فاطمه عزیزخانی در گفتگو با قدس آنلاین افزود: بررسی های صورت گرفته در میان زنان غیرفعال نشان می دهد "مسوولیت های شخصی" و به بیان دیگر متاهل بودن و بچه داری بیشترین سهم را در  کاهش مشارکت و دور کردن آنان از بازار کار دارد.

این پژوهشگر اقتصادی ادامه داد: در سطح جهانی، نرخ مشارکت زنان در بازار کار به محض ازدواج و بچه دار شدن با شتاب بسیار شدیدی، کاهش می یابد و آنان عملا از بازار کار خارج می شوند.

به گفته وی بین زنان مجرد و متاهل در این زمینه تفاوت زیادی وجود دارد و نرخ مشارکت زنان مجرد پا به پای مردان پیش می رود.

عزیزخانی خاطر نشان ساخت: در بسیاری از کشورها مکانیزمی برای بازگشت زنان متاهل به بازار کار تعبیه شده اما متاسفانه در ایران این مکانیزم و ساختار به ویژه در بخش خصوصی هنوز وجود ندارد و برگشت این زنان به بازار کار به سختی صورت می گیرد.

به گفته این کارشناس بازار کار با توجه به افزایش شدید هزینه مهد و پرستار کودک، دولت می تواند با ایجاد مهدهای ارزان قیمت در نزدیکی محل کار این زنان، زیرساخت لازم برای بازگشت شان به عرصه کار را فراهم کند.

عزیزخانی ادامه داد: در سالهای اخیر شهریه مدارس هم به شدت افزایش یافته و بر اساس تئوری تخصیص اقتصادی زمان، مادران ترجیح می دهند به جای پرداخت پول زیاد برای مدرسه فرزندان در خانه بمانند و به آموزش و تربیت فرزندش برسند اما از آن جایی که بررسی های صورت گرفته در آمار ورودی به دانشگاهها هم نشان می دهد تعداد زنان بیش از مردان است، دولتها باید از چنین پتانسیلی در راستای رشد اقتصادی بهره بگیرند.

چرا آمار اشتغالزایی دولتها محل تردید است؟

وی در خصوص دلایل پایین بودن نرخ مشارکت در بازار کار کشور صرف نظر از جنیست گفت: ایجاد مشاغل ناپایدار و بی کیفیت، به بازار کار شوک وارد می کند و در حالی که چنین مشاغلی  کاملا از بین می روند، این افراد جزو جمعیت بیکار محسوب نمی شوند چرا که دولت، صرفا افرادی را بیکار می داند که تحت پوشش بیمه بیکاری هستند. بر این اساس یکی از ابزارهای دولتها برای بالا بردن نرخ مشارکت اقتصادی ایجاد مشاغل پایدار و باکیفیت است که متاسفانه در این سالها برای آن تدبیری اندیشیده نشده است و به دلیل بی کیفیت بودن مشاغل ایجاد شده، شاهد ناهمخوانی بین نرخ رشد اقتصادی و مشارکت هستیم بدان معنی که نرخ رشد اقتصادی بالا می رود اما نرخ مشارکت، پایین است.

به گفته این پژوهشگر اقتصادی حجم بالای اشتغال غیررسمی هم در پایین بودن نرخ مشارکت بی تاثیر نیست. وی افزود: گاهی دولتها با رویکردی پوپولیستی، آمار اشتغال را بالا اعلام می کنند اما استمرار این مشاغل و وضعیت درآمدی شاغلین در این بین بسیار مهم  است لذا باید پرسید این شاغلان از محل شغل خود توانسته اند در مسیر  توسعه قرار بگیرند و درآمدشان کفاف هزینه  های معیشت شان را می دهد یا صرفا برای گذران امور به این مشاغل ورود می کنند؟

 او تاکید کرد: بین مشاغل ناپایدار و بی کیفیت و مشاغل باثبات و در مسیر توسعه، فرق بسیار است و بر این اساس بسیاری از ادعاهای اشتغال زایی دولتها زیر سوال می رود و آمار واقعی اشتغال پایین می آید.