قدس؛ حزب‌الله در طول درگیری کنونی در جنوب لبنان درست مثل تقابل مقاومت با رژیم اشغالگر در سال ۲۰۰۶، در ابتدا با استفاده از راکت‌های کاتیوشا شهرک‌های صهیونیست‌نشین نزدیک مرز را هدف قرار داد و در ادامه با گسترده شدن دامنه درگیری، به معرفی چندین سامانه تسلیحاتی پیشرفته که قبلاً مورد استفاده قرار نگرفته بودند، مانند موشک‌های دوربرد فادی، الماس۱، فاتح ۱۱۰ و جهاد۲ نبرد با رژیم صهیونیستی را ادامه داد و در نهایت زمان برای رونمایی از موشک‌های بالستیک برد بلند مثل مرصاد۱ و پهپادهای رادارگریز رسید، مانند آنچه در حمله به سالن غذاخوری پایگاه آموزشی تیپ گولانی در جنوب حیفا و اقامتگاه بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم در قیساریه استفاده شد.

موشک‌های ایران، وجه تمایز جنگ ۲۰۲۳ و ۲۰۰۶
نکته قابل توجه و وجه تمایز نبرد کنونی با تقابل سال ۲۰۰۶ اینجاست برخلاف سال ۲۰۰۶ که موشک‌های سوریه نقش اصلی را در آن کارزار ایفا کردند، این بار تسلیحات ایرانی آشکارا نقش اول را در میدان مبارزه برعهده دارند.
 حزب‌الله تحت رهبری شیخ نعیم قاسم، جانشین سیدحسن نصرالله رهبر فقید مقاومت لبنان، در حالی تمام تدابیر دفاعی را برای شرکت در یک نبرد طولانی‌مدت اندیشیده و مانع دستیابی دشمن به اهدافش شده است که براساس گزارش اتاق عملیات مقاومت، از ماه گذشته، همزمان با تهاجم محدود اسرائیل به جنوب لبنان، بیش از ۱۰۰سرباز رژیم اشغالگر کشته و بیش از هزار نفر دیگر زخمی شده‌اند؛ علاوه بر آن، ده‌ها تانک مرکاوا و سایر خودروهای نظامی منهدم شده است.
حزب‌الله در جنگ کنونی نیز مانند سال۲۰۰۶، از تاکتیک‌های جنگ چریکی و استفاده راهبردی مؤثر از توان تسلیحاتی و شگفتانه‌های گاه و بیگاه برای رژیم صهیونیستی به سمت پیروزی سیاسی مشابه سال ۲۰۰۶ پیش می‌رود.

تل‌آویو و ناکامی دوباره در رسیدن به اهداف اعلامی
در جنگ قبلی، اهداف مطرح شده تل‌آویو، آزادی دو سرباز اسیر در اختیار حزب‌الله و از بین بردن جنبش مقاومت و خلع سلاح آن بود که البته در هر سه مورد شکست خورد و حزب‌الله نه تنها زیر بار خلع سلاح نرفت بلکه اعتبار منطقه‌ای خود را افزایش داد و جایگاهش را در میان پایگاه مردمی داخل و حضور خود را در نزدیکی مرزهای لبنان تقویت کرد.
در تقابل کنونی هم ارتش اسرائیل چند هدف راهبردی را دنبال می‌کند که مهم‌ترین آن‌ها بازگشت ساکنان شهرک‌های شمالی، ایجاد منطقه حائل به عمق ۱۰کیلومتر و از بین بردن نیروهای حزب‌الله است. 
فادی بودیه، کارشناس سیاسی لبنانی در ارزیابی میزان تحقق این اهداف رژیم در روزنامه ایزوستیا می‌نویسد: اسرائیل تا امروز نه تنها نتوانسته به هدف بازگرداندن شهرک‌نشینان در شمال سرزمین‌های اشغالی دست یابد که حملات حزب‌الله منجر به خروج افراد بیشتری از حیفا، طبریه، صفد و نهاریه شده است و در عین حال ارتش این رژیم موفق نشده حتی یک روستا را در جنوب لبنان برای چند روز به تصرف خود دربیاورد.
در حال حاضر به نظر می‌رسد اسرائیل در نظر دارد با هدف قرار دادن کادر رهبری و زیرساخت‌های مقاومت، بمباران بیروت و بسیاری از مناطق جنوبی لبنان، از جمله مکان‌های غیرنظامی و میراث فرهنگی، حزب‌الله را وادار به تسلیم کند؛ با این حال، اقدامات اخیر ازجمله ترور محمد عفیف، رئیس امور رسانه‌ای حزب‌الله حاکی از استیصال رژیم در مواجهه با مقاومت است.
روزنامه نیویورک تایمز به نقل از مقامات آمریکایی اعتراف کرده اسرائیل در از بین بردن موشک‌های کوتاه‌بردی که شبه‌نظامیان لبنانی به نیمه شمالی اراضی اشغالی شلیک می‌کنند، شکست خورده است و تا زمانی که شلیک موشک ادامه داشته باشد، اتاق جنگ اسرائیل قادر به محقق کردن یکی از اهداف اصلی خود، یعنی تأمین امنیت مرزهای شمال به‌طوری که ده‌ها هزار نفر از ساکنان آنجا بتوانند به خانه‌های خود بازگردند، نشده است.

