به گزارش قدس خراسان، از سالی که زمین ۴۰۰ هکتاری چسبیده به شهرک صنعتی توس مشهد که اتفاقاً آن هم ۴۰۰ هکتار مساحت دارد برای ساخت مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) اختصاص یافت درست ۳۰ سال می‌گذرد (سال ۱۳۷۳). دو سال طول کشید تا جانمایی‌ها برای ایجاد زمین‌های ورزشی رشته‌های متنوع در این مجموعه ورزشی به سرانجام رسید.
سال ۱۳۷۵ کلنگ ساخت استادیوم فوتبال مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) به زمین خورد. استادیومی که فاز نخست آن ۹ سال بعد (سال ۱۳۸۴) در دیدار ابومسلم و پرسپولیس رسماً افتتاح شد. آن زمان نخستین سال‌های کارم در رسانه بود و همه چیز را به خوبی یادم است. آن قدر روز باشکوهی بود که کمتر نظیرش را در افتتاحیه‌ها تا به امروز دیده‌ام. از مدیر و مسئول گرفته تا همه آن ۲۵ هزار نفری که روز افتتاحیه در استادیوم بودند و به همان اندازه بیرون پشت درها ماندند (به دلیل پر شدن استادیوم). همه گفتند فوتبال مشهد با این استادیوم برای همیشه بیمه شد. استادیومی که در زمان خودش لوکس بود و با امکانات اما، آیا اکنون که از آن زمان حدود ۲۰ سال می‌گذرد اگر این پرسش مطرح شود همان پاسخ ۲۰ سال گذشته را خواهیم شنید؟ مسلم است که خیر! حتی پاسخ برعکس و ناامیدکننده است! دلیلش چیست؟
کارنامه‌سازی برای مدیران
برای رسیدن به پاسخ برمی‌گردیم به همان ۲۸-۲۷ سال پیش که کلنگ ساخت مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) زده شد. به موازات ساخت استادیوم فوتبال یا به فاصله دو سه سال پس از آن اجرای طرح‌های دیگری از جمله ایجاد سالن ۶ هزار نفری، پیست دوچرخه سواری، پیست سوارکاری، مجموعه آبی و حتی دریاچه مصنوعی برای ورزش آبی شروع شد. در این سال‌ها مجموعه آبی خیلی زود به بهره‌برداری رسید، پیست دوچرخه‌سواری با وجود نواقص بسیارش در طراحی و اجرا افتتاح و حتی مجدد اصلاح ساختار در آن صورت گرفت و در نهایت سالن ۶هزار نفری مجموعه نیز سرپا شد تا همین روزها خبر افتتاح آن پس از ۱۸-۱۷ سال که از شروع ساختش می‌گذرد رسانه‌ای شود.
شک نکنید پس از افتتاح این سالن آقایان مسئول وجود چنین سالنی را برای ورزش مشهد و استان از نان شب واجب‌تر خواهند دانست و چند سانتی دیگر نیز مجموع فضای ورزشی استان را ارتقا خواهند داد و این مهم را به کارنامه دوران مدیریتشان می‌افزایند! در ظاهر که همه چیز منطقی به نظر می‌رسد و همه این ادعاها نیز بی‌نقص است اما همین آقایان مسئول آیا توجیه و تضمینی برای اینکه سالن ۶هزار نفری مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) به دردی که استادیوم، پیست دوچرخه‌سواری و مجموعه آبی این مجموعه به آن گرفتارند نشوند، دارند؟
ورزشکاران فراری از مجموعه ورزشی!
