وی ادامه داد: استراتژی اصلاح نژادی بر روی توده‌های مرغ بومی با هدف بهبود صفات تولیدی و تولید مثلی از جمله افزایش وزن بدن، تعداد تخم‌مرغ، وزن تخم‌مرغ انجام و طی سال‌ها، انتخاب ژنتیکی موجب ایجاد نژادهای دو منظوره با پتانسیل تولید مناسب شده است.

عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور ضمن اشاره به ثبت ۶ نژاد مرغ بومی دومنظوره اصلاح شده در کشور گفت: در حال حاضر مرغ‌های ارومیانا مربوط به شمال غرب کشور در استان آذربایجان، مرغ پارسه مربوط به جنوب کشور در استان فارس، مرغ ایساتیس مربوط به جنوب شرق کشور در استان یزد، مرغ سپاهان در مرکز کشور در استان اصفهان، مرغ کاسپین مربوط به شمال کشور در مازندران و مرغ توسیکا مربوط به منطقه شمال شرق در استان خراسان هستند.

وی ادامه داد: این نژادهای اصلاح شده دو منظوره دارای ترکیب ژنتیکی پایدار و از شجره‌ای ۳۰ ساله برخوردار هستند. همچنین تولید گوشت و تخم‌مرغ در این نژادهای اصلاح شده نسبت به توده‌های اولیه به طور میانگین ۵۵ تا ۶۵ درصد افزایش داشته است. به عنوان نمونه تولید تخم مرغ در نژاد مرغ بومی پارسه از ۸۵ عدد به ۲۲۰ عدد در هر دوره تولید رسیده است.

قربانی ضمن اشاره به اهمیت مرغ‌های بومی در تقویت اقتصاد روستا اظهار داشت: هزینه تولید و نگهداری مرغ‌های بومی پایین است؛ چرا که این پرندگان مقاوم به بیماری بوده و همچنین انتظارات کمی نسبت به جایگاه پرورش و تغذیه دارند. بنابراین پرورش مرغ‌های بومی برای روستائیانی که فضای باز قابل توجهی در اختیار داشته باشند، بسیار مقرون به صرفه است و باعث اشتغال زایی در روستا می‌شود.

عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور تصریح کرد: بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد به علت خشکسالی‌های اخیر امکان تولید محصولات زراعی در روستاهای استان فارس به شدت کاهش یافته است؛ به طوری که عدم کسب درآمد مناسب زمینه مهاجرت از روستاها را ایجاد کرده است؛ در این میان برخی از روستاها نظیر اسماعیل آباد که امکان کسب درآمد مناسب از طریق تولید محصولات زراعی را ندارند اقدام به پرورش و نگهداری مرغ بومی پارسه یا سپاهان کرده اند و با فروش مرغ زنده یا تخم مرغ، درآمد مناسبی را کسب می‌کنند.