توصیه میرزا اسماعیل دولابی درباره ادا کردن حق والدین

مرحوم دولابی: چرا بی‌خود دست به قلم می‌شوی؟

مرحوم دولابی: ادب مستمعین شرط است

مرحوم دولابی: بشر نمی‌تواند حبّ النساء را معنی کند

مرحوم دولابی:

آخر شب سجده کن و پیشانی بر زمین بگذار

مرحوم دولابی: ما هم نطفه‌ای در شکم دنیا هستیم

طول عمر می خواهید، این کار را زیاد انجام دهید

مرحوم دولابی: درد را اظهار نکنید زودتر از بین می‌رود

مرحوم دولابی: ما همه‌اش خورده‌ایم و خوابیده‌ایم

مرحوم دولابی: جنازه‌های خوب را تشییع کنیم

مرحوم دولابی: تواضع به خوبان خدا، موت است

مرحوم دولابی: نه مکه وادی امن است نه کربلا!

مرحوم دولابی: عموم مردم گم شده‌اند، اما نمی‌دانند

مرحوم دولابی: در راه خدا با رغبت کار کنید

مرحوم دولابی: می‌دانید صدای "آه" از کجا می‌آید!

مرحوم دولابی: در میقات از دنیا خلاص می‌شوید

مرحوم دولابی: همه امّت رو به بهشت می‌روند

مرحوم دولابی: کسی که مقصدش خدا باشد حاجی است

مرحوم دولابی: در بازگشت به سوی او لباس‌ها را می‌کنیم

مرحوم دولابی:خداوند به این مملکت موعظه‌ حسنه عطا کند

مرحوم دولابی: محبّت راه دور را نزدیک می‌کند

مرحوم دولابی: صبح‌ها قدری با قرآن بنشینید

مرحوم دولابی: ما معشوق هستیم!

مرحوم دولابی: کمی از مصیبت کربلا پَرِ شیعیان را گرفته است

مرحوم دولابی: هرچه فهم‌تان قشنگ‌تر،رشدتان بزرگتر است

مرحوم دولابی: ولایت و امام و پیغمبر و خدا همه آنجاست!

مرحوم دولابی: مراقب باش دل شلوغ نشود

مرحوم دولابی: چرا لیلی ظرف مجنون را شکست؟

مرحوم دولابی: خیال نکنید عمل صالح یعنی عمل زیاد!

مرحوم دولابی: سوره کافرون را وقت عصبانیت بخوانید