حتماً می‌پرسید درد آن‌ها چیست؟ درد امکانات ورزشی مجموعه ثامن‌الائمه(ع) درد غربت است! درد دور ماندن از هیجان‌های میدان‌های ورزشی است! وقتی از ورزشکار گرفته تا هوادار هیچ کدامشان انگیزه‌ای برای حتی نزدیک شدن به مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) را ندارند همین می‌شود که اکنون بر سر این مجموعه آمده است. فردا یا همین روزهای آینده زمانش را دقیق نمی‌دانم خبر افتتاح سالن ۶هزار نفری مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) هم مثل روزی که استادیوم ثامن افتتاح شد رسانه‌ای خواهد شد اما آیا آن روز مثل ۲۰ سال پیش که استادیوم فوتبال مجموعه افتتاح شد برای ورزش مشهد روز به یادماندنی و خاطره‌انگیزی خواهد شد؟ کافی است برای پاسخ این پرسش اوضاع و احوال این روزهای استادیوم فوتبال، مجموعه آبی و پیست دوچرخه‌سواری را رصد کنید. جواب قطعاً منفی خواهد بود. شاید آن‌هایی که ۳۰ سال پیش طرح ساخت مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) مشهد را می‌ریختند فکر گرفتاری در غربت این مجموعه را نکرده بودند. شاید آن‌ها الگویشان مجموعه ورزشی آزادی تهران بوده باشد بی‌آنکه حاشیه‌های مربوط به آبادانی آزادی را بالا و پایین کرده باشند. آزادی اگر امروز هر رویدادی در آن برگزار می‌شود، استقبال از آن زیاد یا حداقل در حد معقول است به واسطه امکانات جانبی است که دارد. دسترسی آسان برگ برنده مجموعه آزادی برای ورزش‌دوستان تهرانی است؛ مزیتی که مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) از آن بی‌نصیب مانده. شک نکنید سالن ۶هزار نفری این مجموعه هم که افتتاح شود سرنوشتی جز سرگذشت استادیوم ثامن نخواهد داشت! مطمئن باشید نه فرش‌آرا که در لیگ برتر فوتسال نماینده استانمان است حاضر خواهد شد بازی‌هایش را به این سالن ببرد نه حتی نماینده والیبال و کشتی لیگ برتری خراسان رضوی. همین الان بازی‌های خانگی نمایندگان ورزشی استان با هزاران تبلیغ و درخواست برای حضور هواداران در سالن‌های داخل شهر با حضور کمرنگ تماشاچی و هوادار برگزار می‌شود! دیدارهای خانگی بخواهد به سالن ۶هزار نفری منتقل شود به ازای هر هزار نفر گنجایش سالن شاید یک نفر رنج رساندن خودش به سالن را به جان بخرد و مسابقات را از نزدیک ببیند!
قابلیت‌های غیرورزشی مجموعه ورزشی
البته تنها پیش‌بینی که می‌شود از پر شدن‌های مکرر سالن ۶هزار نفری پس از افتتاح داشت برگزاری مراسماتی فرهنگی یا سیاسی است!
اما یک پرسش؛ ارزش ریالی ۴۰۰ هکتار زمین مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) در همسایگی شهرک صنعتی چقدر می‌تواند باشد؟ در نبود زمین برای گسترش شهرک صنعتی با تهاتر با صنعتی‌ها چه مقدار زمین خوب با قابلیت تبدیل شدن به سالن‌ها و میادین ورزشی در داخل شهر مشهد می‌توان گرفت که هم قصه غربت مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) به سر برسد و هم سالن‌ها و مجموعه‌های ورزشی کوچک‌مقیاس با قابلیت‌های فراوان به فضای ورزشی مشهد افزوده شوند.
کارنامه‌سازی برای مدیران
برای رسیدن به پاسخ برمی‌گردیم به همان ۲۸-۲۷ سال پیش که کلنگ ساخت مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) زده شد. به موازات ساخت استادیوم فوتبال یا به فاصله دو سه سال پس از آن اجرای طرح‌های دیگری از جمله ایجاد سالن ۶ هزار نفری، پیست دوچرخه سواری، پیست سوارکاری، مجموعه آبی و حتی دریاچه مصنوعی برای ورزش آبی شروع شد. در این سال‌ها مجموعه آبی خیلی زود به بهره‌برداری رسید، پیست دوچرخه‌سواری با وجود نواقص بسیارش در طراحی و اجرا افتتاح و حتی مجدد اصلاح ساختار در آن صورت گرفت و در نهایت سالن ۶هزار نفری مجموعه نیز سرپا شد تا همین روزها خبر افتتاح آن پس از ۱۸-۱۷ سال که از شروع ساختش می‌گذرد رسانه‌ای شود.
