به گزارش مدیکال نیوز، مطالعه جدید محققان دانشگاه سیدنی استرالیا نشان می‌دهد که انجام بیشتر فعالیت‌های بدنی در طول شب بیشترین فواید سلامتی را برای افراد چاق دارد.

مطالعه اخیر گزارش می‌دهد که بیش از ۱ میلیارد نفر در جهان به چاقی مبتلا هستند و پیش بینی می‌شود که این تعداد به طور بالقوه تا سال ۲۰۵۰ به ۴ میلیارد نفر برسد.

«آنجلو ساباگ»، محقق و فیزیولوژیست ورزشی در دانشگاه سیدنی استرالیا، گفت: «اضافه وزن یا چاقی یک عامل خطر مهم برای بسیاری از بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی و انواع سرطان‌ها است».

یکی از عوامل کلیدی عوارض مرتبط با چاقی، مقاومت به انسولین است - وضعیتی که در نهایت منجر به سطح بالای گلوکز خون و دیابت نوع ۲ می‌شود. ساباگ گفت: «داشتن سطوح بالای گلوکز خون می‌تواند آسیب فاجعه بار به سیستم قلبی عروقی ما وارد کند و منجر به نارسایی اندام شود.»

برای این مطالعه، محققان داده‌های حدود ۳۰۰۰۰ نفر بالای ۴۰ سال را تجزیه و تحلیل کردند. همه شرکت‌کنندگان دچار چاقی بودند و حدود ۳۰۰۰ نفر به دیابت نوع ۲ مبتلا بودند.

محققان سطح فعالیت بدنی آن‌ها را در صبح، بعدازظهر و عصر طی حدود هشت سال زیر نظر داشتند.

در پایان مطالعه، دانشمندان دریافتند افرادی که بیشتر فعالیت بدنی هوازی متوسط تا شدید خود را بین ساعت ۶ بعد از ظهر تا نیمه شب انجام می‌دادند کمترین خطر مرگ زودرس و مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی را داشتند.

هم فعالیت بدنی متوسط و هم شدید، ضربان قلب و تنفس فرد را افزایش می‌دهد. نمونه‌هایی از فعالیت بدنی متوسط عبارتند از:

• پیاده روی سریع

• چمن زنی

• بلند کردن وزنه

• شنا کردن

انواع فعالیت بدنی شدید عبارتند از:

• دویدن

• بیل زدن

• ایروبیک

• بازی فوتبال یا بسکتبال

ساباگ گفت: «نتایج ممکن است تا حدودی با بهبود تنظیم متابولیک قلبی مرتبط با انجام فعالیت بدنی در طول شب توضیح داده شود، نظریه‌ای که توسط مطالعات بالینی اخیر پشتیبانی می‌شود.»

او توضیح داد: «بدن ما در شب بیشترین مقاومت را به انسولین دارد و برای کسانی که نمی‌توانند انسولین بیشتری برای جبران آن تولید کنند انجام فعالیت بدنی در این زمان ممکن است مقداری از مقاومت طبیعی به انسولین در شب را جبران کند.»

ساباگ افزود: «علاوه بر این، یافته‌های اخیر یک مطالعه بالینی کوچک‌تر نشان داد که ورزش در اواخر روز منجر به بهبود بیشتر فشار خون می‌شود، که یک عامل خطر مهم برای مرگ زودرس و بیماری‌های قلبی عروقی است.»