به گزارش قدس آنلاین، روزنامه اتریشی "کرونن سایتونگ" در مطلبی نوشت: کمبود پزشک برای ایتالیا مشکلاتی ایجاد کرده است. این کشور مانند اتریش به شدت به دنبال پزشک است. بسیاری پزشکان در این کشور ترجیح می دهند به خارج از کشور بروند یا در بخش اقتصاد خصوصی کار کنند. بنابراین ایتالیا اکنون می خواهد پزشکان خارجی بیشتری را وارد کشور کند.

تخمین زده می شود که کمبود حداقل ۲۰۰۰۰ پزشک و ۷۰۰۰۰ پرستار در سیستم بهداشت عمومی وجود داشته باشد. دلیل آن در قانون فعلی نهفته است که محدودیت هایی را برای استخدام کادر پزشکی به دلایل اقتصادی تعیین می کند. در واقع، هزینه ها برای کارکنان بهداشتی در حد ۲۰ سال پیش مانده است.

به منظور مقابله با کمبود مزمن پرسنل در سیستم بهداشت عمومی، دولت "جورجیا ملونی"، نخست وزیر این کشور می خواهد استخدام پزشکان خارج از کشور را آسان تر کند. کابینه دولتی در نظر دارد معیارهای استخدام پزشکان خارجی را در سیستم بهداشت عمومی کاهش دهد.

همچنین فرمانی که در پی همه‌گیری ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ صادر شد و استخدام پزشکان از کشورهای غیر اتحادیه اروپا را آسان‌تر کرد، قرار است فراتر از مهلت ۲۰۲۵ تمدید شود. ۵۰۰ پزشک از کوبا توسط منطقه کالابریا در جنوب ایتالیا در سال ۲۰۲۲ برای رسیدگی به مشکلات کارکنان در سیستم بهداشت عمومی آنجا استخدام شدند.

۲۱۰۰۰ پزشک خارجی در سال ۲۰۱۹ قبل از همه گیری کرونا در سیستم بهداشت و درمان ایتالیا کار می کردند و این تعداد در سال ۲۰۲۳ به ۲۸۰۰۰ افزایش یافت. ۸۷ درصد آنها از کشورهای غیر اتحادیه اروپا هستند. علاوه بر این، ۲۳۰۰۰ پرسنل پرستاری خارجی در ایتالیا مشغول به کار هستند که ۹۴۵۶ نفر از خارج از اتحادیه اروپا هستند. بر اساس برنامه های دولت، انتظار می رود تعداد آنها در چند سال آینده همچنان افزایش یابد.

انجمن پزشکی Anaao Assomed اعلام کرد که خدمات بهداشت عمومی باید دوباره برای پزشکان و سایر متخصصان بهداشت جذاب تر شود. بر این اساس بسیاری از متخصصان پزشکی پس از فارغ التحصیلی به خارج از کشور می روند یا در بخش خصوصی کار می کنند. بسیاری در سن ۵۰ سالگی سیستم بهداشت عمومی را ترک می کنند. علت آن حقوق کم، کمبود پرسنل و در نتیجه شیفت کاری سنگین تر است. وضعیت به ویژه در برخی مناطق پزشکی مانند بخش های اورژانس بحرانی است.

از سال ۲۰۰۵، ده درصد از پزشکانی که در ایتالیا بازنشسته شده اند، جایگزین نشده اند. تعداد متخصصان جوانی که در همین مدت وارد نظام سلامت شده اند برای جایگزینی همه پزشکان بازنشسته کافی نیست. نتیجه این است که سیستم بهداشت عمومی این کشور دیگر قادر به تضمین خدمات کافی در همه جا نیست.