شک نکنید پس از افتتاح این سالن آقایان مسئول وجود چنین سالنی را برای ورزش مشهد و استان از نان شب واجب‌تر خواهند دانست و چند سانتی دیگر نیز مجموع فضای ورزشی استان را ارتقا خواهند داد و این مهم را به کارنامه دوران مدیریتشان می‌افزایند! در ظاهر که همه چیز منطقی به نظر می‌رسد و همه این ادعاها نیز بی‌نقص است اما همین آقایان مسئول آیا توجیه و تضمینی برای اینکه سالن ۶هزار نفری مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) به دردی که استادیوم، پیست دوچرخه‌سواری و مجموعه آبی این مجموعه به آن گرفتارند نشوند، دارند؟
ورزشکاران فراری از مجموعه ورزشی!
حتماً می‌پرسید درد آن‌ها چیست؟ درد امکانات ورزشی مجموعه ثامن‌الائمه(ع) درد غربت است! درد دور ماندن از هیجان‌های میدان‌های ورزشی است! وقتی از ورزشکار گرفته تا هوادار هیچ کدامشان انگیزه‌ای برای حتی نزدیک شدن به مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) را ندارند همین می‌شود که اکنون بر سر این مجموعه آمده است. فردا یا همین روزهای آینده زمانش را دقیق نمی‌دانم خبر افتتاح سالن ۶هزار نفری مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) هم مثل روزی که استادیوم ثامن افتتاح شد رسانه‌ای خواهد شد اما آیا آن روز مثل ۲۰ سال پیش که استادیوم فوتبال مجموعه افتتاح شد برای ورزش مشهد روز به یادماندنی و خاطره‌انگیزی خواهد شد؟ کافی است برای پاسخ این پرسش اوضاع و احوال این روزهای استادیوم فوتبال، مجموعه آبی و پیست دوچرخه‌سواری را رصد کنید. جواب قطعاً منفی خواهد بود. شاید آن‌هایی که ۳۰ سال پیش طرح ساخت مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) مشهد را می‌ریختند فکر گرفتاری در غربت این مجموعه را نکرده بودند. شاید آن‌ها الگویشان مجموعه ورزشی آزادی تهران بوده باشد بی‌آنکه حاشیه‌های مربوط به آبادانی آزادی را بالا و پایین کرده باشند. آزادی اگر امروز هر رویدادی در آن برگزار می‌شود، استقبال از آن زیاد یا حداقل در حد معقول است به واسطه امکانات جانبی است که دارد. دسترسی آسان برگ برنده مجموعه آزادی برای ورزش‌دوستان تهرانی است؛ مزیتی که مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) از آن بی‌نصیب مانده. شک نکنید سالن ۶هزار نفری این مجموعه هم که افتتاح شود سرنوشتی جز سرگذشت استادیوم ثامن نخواهد داشت! مطمئن باشید نه فرش‌آرا که در لیگ برتر فوتسال نماینده استانمان است حاضر خواهد شد بازی‌هایش را به این سالن ببرد نه حتی نماینده والیبال و کشتی لیگ برتری خراسان رضوی. همین الان بازی‌های خانگی نمایندگان ورزشی استان با هزاران تبلیغ و درخواست برای حضور هواداران در سالن‌های داخل شهر با حضور کمرنگ تماشاچی و هوادار برگزار می‌شود! دیدارهای خانگی بخواهد به سالن ۶هزار نفری منتقل شود به ازای هر هزار نفر گنجایش سالن شاید یک نفر رنج رساندن خودش به سالن را به جان بخرد و مسابقات را از نزدیک ببیند!
قابلیت‌های غیرورزشی مجموعه ورزشی
البته تنها پیش‌بینی که می‌شود از پر شدن‌های مکرر سالن ۶هزار نفری پس از افتتاح داشت برگزاری مراسماتی فرهنگی یا سیاسی است!
اما یک پرسش؛ ارزش ریالی ۴۰۰ هکتار زمین مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) در همسایگی شهرک صنعتی چقدر می‌تواند باشد؟ در نبود زمین برای گسترش شهرک صنعتی با تهاتر با صنعتی‌ها چه مقدار زمین خوب با قابلیت تبدیل شدن به سالن‌ها و میادین ورزشی در داخل شهر مشهد می‌توان گرفت که هم قصه غربت مجموعه ورزشی ثامن‌الائمه(ع) به سر برسد و هم سالن‌ها و مجموعه‌های ورزشی کوچک‌مقیاس با قابلیت‌های فراوان به فضای ورزشی مشهد افزوده شوند.
نظر شما