مسجد حضرت ولی عصر(عج) واقع در خیابان وزرای تهران، متعلق به خوزستانی‌های مقیم مرکز، طی ماه محرم برنامه تلاوت قرآن، عزاداری و سخنرانی برگزار می‌کند. 

عباس سلیمی در ویژه‌برنامه این مسجد، دلیل ماندگاری قیام اباعبدالله‌ الحسین(ع) و یاران باوفای آن حضرت را انس و قرابت آن با قرآن معرفی کرد که پس از گذشت سال‌ها از وقوع آن نه تنها فراموش نشده است، بلکه همچنان با همان قدرت و شدت هر ساله یاد و نامی از آن مطرح می‌شود. در ادامه خلاصه‌ای از مطالب بیان شده از سوی این پیشکسوت قرآنی در شب نخست این مراسم از نظر می‌گذرد:

باید به موازات گریستن بر عزای امام حسین(ع) و شرکت در مجالس عزاداری که در راستای برانگیختن شور حسینی است، در زمینه ارتقای شعور و معرفت حسینی نیز تلاش کنیم. امری که بتواند ما را در این مسیر یاری کند، طرح مباحثی پیرامون پیوند قرآن و کربلاست.

عاشورا دانشگاهی با واحدهای درسی قرآن است

کربلا یک جغرافیا نیست، بلکه تاریخ وسیعی را شامل می‌شود و عاشورا دانشگاه بزرگی است که همه واحدهای درسی آن، همانا قرآن کریم و ثقل اکبر است که به عنوان امانت از سوی پیامبر(ص) برای ما به ودیعه گذاشته شده و امام حسین(ع) مصداق بارز و تمام خلیفة‌اللهی و انسان کامل است تا جایی‌که نیازمند آنیم تا بارقه‌هایی از این انسان کامل در پیمودن مسیری مشخص در وجود یک‌یک ما نیز جلوه‌گر و در سبک زندگی‌مان به کار گرفته شود.

رمز ماندگاری قیام حسینی، پیوند آن با قرآن است.در طول تاریخ، جنگ‌های متعددی درگرفت که قربانیان فراوانی را نیز بر جای گذاشت؛ نمونه بارز آن جنگ‌های جهانی اول و دوم است که میلیون‌ها کشته را در آن شاهد بودیم. همه این رخدادهای مهم با وجود همه حساسیت‌هایی که در مورد آنها وجود داشت، پس از مدتی از حافظه تاریخی ما رفع شدند. پرسش اینجاست که چرا عاشورا با وجود محدوده مشخصی از نفرات و جغرافیایی که در آن قرار دارد، بعد از هزار و اندی سال همچنان در خاطره‌ها مانده است؟ بارزترین دلیل این ماندگاری حقانیت راه حسین(ع) و یاران وفادار ایشان است که هیچ‌ کدام به منظور دنیاطلبی و دریافت قدرت قیام نکردند.

شاخص‌ترین دلیل آن، پیوند امام(ع) با قرآن است؛ در تعبیری ما سه نوع قرآن داریم؛ قرآن نازل یعنی همین کتاب قرآن که در مقابل ما وجود دارد و منشور بی‌بدیل وحی است که در همه زمینه‌ها از اقتصاد، سیاست گرفته تا خانواده و امنیت برای ما دستورالعمل دارد و نوع دوم قرآن صاعد یا بالارونده است که به آن دعا می‌گویند و سومین آن قرآن ناطق یعنی وجود مبارک امام معصوم(ع) است.

بیش از ۴۰ آیه به امام حسین(ع) اشاره می‌کنند

برندگان اصلی در زندگی دنیوی کسانی هستند که پیوند خودشان را هم با سه این قرآن‌ها برقرار کرده باشند و بیش از ۴۰ آیه قرآن در مورد این شخصیت آسمانی نازل شده است که نمونه بارز آن آیات پایانی سوره مبارکه «فجر» است که از امام حسین(ع) به عنوان نفس مطمئنه یاد می‌کند.

