سرای «عزیزالله اٌف» حالا دیگر بیشتر از آنکه یک تجارتخانه قدیمی سه طبقه در کوچه پس کوچه های حرم هشتمین امام باشد، سرای خاک گرفته ای در دل «کوچه عباسقلی خان» است که دیگر از های و هویِ جارچیان درشکه سوار و حمالان و تاجران، جز خاطره های غبار گرفته بر اذهان پیران از آن نمانده است. «عزیزالله اٌفِ» حالا دیگر نه سکاندار دکانداران چای و پسته و زعفران و هل و گلاب است و نه استراحتگاه اسب و شتران تیزپا و باربری که متاعی از این سرای کهن به بلاد دور بفرستند، اصلا جنس این روزهای این سرا، حال و روز دیگری دارد. «عزیزالله اٌف» این روزها خسته و ملول از تاریخ صد و اندی ساله است و خدا کند که بماند بر برگی از تاریخ مشهد.