های ساخت این انیمیشن 18 ساله اظهار کرد: مسئله انیمیت(حرکت کاراکترها) و ساخت انبوه قسمت‌ها از بزرگترین چالش‌های ما در ساخت شکرستان بود؛ مثلا 13 قسمت از این برنامه حدود 2 سال به طول انجامید. یکی از برگترین کارهایی که در روند ساخت این برنامه انجام دادیم، راه اندازی خط تولید جدید بود. از مزایای این خط تولید این بود که توانستیم تولید انبوه و صنعتی داشته باشیم. اساسا اگر بخواهیم اثری را به برند تبدیل کنیم باید به تعداد زیاد تولید کنیم. بعضی از مخاطبین معتقد بودند که حرکت کاراکترها شبیه به حرکت‌های خیمه شب بازی است. از قضا دلیل ما از انجام این کار، تقلید از حرکت‌های خیمه شب بازی بود. زیرا با این کار توانستیم به شخصیت‌ها هویت ببخشیم.

این تهیه‌کننده، مهمترین موضوعی که در ساخت یک انیمیشن اهمیت دارد را گروه سازنده دانست و بیان کرد: این گروه با همفکری یک‌دیگر باید کاری را انجام دهند و نتیجه کارشان سرنوشت ساز است. کار انیمیشن یک کار طولانی مدت است و چرخ دنده‌های گروه سازنده باید به نحوی در درون هم قرار بگیرند که بتوانند سال‌ها با هم همکاری کنند. معمولا آدم‌های متخصص در هر رشته که کنار هم قرار گیرند به سختی می‌توانند کار کنند.

مهاجرت نیروهای متخصص انیمیشن

صفوی بزرگترین مسئله‌ای که صنعت انیمیشن در ایران را تهدید میکند، مهاجرت تلقی کرد و گفت: انیمیشن حرفه بسیار گران و همچنین تعداد متخصصین آن اندک است. بسیاری از متخصصین جذب بازارهای خارجی کشورهایی مانند ترکیه، عربستان، اروپا و... می‌شوند. این مهاجرت یا مکانی است و یا به صورت فریلنسر (دورکاری و آنلاین) با شرکت‌های خارجی همکاری می‌کنند. متخصصین انیمیشن بسیار باسوادتر و به روزتر از بقیه رشته‌های هنری هستند زیرا آن‌ها معمولا به چند زبان زنده دنیا تسلط دارند و همیشه در حال خواندن مقاله‌های مهم هستند.