آیت الله غلامرضا فیاضی در درس اخلاق دفتر مقام معظم رهبری در قم به بیان «آداب حضور در محضر علما» پرداخت که تقدیم شما خواهد شد:

پرسش: در محضر بزرگان و علما چه آدابی مراعات شود؟

پاسخ: آن مقداری از ادب محضر را که می‌دانیم، باید مراعات کنیم؛ یعنی سعی کنیم در محضرشان سوال سنجیده بپرسیم و هر چه که به ذهن و دلمان خطور می‌کند را نپرسیم.

اگر بر طبق خطورات ذهنی و دلی سوال بپرسیم، مصداق آیه شریفه «أَ فَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلی‌ عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلی‌ سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلی‌ بَصَرِهِ غِشاوَةً فَمَنْ یَهْدِیهِ مِنْ بَعْدِ اللَّهِ أَ فَلا تَذَکَّرُونَ /۲۳ سوره جاثیة، (ای رسول ما) آیا می‌نگری آن را که هوای نفسش را خدای خود قرار داده و خدا او را دانسته (و پس از اتمام حجت) گمراه ساخته و مهر (قهر) بر گوش و دل او نهاده و بر چشم وی پرده ظلمت کشیده؟ پس او را بعد از خدا دیگر که هدایت خواهد کرد؟ آیا متذکر این معنی نمی‌شوید؟»، می‌شویم.

سوالی بکنیم که قبلا در موردش فکر کرده‌ایم و با تأمل به جواب یقینی به آن نرسیده‌ایم و حالا می‌خواهیم با پرسش از بزرگان و علما به جواب حقیقی و یقینی آن برسیم. سوال در این مواقع فقط باید برای استفهام و تعلّم باشد.