به گفته وی این موضوع باعث شده کامیون‌های داخلی امکان رقابت با کامیون‌های خارجی را از دست بدهند. بنابراین در برخی مناطق مرزی بار صادراتی روی زمین مانده است.

قنبرپور با بیان اینکه با توجه به مشکلات تحریم، کنسانتره ایرانی نمی‌تواند به مبادی اروپا وارد شود و صادرکنندگان مجبورند از نام ترک استفاده کنند، تصریح کرد: اجازه بار زدن به کامیون خارجی هم به ما داده نمی‌شود؛ اما در اصل باید به صادرکننده ایرانی سوبسید داده شود و از آن‌ها مابه‌التفاوت گرفته نشود یا اجازه دهند از کامیون‌های خارجی هم استفاده کنیم.

وی با بیان اینکه الان بخشی از بارها روز زمین مانده و با تغییر آب و هوا یخ می‌زند، اظهار کرد: صادرکننده دیگر حاضر به خرید سیب نیست چون نمی‌تواند آن را صادر کند. در این شرایط آذربایجان غربی به عنوان قطب تولید کنسانتره بیشتر از سایر استاها درگیر است.

گفتنی است؛ بر اساس طرح فول باک یا باک پر که از مصوبات ابلاغی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز کشور به استانداری‌ها است، میزان سوخت داخل باک کامیون‌های ایرانی خروجی از کشور بر اساس «باک پر» محاسبه و وجه آن بر اساس نرخ تعادلی مرزی دریافت و به حساب خزانه دولت واریز می‌شود.

طرح باک پر در  سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۳ در چند نقطه مرزی از سوی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی کشور اجرایی شد؛ اما به‌ دلیل نبود هماهنگی میان‌دستگاه‌ها نتایج موفقیت‌آمیزی به‌دنبال نداشت و نیمه‌تمام رها شد؛ اما با افزایش قیمت فرآورده‌های نفتی و اختلاف قابل توجه قیمت فرآورده در داخل و خارج از کشور، این طرح دوباره از سال ۱۴۰۱ در دستور کار قرار گرفت.

مسئولان دولتی معتقدند طرح باک پُر روشی کارآمد و کاربردی به‌منظور جلوگیری از قاچاق سوخت در نقاط مرزی است و جمع‌آوری باک‌های اضافه و جاسازی‌شده در کامیون‌های خروجی از مرز، توجه به استانداردسازی باک خودروها و الزام به رعایت آن، همچنین جلوگیری از خروج غیرمجاز سوخت از ویژگی‌های مهم اجرای طرح فروش «باک‌پُر» نفت‌گاز است. بر این اساس افزایش درآمدهای مرزی دولت و کاهش عرضه خارج از شبکه سوخت از مهم‌ترین مزایای اجرای این طرح عنوان شده است.