تحولات لبنان و فلسطین

پس از هفت ماه جنگ، حزب‌الله همچنان در مواجهه با «ارتش اسرائیل» توانایی‌های جدیدی ارائه می‌کند؛ ارتشی که مقابله با تهدید انواع پهپادها را دشوار می‌بیند.

ایران و قدرت پهپادی حزب‌الله / اعتراف صهیونیست‌ها: «اسرائیل» برای مقابله با تهدید پرنده‌های بدون سرنشین، رویکرد مشخصی ندارد

به گزارش قدس آنلاین، وبگاه اسرائیلی «ماکو» در گزارشی با عنوان «سلاح ساده‌ای که حزب‌الله با آن توانست شمال را به آتش بکشد»، می‌نویسد: «حزب‌الله مدعی شده پهپادی که روز پنجشنبه گذشته پرتاب شده، حامل دو موشک از نوع «اس ۵» بوده که به هدف اصابت کرده است».

این پایگاه تحلیلی به «تهدید جدید از ناحیه پهپادهای حزب‌الله» می‌پردازد و با اشاره به نقش ایران در تجهیز مقاومت لبنان ادامه می‌دهد: «برآوردها، از جمله برآورد مؤسسه «آلما» حاکی از آن است که حزب‌الله بیش از ۲هزار پهپاد از انواع مختلف در اختیار دارد که می‌تواند برخی از آن‌ها را خودش بسازد. بسیاری از این پرنده‌های ایرانی در طول سالیان متمادی به دست حزب‌الله رسیده، با وجود این واقعیت که اسرائیل سعی کرد از طریق حملات «نبرد بین جنگ‌ها» در سوریه، از این انتقال‌ها جلوگیری کند».

«شای لوی» نویسنده این گزارش با اعتقاد به اینکه «اعضای حزب‌الله در ایران آموزش‌دیده‌اند»، آماده‌سازی پهپادهای ایرانی را نسبتاً ساده ارزیابی می‌کند و می‌افزاید: «آن‌ها پرنده‌هایی کوچک و بدون پیچیدگی برای پرواز هستند. اکثر آن‌ها دارای جی‌پی‌اس و «سامانه هدایت اینرسی» هستند؛ به این معنی که کاروَرها به هواپیما مختصات را تغذیه می‌کنند و سپس آن را به سمت اسرائیل پرتاب می‌کنند. از این‌جا هواپیما تا لحظه سقوط روی هدف به طور مستقل مسیر خود را طی می‌کند. برخی از پهپادهای حزب‌الله حاوی یک دوربین الکترواپتیکال هستند که تصاویر را بی‌درنگ برای ایستگاه زمینی پخش می‌کنند».
 
پهپاد؛ اطلاعات و عملیات
آن‌گونه که «ماکو» می‌نویسد: «هواپیمای اصلی حزب‌الله در حملات علیه اسرائیل «مرصاد» است. این هواپیما کپی‌شده از هواپیمای ایرانی «ابابیل» است که یک هواپیمای کوچک با کلاهکی به وزن ۲۰ تا ۴۰ کیلوگرم و با سرعتی حدود ۲۰۰ کیلومتر در ساعت است. حزب‌الله حداقل از سال ۲۰۰۴ از «ابابیل» استفاده می‌کند و از آن زمان بر اساس برآوردها، ایران توانسته چند صد مورد از این وسایل را به لبنان منتقل کند که بیشتر آن‌ها از نوع «ابابیل تی» بوده که با برخورد به هدف منفجر می‌شود».

بنا بر این گزارش، «حزب‌الله نوع دیگری از پهپاد به نام «ایوب» دارد که همان «شاهد ۱۲۹» ساخت ایران است. طول آن ۸ متر و طول بال آن ۱۶ متر است. این هواپیما برای جمع‌آوری اطلاعات و حمله با موشک‌های کوچک زیر بال استفاده می‌شود. هواپیمای «یاسر» که با نام «صیاد ۲» نیز شناخته می‌شود، یکی دیگر از هواپیماهای ساخت ایران است که عمدتاً توسط حزب‌الله برای جمع‌آوری اطلاعات به کار می‌رود».

اگر چه بیشترین اشاره صهیونیست‌ها به پهپادهای انتحاری حزب‌الله است، اما این پایگاه تحلیلی معتقد است «حتی پهپادهایی که برای جمع‌آوری اطلاعات و نظارت در نظر گرفته شده‌اند هم تهدید محسوب می‌شوند. قبل از جنگ و در طول آن، این ابزارها به حزب‌الله کمک کرد تا صدها هدف را شناسایی و مختصات اهداف موشک‌ها و پهپادهای انتحاری حزب‌الله را تعیین کند. ما نتایج این عملیات جمع‌آوری اطلاعات را در ماه‌های اخیر دیده‌ایم؛ زمانی که حزب‌الله موفق شد بسیاری از اهداف از جمله اهدافی را که در طول جنگ ایجاد شده بود، هدف قرار دهد».

 تهدید فزاینده پهپادها
در نبرد جاری، حزب‌الله روزانه چندین پهپاد به سمت سرزمین‌های اشغالی پرتاب می‌کند و «بزرگ‌ترین نگرانی صهیونیست‌ها امکان پرتاب انبوه پهپادها به‌صورت غافلگیرکننده است؛ شبیه به رگباری از موشک‌ها». نویسنده گزارش با اشاره به شب موشک‌های ایرانی - ۱۳ و ۱۴ آوریل - مقابله با پهپادهای حزب‌الله را به دلیل تعداد، پرواز ارتفاع پایین و برد کوتاه که بر مدت‌زمان کشف و هشدار تأثیر می‌گذارد، حتی دشوارتر می‌داند. او می‌نویسد: «نهادهای امنیتی و نظامی مدعی هستند برای چنین سناریوهایی آماده شده‌اند. بااین‌حال، همان‌طور که همه می‌بینند - باتوجه‌به مشکلات اسرائیل - ما باید برای این احتمال آماده شویم که در چنین حوادثی تعداد نه‌چندان کمی پهپاد انتحاری وجود داشته باشد که موفق به نفوذ در دیوار دفاعی اسرائیل شوند».

جمع‌بندی گزارش «ماکو» به این می‌رسد که «با وجود این حقیقت که این پهپادها حدود ۲۰ سال و حتی بیشتر از آن در سال‌های اخیر تهدیدی برای اسرائیل بوده است، به نظر می‌رسد نهادهای امنیتی و ارتش اسرائیل رویکردی فراگیر برای مقابله با تهدید پهپادها - فراتر از یک پاسخ تاکتیکی - از خود نشان نداده‌اند و این کافی نیست». به عقیده «شای لوی»، «توانایی‌های حزب‌الله نشان می‌دهد اسرائیل باید به فکر بهبود واکنش خود از طریق ترکیبی از سامانه‌های اطلاعاتی، دفاعی و تهاجمی باشد و مهم‌تر از آن، آماده‌سازی جبهه داخلی از نظر حفاظت و آگاهی از هر آنچه در جنگ اتفاق می‌افتد، است و می‌توان فرض کرد این تهدید بیشتر و بیشتر خواهد شد».

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.