کتیبه مقبره شیخ بهاء الدین محمد معروف به شیخ بهایی بصورت کتیبه ای سنگی به طول ۲۷۰ و عرض ۷۰ سانتی متر و ضخامت ۴ سانتی متر بالای مقبره او در میان آینه کاری‌های رواق شیخ بهایی به همت سازمان عمران و نگهداری حرم مطهر رضوی آماده و نصب شده است.

جنس این کتیبه اهدایی از سنگ مرمر سبز بدون رگه و در گوشه‌های آن تزئیناتی به صورت طلا کاری نیز کار شده است تا جلوه‌ای شکوهمند به آن ببخشد.

در این کتیبه تاریخچه کوتاهی از زندگی این عالم پرآوازه که نقش بسزایی در توسعه حرم ملک پاسبان حضرت رضا(ع) داشته به صورت حجاری با روش سندبلاست با خطاطی استاد تعریفی و استاد توکلی آمده است و به معرفی تالیفات مهم، کارهای برجسته و شاگردان مطرح وی پرداخته شده است.
حضور شیخ بهایی در حرم امام رضا (ع) فصلی درخشان در تاریخ این مکان مقدس است چراکه خدمات ارزشمند او در زمینه‌های مختلف، از معماری و عمران تا مدیریت و تولیت، این مکان را به یکی از زیباترین و با شکوه‌ترین اماکن مذهبی جهان تبدیل کرد.

از مسئولیت های شیخ بهایی در حرم مطهر حضرت رضا(ع) می‌توان به «معماری و ساخت گنبد، گلدسته و ایوان‌ها» و نیز مسئولیت روشنایی و مدیریت موقوفات اشاره کرد.

 ساخت ساعت آفتابی، تألیف کتاب‌های متعدد در مورد شخصیت علمی و فضایل حضرت رضا(ع) و نیز تدریس علوم مختلف در حرم مطهر رضوی از دیگر فعالیت‌های شیخ بهایی بوده است.

شیخ بهاءالدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی (زاده 1571 در بعلبک، لبنان - درگذشته 1627 در اصفهان) دانشمند، عارف، شاعر، نویسنده، اخترشناس و معماری ایرانی-لبنانی بود که در علوم مختلفی از جمله ریاضیات، نجوم، فلسفه، معماری و موسیقی تبحر داشت و در زمان شاه عباس صفوی با مهاجرت به ایران، در دربار او به مقامات مهمی رسید.

محل مدفن شیخ بهایی در رواقی با نام خود این عالم است که در گذشته خود ایشان در آن محل تدریس داشته‌اند و مقبره او از شمال به صحن آزادی از جنوب به رواق امام خمینی (ره) از مشرق به رواق دارالعباده و از مغرب به رواق دارالزهد راه دارد.