در سال ۲۰۲۰، فعالیت‌های کشاورزی مسئول انتشار ۱۶ میلیارد تن دی اکسید کربن بود که تولید گوشت و شیر مربوط به گاو حدود ۳.۸ میلیارد تن از آن را شامل شد. به همین دلیل افزایش کارایی و بازده چرای گاو بدون افزایش ردپای محیطی آن به یک هدف اساسی در کاهش انتشار تبدیل شده است.
ارزیابی همه عوامل تعیین‌کننده کمیت و کیفیت مراتع به‌طور سنتی چالش برانگیز بوده است و استفاده از یک پهپاد کوچک در بهترین حالت فقط می‌تواند ۹هکتار را پوشش دهد و ابزارهای دستی حتی کمتر از این میزان را پوشش می‌دهند. آینده‌ای را تصور کنید که در آن کشاورز می‌تواند به راحتی مزرعه خود را بر روی یک پلتفرم (مشابه نقشه گوگل) قرار دهد و کمیت و کیفیت علوفه خود را بررسی کند.
تسریع فرآیند جمع‌آوری داده‌ها برای کشاورزان نه فقط استفاده از منابع را بهبود می‌بخشد، بلکه تأثیر مثبتی بر محیط‌زیست از طریق کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و ضایعات دارد و گامی است که مستقیماً با اهداف توسعه پایدار سازمان ملل همسو می‌شود.
با فناوری پیشرفته مانند هوش مصنوعی و داده‌های ماهواره‌ای، پتانسیل دستیابی به کشاورزی کارآمدتر و سودآورتر و همچنین پایداری سیستم غذایی افزایش یافته، بسیار در دسترس است.
در حالی که ادغام فناوری هوش مصنوعی و ماهواره در کشاورزی فرصت‌های هیجان‌انگیزی را ارائه می‌دهد، مجموعه‌ای از چالش‌های منحصر به فرد را نیز به همراه دارد. یکی از موانع اصلی دسترسی و هزینه فناوری برای کشاورزان کوچک است که ممکن است منابع لازم برای پذیرش این نوآوری‌ها را نداشته باشند. علاوه بر این، نیاز به آموزش برای کمک به کشاورزان برای استفاده موثر از ابزارهای هوش مصنوعی و تفسیر دقیق داده‌ها وجود دارد.
ادغام موفقیت‌آمیز هوش مصنوعی و فناوری‌های ماهواره‌ای در کشاورزی آگاه به آب‌وهوا، نیازمند همکاری بین محققان، شرکت‌های فناوری، کشاورزان و سیاست‌گذاران است. این ذینفعان با همکاری یکدیگر می‌توانند یک اکوسیستم حمایتی برای اتخاذ ابزارهای نوآورانه در کشاورزی ایجاد کنند.
مشارکت کشاورزان و جوامع ضروری است. برنامه‌ها و کارگاه‌های آموزشی می‌توانند هوش مصنوعی را آموزش دهند و به کشاورزان کمک کنند تا دریابند چگونه این فناوری‌ها می‌توانند عملکرد خود را بهینه کنند.
با ارائه مشوق‌هایی مانند یارانه‌ها یا کمک‌های مالی، سیاست‌گذاران می‌توانند کشاورزان را به اتخاذ شیوه‌های پایدار تشویق کنند و پذیرش فناوری‌های جدید را برای آنها آسان‌تر کند و از طریق همکاری، می‌توانیم چشم‌انداز کشاورزی را پایدار بسازیم که با چالش‌های تغییرات آب‌وهوایی مقابله و در عین حال امنیت غذایی را برای آینده تضمین کند.
به گزارش ایسنا، نگرانی در مورد اثرات گاوها بر محیط زیست و تغییرات آب‌وهوایی به دلایل مختلف موضوع مهمی در دامپروری بوده است. اول اینکه گاز متان توسط گاو در طول فرآیند هضم این حیوان تولید می‌شود و این گاز گلخانه‌ای نقش مهمی در گرم شدن کره زمین دارد، زیرا پتانسیل گرمایش بسیار بالاتری نسبت به دی اکسید کربن دارد و راه اصلی انتشار آن همین انتشار آن از جانب حیوانات است.
نظر شما