به گزارش قدس آنلاین و به نقل از یورونیوز، مومیایی یخ‌زده‌ای که اصطلاحا «اوتسی» نام گرفته است، در سال ۱۹۹۱ توسط دو گردشگر آلمانی و به صورت اتفاقی در گردنه‌ای کوهستانی در آلپ ایتالیا کشف شد.
با توجه به این که این جسد به خوبی سالم مانده بود، کاشفان ابتدا تصور کردند شاید متعلق به یک خلبان جنگ جهانی دوم باشد. با این حال پس از آن‌که پیکر مدفون در دل یخ‌ها بیرون کشیده شد و در اینسبروک اتریش مورد بررسی علمی قرار گرفت، دیرینگی و قدمت ۵۳۰۰ ساله آن مشخص شد.
اوتسی مرد یخی که توسط یک تیر از پشت کشته شده بود، دارای خالکوبی‌های زیادی بر روی بدنش بود. این خالکوبی‌ها در قسمت پایین کمر، شکم، پایین پاها و مچ دست چپ او به چشم می‌خوردند. اینکه چگونه این خالکوبی‌ها روی بدن این مرد نقش بسته‌اند، از همان زمان کشف اوتسی مورد علاقه محققان قرار گرفت.
در تحقیقات قبلی چهار احتمال برای ایجاد خالکوبی باستانی پیشنهاد شده بود. از آنجایی که بسیاری از خالکوبی‌ها شامل خطوط کوتاه و صاف هستند، بسیاری از محققان حدس زده‌اند که آنها احتمالاً با استفاده از روش برش ساخته شده‌اند. به این معنی که در آن با استفاده از یک جسم تیز مانند سنگ، برشی بر روی پوست ایجاد شده و مواد رنگی نظیر خاکستر به داخل برش وارد شده‌اند.
پژوهشگران در پژوهش تازه خود و برای فهم بهتر نحوه ایجاد چنین خالکوبی‌هایی، تکنیک‌های خالکوبی باستانی را با خالکوبی‌های روی پوست اوتسی مقایسه کردند.
برای این کار محققان یک هنرمند داوطلب را به خدمت گرفتند و خالکوبی‌های مشابهی را با استفاده از چهار تکنیک مختلف روی پایش ایجاد کردند. پس از بهبودی خالکوبی‌ها، محققان از هر یک از خالکوبی‌ها از فاصله نزدیک تصویربرداری کرده و آنها را با خالکوبی‌های اوتسی مقایسه کردند.
آنها دریافتند خالکوبی‌های جدید که از طریق جسم نوک‌تیز و با روش تزریق دستی و نقطه به نقطه انجام شده، شبیه‌ترین به خالکوبی‌های اوتسی است و احتمالا او نیز از همین روش برای درست کردن خالکوبی‌ها استفاده کرده است.
این روش شامل تیز کردن انتهای چوب و فرو بردن آن در یک جوهر رنگی می‌شود. فرد تاتوکار سپس نوک چوب را به داخل پوست فشار داده و کمی جوهر را با خود به زیر پوست می‌برد. با برداشتن چوب، جوهر باقی می‌ماند.
مطالعه درباره خالکوبی‌های مرد یخی تازه‌ترین مورد از پژوهش‌های محققان درباره این بازمانده از جهان باستان است.
بررسی‌های انجام‌شده قبلی روی جسد نشان داده بود که او از انگل روده‌ای رنج می‌برده و مشکل کبد داشته است. بنا به گفته پژوهشگران همچنین به نظر می‌رسد مرد یخی گوشت بسیار زیادی مصرف می‌کرده است. تجزیه و تحلیل محتویات معده او آثار وجود گوشت بزکوهی و آهو را نشان داده است.
همچنین نتایج تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای اوتسی نشان می‌دهد او از کشاورزانی بوده که در ناحیه آناتولی، ترکیه امروزی، ساکن بوده‌اند.
در ابتدا تصور می‌شد که اوتسی در اثر یخ‌زدگی جان باخته باشد. با این حال یک عکس‌برداری اشعه ایکس که در سال ۲۰۰۱ انجام شد آثار مرگبار نوک یک پیکان را در ناحیه شانه او نشان داد. او همچنین یک زخم در ناحیه سر خود و یک جراحت نیز در ناحیه دست راستش داشت که نشان می‌داد احتمال در یک نزاع مرگبار کشته شده است.
جسد یخی اوتسی از ۱۹۹۸ تاکنون در موزه باستان‌شناسی تیرول جنوبی در بولتسانو ایتالیا نگهداری می‌شود.
نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «European Journal of Archaeology» منتشر شده است.
نظر شما