سفر وزیر خارجه ترکیه به مصر، به ویژه اینکه وی در ابتدای سفرش به دو شهر رفح و العریش (پشت مرز باریکه غزه) رفت و در سخنانی خواستار اتحاد تمامی بشریت علیه نسلکشی رژیم صهیونیستی شد، پرسشهای بسیاری را در باره ماهیت این اقدام هاکان فیدان مطرح می کند.
فیدان هدف این سفر را جلب توجه افکار عمومی جهان به نسلکشی در نوار غزه عنوان کرده است. با این حال بسیاری حضور وزیر خارجه ترکیه در مرز باریکه غزه را حاوی پیامی قاطع برای رژیم صهیونیستی دانستند به ویژه پس از دعوای شدید لفظی بین طرفین و بعد آنکه وزیر خارجه رژیم صهیونیستی ضمن توهین به اردوغان، رئیس جمهور ترکیه را به دچار شدن به سرنوشت صدام تهدید کرد.
در عین حال سیاستهای آنکارا در قبال فجایع غزه و رویکرد منفعلانه دولت آنکارا در قبال جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین که اغلب فراتر از یک لفاظی سیاسی نرفته، انتقادات بسیاری را در داخل و خارج از این کشور در پی داشته است و بسیاری بر این باورند که ترکیه باید مواضع عملی علیه رژیم صهیونیستی اتخاذ کند و امیدواریهای زیادی وجود دارد که اگر ترکیه، مصر و ایران به یک همگرایی در زمینه مسئله فلسطین برسند میتوان به آینده فلسطین امیدوار بود.
سیاست پاندولی در قبال فلسطین
رضا عابدی گناباد کارشناس مسائل ترکیه اما در گفتگو با قدس درباره موضع گیریهای اخیر ترکیه در قبال مسئله غزه و تندتر شدن اظهارات علیه تلاویو اظهار داشت: آنکارا بطور مشخص از ۲۰۰۶ به این سو یک سیاست پاندولی در قبال موضوع فلسطین در پیش گرفته است و اینطور به نظر میرسد که دولت آنکارا در واقع درصدد بازی با کارت فلسطین به نفع منافع خود برآمده است.
عابدی گناباد با اشاره به ترور اسماعیل هنیه رهبر سیاسی حماس و تاثیر آن بر تندتر شدن موضع آنکارا در قبال تلاویو تاکید کرد: با توجه به ریشه مشابه برخی جریان های مقاومت و جریانهای اسلامی در ترکیه پیش بینی می شد که شاهد واکنشهای تندی از سوی ترکیه باشیم؛ هرچند که این واکنشهای آنکار در قبال مسئله فلسطین و جنگ غزه را پیش از این هم با شدت و حدت کمتری شاهد بودیم. البته ناگفته نماد که به غیر از روابط خوب و دوستی های قدیمی که بین شخص اردوغان و مقامات حماس از جمله اسماعیل هنیه از گذشته وجود داشته میزان جنایات رژیم صهیونیستی به حدی بالا رفته است که شخصی مثل اردوغان با تمام خصوصیاتی که از وی سراغ داریم نیز لب به انتقاد باز میکند.
چرا مواضع آنکارا علیه تلاویو تندتر شده است؟
وی افزود: از سویی دیگری دولت اردوغان از طرف جریانهای اسلام گرای داخلی ترکیه مثل حزب اسلامگرای رفاه نو به رهبری فاتح اربکان و افکار عمومی به دلیل عدم موضع گیری و اقدام عملی در قبال غزه به شدت زیر فشار قرار دارد. مسئله این است که رژیم صهیونیستی عملا دیگر از تمام خطوط قرمز ممکن عبور کرده است و امروز بسیاری از کشورهایی که متحد این رژیم بودند در قبال جنایات و کشتار این رژیم موضعگیری کردهاند.
کارشناس مسائل منطقه با اشاره به سفر فیدان به مصر و انداختن عکس یادگاری در کنار مرز مشترک رفح و اقداماتی مانند نیمه افراشته کردن پرچم ترکیه در سفارت این کشور در تلاویو در واکنش به ترور شهید هنیه یا حتی مطرح ساختن تهدید ارسال نیروی نظامی به لبنان در صورت حمله همه جانبه رژیم صهیونیستی به این کشور و اینکه چقدر این رویکرد آنکارا می تواند به سمت مسلح کردن گروه های مقاومت در غزه کشیده شود، تصریح کرد: به نظر نمیرسد این دست اقدامات دولت آنکارا بیش از یک لفاظی تحت فشار افکار عمومی داخل و و خارج ترکیه چیز بیشتری باشد. از طرفی اساس انتظار اقدامی بیش از این از یک عضو ناتو که سالهاست متحد غرب محسوب میشود و پشت درهای بسته اتحادیه اروپا منتظر پذیرش درخواست عضویت برای پیوستن به بلوک غرب به سر می برد و به نوعی بخشی از محور سازش محسوب می شود نمی رود هرچند اعمال فشارهای روی این کشور میتواند منجر به کاهش روابط اقتصادی و مالی آنکارا با تلاویو شود. درواقع می توان اینطور گفت که ترکیه مثل کشتی است که به سمت غرب در حال حرکت است اما نگاهش به سمت شرق است. البته سفر فیدان را همچنین میتوان سفری برای تدارک اقدامات برای سفر «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر به ترکیه دانست که قرار است به زودی انجام میشود.
نظر شما