نکات فراوانی در این چهار آیه سوره فجر وجود دارد. منظور از نفس مطمئنه چیست؟ با نفوس اماره و لوامه آشنا هستید. نفس اماره  بدسرشت است و نفس لوامه، نفس ندامتگر و سرزنش‌کننده اما به تعبیر امام صادق(ع) مصداق بارز نفس مطمئنه وجود مقدس امام حسین(ع) است و بنا به توصیه ایشان، مناسب است که سوره فجر در تمامی نمازهای مستحبی و واجب خوانده شود و توصیه دیگر اینکه مؤمنان باید ترغیب شوند که ارتباط عمیقی با این سوره برقرار کنند.

سخن از پیوند قرآن با وجود امام حسین(ع) است و با مطالعه داستان کربلا مشاهده می‌شود که این ارتباط در همه شرایط وجود داشته است، چه آنجا که آن حضرت نامه‌ای به بزرگان بصره می‌نویسند و چه آن زمان که در شب عاشورا به حضرت عباس(ع) می‌گوید که از دشمن برای اینکه شبی را بیشتر به خواندن قرآن و دعا بپردازند، مهلت بگیرد و چه آن زمان که سر مبارک بر فراز نیزه‌ها قرآن تلاوت می‌کرد.

آن زمان که کشیش مسیحی به قرآن جسارت کرد و آن را به آتش کشید ما در قالب نامه‌ای به پاپ؛ رهبر مسیحیان جهان به این امر تأکید کردیم که با به آتش کشیدن قرآن دود از آن به هوا بلند نمی‌شود، اگر این امر را باور ندارد می‌تواند به بالای نیزه که سر مبارک امام حسین(ع) بر روی آن قرار داشت، نظر بیفکند، اگر باور ندارد، می‌تواند با مطالعه اجمالی تاریخ، سری به خانه خولی بزند که چون سر مبارک امام را در تنور مطبخ خانه خود قرار داد از آن سر ستونی نورانی و خیره‌کننده به آسمان بلند شد.

با وجود چنین حجتی قرآنی همچون سیدالشهداء(ع) حال باید دید که وضعیت ما در مواجهه با قرآن چگونه است؛ قطعاً در مواقع گوناگونی از زندگی از این کتاب آسمانی دور شده و نقش آن را در هدایتگری به فراموشی سپرده‌ایم، حال آن که پیامبر(ص) که وجود مقدس امام حسین(ع) از همان بدو تولد در دامان پر مهر ایشان تربیت یافت می‌فرمایند: «آن کسی که وجود او از قرآن بی‌بهره است، مانند خانه متروکه‌ای است که هر آن در آستانه فروپاشی است» چه بسیار افرادی که چون معرفتی با قرآن نداشتند، در تاریخ گذشته و معاصر سقوط کردند و لذا اگر کسی می‌خواهد باصلابت و عاقبت بخیری زندگی کند باید با قرآن ارتباط برقرار کند.

عزاداران حسینی نباید از روخوانی قرآن عاجز باشند

نباید کسانی که جلسات و هیئات مذهبی را برپا می‌کنند یا در آن برای عزای سیدالشهداء(ع) شرکت می‌کنند از روخوانی ساده قرآن عاجز باشند، چرا که امام صادق (ع) می‌فرماید: «شایسته است که انسان مؤمن نمیرد مگر آن که قرآن را فراگرفته باشد یا در راه تعلیم آن مرگش در رسد.»

در جوار حرم حضرت عبدالعظیم(ع) مزاری قرار دارد که متعلق به آیت‌الله میرزا عبدالنبی نوری از نزدیکان شیخ فضل‌الله نوری و نقل است که انس ایشان با قرآن چنان بود که همسر مکرمه ایشان شب‌ها زمانی متوجه می‌شدند که آن عالم ربانی به خواب رفته که قرائت قرآن را شروع می‌کرد، یعنی حتی در زمان خواب قرآن می‌خواند.

نباید با افرادی مواجه شویم که ۷۰ سال یا حتی بیشتر از عمر خود را سپری کرده‌اند و انس آنها با قرآن به ترتیل‌خوانی ماه رمضان و شرکت در  برخی ویژه‌برنامه‌ها خلاصه شده باشد، بلکه باید انس و قرابت با قرآن برای انسان مؤمن پیرو طریق جاوید و سرخ حسینی همیشگی باشد، چرا که اساس فلسفه عاشورا و قیام سیدالشهداء(ع) زنده نگه داشتن و اعتلای قرآن است.