ایالات متحده آمریکا با افزایش تعداد اعضای پیمان نظامی-امنیتی آکوس، همچنان راهبرد تنش در شرق اسیا را پیگیری می کند ؛ آکوس به نوعی بهانه جدید نظامی گری ناتو شده است.

آمریکا و راهبرد تنش با چین در قالب پیمان امنیتی آکوس

شرق آسیا این روزها  تحولات عجیبی را تجربه می کند؛ فضای پرالتهابی که وجه بارز آن اقدامات نظامی در زیر پوشش عناوین مختلف همچون ائتلاف، پیمان، همکاری های راهبردی و ... به رسانه های مختلف اعلام می شود. این فضای ملتهب نظامی-امنیتی به دلیل فعالیت نظامی آمریکا و هم پیمانانش ایجاد شده است. فعالیت هایی که با همکاری ایالات متحده ، انگلیس و استرالیا شروع و با عضویت احتمالی زیاد، دو کشور ژاپن و کره جنوبی ادامه دارد.

 تنها پس از چند هفته از مذاکرات ژاپنی ها برای پیوستن به این پیمان دفاعی ، مقامات کره جنوبی نیز اعلام کرده اند که برای عضو شدن نیز مذاکراتی را کرده است. سئول اعلام کرده است که برای کمک به این پیمان آمادگی دارد. اشتراک گذاری سایر فناوری های نظامی همچون محاسبات کوانتومی موشک های مافوق صوت به بهانه ایجاد امنیت در منقطه شرق آسیا را می توان از چند نظر تشریح کرد. ایالات متحده آمریکا با ایجاد افزایش تعداد اعضای پیمان آکوس به نظر قصد دارد راهبرد تنش با کشور چین را، همچنان به پیش ببرد که زیر چند عنوان ادامه دارد:

1-ایالات متحده آمریکا با پیمان امنیتی آکوس عملا قصد دارد سیطره امنیتی-نظامی خودش و به تبع آن تسلط کامل سیاسی جدیدی بر امورات داخلی-خارجی کشورهای هم پیمان خودش همچون ژاپن و کره جنوبی را ایجاد کند ؛ یا به شکلی راحتتر موقعیت برتر خودش را در کشور های شرق آسیا تثبیت و تقویت کند. تسلطی که اقدامات پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و همچنین فعالیت های نظامی اتحادیه اروپا در منطقه غرب آسیا به اذهان متبادر می کند. پیمان امنیتی آکوس را حتی می توان بهانه جدید ناتو برای دخالت و نظامی گری پیمان ناتو تلقی کرد. فعالیت هایی که به ویژه در عراق و افغانستان باعث ترویج و تشدید اقدامات مسلحانه غیر قانونی و تروریستی علیه دولت ها و مردم این کشور ها شده بود.

2-ایالات متحده با حضور در غرب آسیا، به نوعی قصد داشت با ایجاد یک مجموعه بین المللی غیر رسمی به نام "ایساف" یک حائل امنیتی را برای اعضای ناتو به ویژه هواپیماهای ترابری ایجاد کند. با توجه به پیشینه واشنگتن در اقدامات ضد امنیتی در غرب آسیا، احتمال اینکه پیمان "آکوس" همچون ایساف یک مجموعه پوششی و حفاظتی باشد زیاد است.

پوشش حفاظتی که با آسیب دیدن یکی از اعضای آن می تواند با ایجاد ضریب فشار خودش در سازمان های جهانی مثل شورای امنیت سازمان ملل، انجام فعالیت های نظامی مخرب خودش در شرق آسیا را با جدیت بیشتری پیگیری کند. از جمله فعالیت های مخرب ایالات متحده در 20 سال گذشته ، می توان به افزایش تعداد پایگاه های نظامی خودش در ژاپن و کره اشاره کرد ؛ افزایش مساحت و افزایش تعداد پایگاه ها در منطقه جزیره اوکیناوای ژاپن و در جنوب شبه جزیره کره (دریای کره) نمونه های آشکار آن می باشد.

3-افزایش تعداد نیروهای نظامی و همچنین افزایش تعداد تجهیزات نظامی همچون زیر ساخت های فرودگاهی و بنادر و اسکله ها برای ناوهای خودش به ویژه ناو های هواپیمابر، اضافه تر کردن پرنده های جاسوسی غول پیکری مثل "آواکس گراز"، افزایش قابل توجه جنگنده های رادار گریز "اف 35" و همچنین سامان های پدافندی پاتریوت ، تاد و... در این دو کشور نیز گواه روشنی بر این مدعا می باشد که ایالات متحده همچنان قصد تنش افزایی را دارد.

ضمن اینکه ایجاد تاسیسات فضایی-ماهواره ای که به دستور دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق این کشور در کره جنوبی ایجاد شد نیز، یکی دیگر از سلسله فعالیت های نظامی آمریکایی ها برای مقابله با سه کشور فدراسیون روسیه ، جمهوری خلق چین و کره شمالی می باشد. این موضوع هم کاملا روشن می باشد که افزایش کمی و کیفی تاسیسات و تجهیزات نظامی در این دو کشور و سایر کشورهای هم راهبرد با ایالات متحده ، به غیر از بیشتر شدن سربازان آمریکایی ، اضافه تر شدن تعداد متخصصین و کارکنان فنی تسلیحات و پرنده های نظامی را در پی خواهد داشت.

4-اضافه تر شدن نیروهای آمریکایی اعم از سربازان برای فعالیت های نظامی یا متخصصین تجهیزات مختلف، باعث می شود هزینه های جاری دولت ها برای رسیدگی و دستمزد به نظامیان آمریکایی بیشتر از پیش شود. نظامیانی که حضورشان علاوه بر هزینه های مادی منفی، هزینه های معنوی مخربی را در جامعه آن کشورها بر جای خواهد گذاشت ؛ به طور مثال تجاوزان افسران آمریکایی به زنان و دختران ژاپنی و کره ای برای ارضای نیاز جنسی آن هم در حالت مستی حین رانندگی یا گشت و گذار خیابان ها، باعث اعتراضات زیاد و شدیدی از طرف مردم در این دو کشور صنعتی شرق آسیا نسبت به دولت هایشان شده است. 

لازم به ذکر است ، این اقدامات ایالات متحده هرچند که مسبوق به سابقه می باشد ولیکن، بعد از شروع جنگ اوکراین و جنگ غزه، سعی در افزایش راهکنشی تنش های نظامی شرق آسیا شده است. تنش هایی که کشور چین را وادار به انجام برگزاری رزمایش های متعدد ترکیبی زمینی ، هوایی و دریایی در شبه جزیره تایوان و دریای چین کرده است. حتی بعضا نیز، اخباری به تبع این اقدامات نظامی چینی ها منتشر می شود مبنی بر اینکه پرنده های نظامی چینی از حریم هوایی تایوان عبور کرده اند و همچنین بیانیه هایی از طرف تایوانی ها برای هشدار به ارتش چین صادر می شود. 

خبرنگار: حمید اسدی

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.