تحولات لبنان و فلسطین

۱۲ آبان ۱۴۰۳ - ۱۰:۲۹
کد خبر: 1024492

شستاخوری

زهرا طوسی؛ روزنامه نگار

دولت شستا را مکلف کرده است که از ۸۰ درصد سهام برخی شرکتها در جهت مولد سازی خارج شود و وارد چرخه معیوبی شود که طی آن شرکت‌های دولتی را جای بدهی دولت به تامین اجتماعی بدهند و بعد شرکت‌ها را در ذیل مولدسازی بفروشند و پولش را به دولت بدهند؟

شستا دولتی نیست، شستا دارایی تاریخی کارگران است و قرار بوده سود آن تمام و کمال صرف کارگران و بازنشستگان شود؛  نه دولت و نه مدیرانِ دولت‌نشانده آن نمی‌توانند برای آن تصمیم بگیرند و شرکت‌های آن را به نام مولدسازی ( یا هر نام دیگری) و به کام دولت بفروشند؛ سازمان تامین اجتماعی به همراه بانک رفاه و شستا متعلق به کارگران است، پس  چطور ۸۰ درصدش براساس ابلاغیه‌ی دولت واگذارشود!

با کلید واژه «مولدسازی» و فروش دارایی‌های دولت، از یکسو سهام شرکت‌های «دولتی» بابت رد دیون دولت به تامین اجتماعی که قاعدتاً «غیردولتی» است واگذار می‌شود، از سوی دیگر مدعی می‌شوند که تامین اجتماعی و زیرمجموعه‌های آن از جمله شرکت‌های شستا «دولتی» است و باید شرکت‌های آن دوباره در قالب مولدسازی واگذار شود و پول آن که سرمایه تاریخی کارگران است به دولت بازگردد، یعنی از این جیب به آن جیب کردنِ دولت؟ شرکت‌های دولتی را جای بدهی دولت به تامین اجتماعی بدهند و بعد شرکت‌ها را در ذیل مولدسازی بفروشند و پولش را به دولت بدهند؟

معلوم نیست نقشه راهِ مولدسازی شستا قرار است به کدام مقصد ختم شود؟ بعد از چوب حراج زدن به اموال کارگران منابع مالی حاصل از فروش املاک به کدام جیب می رود؟! آن هم وقتی مستمری‌بگیران بعد از ماه‌ها اعتراض، هنوز و همچنان یک‌سوم خط فقر حقوق می‌گیرند و تمام علاج مدیران دولتی در یک متناسب‌سازیِ چند صد هزار تومانی خلاصه می‌شود!

 هم اینک سود حاصل از شرکت‌ها و هلدینگ‌های بزرگی مانند سرمایه‌گذاری نفت، گاز و پتروشیمی تامین، سرمایه‌گذاری دارویی تامین و سرمایه‌گذاری سیمان تامین که متعلق به شستا هستند، کجا می‌رود؛ چرا در تامین اعتبار برای انجام تعهدات تامین اجتماعی در قبال طبقه‌ی کارگر به مصرف نمی‌رسد و چرا شرکت‌های غول‌پیکر و سودآوری آن‌ها موجب نشده‌اند وضع زندگی مستمری‌بگیران صندوق تامین اجتماعی رو به بهبود باشد؟

تأمین اجتماعی یک صندوق غیردولتی است و بودجه دولتی ندارد؛ اموال تأمین اجتماعی متعلق به افرادی است که در آن بیمه پردازی می‌کنند و براساس ابلاغیه سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی از سوی مقام معظم رهبری، در مورد اموالی که متعلق به مردم است باید رعایت امانتداری صورت گیرد. اما آیا به خوبی از دارایی‌های کارگران در شستا صیانت می‌شود؛ آیا مدیران شستا امانتداران خوبی هستند و برای تامین اجتماعی سود روی سود می‌گذارند؟ چرا «شستا به جای اینکه عصای دست تامین اجتماعی باشد، وبال گردن آن شده است»؟! 

این سئوالات بی جواب است چرا که ظاهرا دیواری کوتاه تر از دیوار تامین اجتماعی برای پریدن وجود ندارد، آن هم دیواری که به یک حیات خلوت دنج VIP منتهی می شود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.