میهن- استان مازندران را باید در زمره غنی‌ترین مناطق ایران به لحاظ تولیدات گیاهی قلمداد کرد چراکه تنوع اقلیمی و شرایط آب و هوایی منحصر به فرد، منابع خاکی جلگه‌ای و حاصلخیز، پراکنش نزولات آسمانی و کیفیت مطلوب آبیاری این امکان را در مازندران فراهم کرده که بسیاری از محصولات بومی بوده و یا در صورت انتقال و ورود به راحتی رشد کند.

یکی از میوه‌هایی که در کمتر از نیم قرن گذشته پرورش تجاری و اقتصادی آن در منطقه متداول شده و به عنوان میوه نوبری نام برده شده، توت فرنگی است که از دیرباز گونه‌ها و نژادهای خودرو و وحشی در نواحی جنگلی استان وجود داشته و با نام‌های محلی شناخته می‌شود.

مازندران یکی از قطب‌های مهم توت فرنگی و دومین تولیدکننده این محصول در کشور به شمار می رود و میوه نوبری توت فرنگی به لحاظ ارزشمندی و مرغوبیت از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و شهرهای بابلسر و جویبار بیشترین سطح زیر کشت این محصول را به خود اختصاص داده است.تا جایی که در سال 1391 بابلسر با انجام نخستین نشای مکانیزه کشور و نخستین برداشت توت فرنگی استان نشان داده که در امر کشاورزی پیشرو سایر شهرستان‌ها بوده و بسیار موفق عمل کرده است و برند تولید محصول سالم در امر زراعی برای این شهرستان صادر شد .در واقع تولید توت فرنگی که از آلودگی بالایی برخوردار بود با تبدیل به محصولی سالم به دریافت نخستین نشانه استاندارد تشویقی جهانی مزین کرد.

شرایط خوب اقلیمی

۱۷ هزار هکتار از مزارع مازندران به زیر کشت توت فرنگی تخصیص دارد و از این میزان ۳۲۰ هکتار در شهرستان جویبار واقع شده است. شرایط مطلوب جوی و اقلیمی سبب شده تا سطح زیرکشت محصول توت فرنگی امسال در مازندران روند رو به رشدی داشته باشد.

با این حال این استان همچنان از داشتن صنایع تبدیلی و تکمیلی محروم است و دسترنج کشاورزان آن در استان‌های دیگر فرآوری می‌شود. کشت توت فرنگی به روش تونل پلاستیکی در مازندران در حال رواج است و سبب می‌شود این محصول زودتر به بازارهای مصرف راه یابد.

برداشت محصول توت فرنگی در مازندران معمولا همه ساله از نیمه دوم فروردین آغاز می شود و تا پایان خرداد ادامه می یابد. معمولا از یک بوته توت فرنگی می توان تا سه بار در دوره زمانی دو ماهه یعنی قبل از شروع تابستان محصول برداشت کرد.

افزایش هزینه تولید

یکی از مشکلاتی که تولید کنندگان هر ساله با آن مواجه هستند افزایش قیمت کود و سموم کشاورزی است.

 کمبود زمین برای کشت این محصول و اجاره گران آن برای کشاورزی که محصولش توسط دلال خریداری می شود مشکل را دو چندان کرده است.

هر چند به خاطر شرایط آب و هوایی قیمت توت فرنگی امسال بوده است ولی هزینه بالای کاشت تا برداشت این محصول  شیرینی برای کام کشاورز نگذاشته است.

طبق گفته کشاورزان برای هر هکتار 18کارگر نیاز است که در یک بازدهی زمانی 6ماهه تولید این محصول می تواند اشتغال زایی خوبی را ایجاد کند.

سالانه سه هزار تن محصول توت فرنگی در جویبار تولید می‌شود و این محصول در باغات با قیمت‌های ناچیزی از کشاورزان خریداری و به قیمت کیلویی بیش از ۱۰۰ هزار تومان به مصرف کننده عرضه می‌شود.

عرضه خوب نوبرانه به بازار

مدیر جهاد کشاورزی شهرستان جویبار در گفتگو با مهر سطح زیر کشت محصول توت فرنگی در سال جاری را حدود ۳۳۹ هکتار بیان کرد و گفت: پیش بینی می‌شود ۳ هزار و ۲۲۰ تن محصول توت فرنگی تولید و به بازار عرضه شود.

عبدالله رحیمی اعلام اینکه توت فرنگی اولین میوه‌ای است که در فصل بهار به بازار عرضه می‌شود اظهار کرد: شهرستان جویبار در تولید این محصول رتبه دوم استان را کسب کرده است.

وی تعداد بهره برداران فعال در کشت این محصول را بالغ بر ۵۱۸ نفر اعلام کرد و افزود: برداشت آن از ۲۰ اسفند آغاز و هزینه‌های مازاد این محصول با عرضه نوبرانه آن به بازار قابل جبران خواهد بود.

وی افزود: 800هزار هکتار از زمین های بابلسر هم به عنوان یکی دیگر از شهر های استان مازندران به کشت توت فرنگی اختصاص پیدا کرده است که طبق پیش بینی های انجام شده با توجه به وضعیت مناسب آب و هوایی بتواند امسال حدود 21هزار تن از این خوشمزه نوبرانه را روانه بازار کند.

وی بابلسر، سیمرغ، قائم شهر، جویبار، ساری، بابل، بهشهر، سوادکوه، آمل و محمودآباد را از مهمترین شهرستان های استان در کشت و پرورش توت فرنگی عنوان کرد.

توت فرنگی به کام دلالان

نصرالله پورحسین باقری مدیر جهاد کشاورزی شهرستان بابلسر نیز تعداد بهره برداران توت فرنگی در این شهرستان را یکهزار و ۳۳۷ نفر عنوان کرد و افزود: برداشت این محصول که بیشترین رقم کشت شده آن «کاماراسو»است که از اواسط اسفند ماه شروع و تا اواخر خرداد ماه ادامه دارد.

به گفته کشاورزان اکنون بیشتر فرایند فروش توسط دلال‌ها و واسطه‌ها صورت می‌گیرد و پای آنان در میان است. اکنون محصول توت فرنگی مازندران توسط واسطه‌ها به استان‌های مختلف کشور نظیر اردبیل، تبریز و تهران و غیره ارسال می‌شود و کام آنان را شیرین می‌کند.