انرژی جزء حیاتی زیرساخت ها و توسعه هر کشور است. این نقش حیاتی در تامین انرژی صنایع، خانه ها و سیستم های حمل و نقل ایفا می کند. تقاضا برای انرژی دائما در حال افزایش است و کشورها همیشه به دنبال راه هایی برای تامین انرژی خود و کاهش اتکای خود به منابع خارجی هستند. یکی از رویکردهای راهبردی در حوزه انرژی، تقویت روابط با همسایگان برای توسعه تعاملات گازی است، زیرا گاز منبع مهم انرژی است که به راحتی بین کشورها حمل و نقل و مبادله می شود.
 

روابط گازی ایران با عراق:

در ابتدای دولت سیزدهم در ایران، قرارداد گاز با عراق رو به اتمام بود و به دلیل عدم اجرای کامل تعهدات، قصدی برای تمدید قرارداد وجود نداشت. با این حال، وزارت نفت دولت سیزدهم در تحولی شگفت‌آور توانست بدهی ایران را از محل فروش گاز به عراق تسویه کند و روابط گازی ایران و عراق در قالب سوآپ گاز از ترکمنستان به عراق از سر گرفته شد. ایران. این امر نه تنها عرضه گاز ایران به عراق را از سر گرفت، بلکه راه را برای امضای قرارداد جدیدی بین دو کشور هموار کرد.
قرارداد ایران و عراق در فروردین 1403 به مدت 5 سال تمدید شد و صادرات گاز ایران به همسایه خود را برای آینده قابل پیش بینی تضمین کرد. این روابط مجدد با عراق برای ایران حیاتی است، زیرا نه تنها منبع درآمد مهمی است، بلکه روابط دیپلماتیک بین دو کشور را نیز تقویت می کند. همچنین نشان دهنده تعهد ایران به انجام تعهدات خود و حفظ تامین انرژی پایدار برای همسایگانش است.

روابط گازی ایران با ترکمنستان:

روابط ایران با ترکمنستان نیز در دولت سیزدهم با امضای قرارداد جدید واردات گاز از ترکمنستان برای تامین منطقه شمال کشور تقویت شد. این قرارداد جدید نه تنها تامین پایدار گاز استان‌های شمالی ایران را تضمین می‌کند، بلکه فرصت‌هایی را برای همکاری‌های بیشتر بین دو کشور در بخش انرژی باز می‌کند.
یکی از دستاوردهای مهم در دولت سیزدهم، تکمیل خط لوله صلح بود که گاز ایران را به پاکستان می رساند. ساخت این خط لوله متوقف شده بود اما با تلاش دولت با موفقیت به پایان رسید و راه های جدیدی برای تجارت گاز بین ایران و همسایگان باز شد. این پروژه نه تنها جایگاه ایران را به عنوان یک بازیگر کلیدی در بازار انرژی منطقه ای تقویت می کند، بلکه به رشد و توسعه اقتصادی آن نیز کمک می کند.

روابط گازی ایران با روسیه:

ایران علاوه بر روابط خود با عراق و ترکمنستان، در دولت سیزدهم روابط خود را با روسیه در زمینه تعاملات گازی نیز تقویت کرد. ایران و روسیه برای اولین بار قراردادهایی را برای واردات و سوآپ گاز امضا کردند که بر اساس آن گاز روسیه از طریق خاک ایران منتقل می شود. این مشارکت نه تنها به نفع هر دو کشور از نظر امنیت انرژی است، بلکه راه را برای همکاری بیشتر در سایر زمینه ها هموار می کند.

نتیجه:

بخش انرژی نقش حیاتی در اقتصاد و توسعه یک کشور ایفا می کند و ایران در دولت سیزدهم گام های مهمی در تقویت روابط گازی خود با همسایگان خود برداشته است. ایران با تمدید قرارداد گاز با عراق، حصول توافق جدید با ترکمنستان و شراکت با روسیه برای واردات و سوآپ گاز، زمینه را برای تبدیل شدن به هاب گازی منطقه فراهم کرده است. این تحولات نه تنها تامین انرژی پایدار برای ایران را تضمین می کند، بلکه روابط دیپلماتیک و چشم انداز اقتصادی آن را نیز افزایش می دهد. رویکرد راهبردی ایران در توسعه تعاملات گازی با همسایگان خود موفق بوده و همچنان نقش کلیدی در آینده انرژی کشور خواهد داشت.