شباهت‌های قابل توجه جنگ کنونی و جنگ ۲۰۰۶
با این حال، یکی از شباهت‌های قابل توجه میان جنگ کنونی و جنگ ۲۰۰۶ که نادیده گرفته شد، این بود پس از حمله گسترده شبانه در ۱۲ و ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۶، دان هالوتز رئیس وقت ستاد ارتش اسرائیل به ایهود اولمرت نخست‌وزیر وقت گفت همه راکت‌های دوربرد حزب‌الله منهدم شده‌اند. ما در جنگ پیروز شدیم. با این حال، حزب‌الله پس از آن حملات موشکی دوربرد گسترده‌ای را به شمال اراضی اشغالی انجام داد.
در درگیری کنونی نیز یوآو گالانت، وزیر دفاع سابق، اواخر ماه گذشته و پیش از برکناری، مدعی شد حزب‌الله بیش از ۸۰درصد از موشک‌های دوربرد خود را از زمان آغاز جنگ از دست داده است. با این حال، درست در همان ماه، حزب‌الله با موفقیت تل‌آویو را با رگبار موشک‌های باکیفیت و یک اسکادران از پهپادهای تهاجمی هدف قرار داد. علاوه بر این، رگبار راکتی مقاومت چندین سایت نظامی رژیم را همزمان با سفر عاموس هوکشتاین، فرستاده ارشد کاخ سفید به بیروت برای گفت‌وگو با مقامات لبنانی در مورد آتش‌بس هدف قرار داد.
با وجود این، دولت نتانیاهو در حالی همچنان متعهد به ادامه دادن دکترین ضاحیه است که امروز حتی همان دستاوردهای ناچیز تاکتیکی که دو ماه پیش بدست آورده بود را از دست رفته می‌بیند. اقدامات کنونی نتانیاهو نه تنها به پیروزی سیاسی منجر نشده که دولت اشغالگر را بیش از پیش منزوی کرده است؛ صدور حکم بازداشت دیوان بین‌المللی دادگستری علیه نتانیاهو و گالانت و نهایی شدن آتش‌بس احتمالی، مانند سال ۲۰۰۶، پیروزی سیاسی دیگری برای حزب‌الله و شکستی به همان اندازه تحقیرآمیز برای اسرائیل را نوید می‌دهد.
با اینکه تل‌آویو در مورد حل و فصل «سریع و قاطع» درگیری با حزب‌الله از طریق حملات هوایی به مراکز مقاومت به واشنگتن اطمینان داده بود، موشک‌های کوتاه‌برد حزب‌الله همچنان بر سر شهرک‌های اسرائیل می‌بارد و امروز برای ارتش اسرائیل و تحلیلگران نظامی غربی به‌طور فزاینده‌ای آشکار شده که حملات هوایی تأثیر چندانی بر توان موشکی حزب‌الله نداشته است.
ارتش اسرائیل در حالی ناچار به انتقال نیروهای زمینی خود به جنوب لبنان شد که ناکارآمدی آشکار این عملیات و مقاومت سرسختانه رزمندگان حزب‌الله ناظران نظامی در سراسر جهان را متحیر کرد و آینه تمام‌نمایی از جنگ جولای ۲۰۰۶ میان رژیم اشغالگر و جنبش مقاومت حزب‌الله که به شکست مفتضحانه ارتش اسرائیل انجامید را در برابر دیدگان جهانیان قرار داد.

چرا تل‌آویو از جنگ ۳۳روزه عبرت نگرفت؟
 تل‌آویو که از ۲۰۰۶ به این سو، نزدیک به دو دهه را صرف یادگیری از اشتباهات گذشته در برنامه‌ریزی رویارویی بزرگ بعدی خود با حزب‌الله کرده بود به نظر می‌رسید در جنگ کنونی رویکرد خود را با انتخاب دستاوردهای تاکتیکی محدود به جای اهداف راهبردی تغییر داده است. این موضوع با حمله پیجری و ایجاد اختلال در سیستم ارتباطی و ترور رهبران ارشد جنبش، از جمله سیدحسن نصرالله دبیرکل سازمان و هاشم صفی‌الدین جانشین احتمالی او و تعدادی از فرماندهان نظامی مقاومت قابل بررسی بود تا جایی که برخی تصور کردند اسرائیل به جای تکرار اشتباهات سال ۲۰۰۶، درواقع رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته است.
 با این حال واقعیت میدان نبرد حاکی از آن است پروژه بی‌ثبات‌سازی حزب‌الله پیش از رویارویی زمینی، تفاوت چندانی با وضعیت تابستان ۲۰۰۶ را نشان نمی‌دهد و زمینگیر شدن ارتش رژیم اشغالگر در مرزهای جنوبی در مواجهه با رزمندگان مقاومت تأییدی بر این مسئله است. آنچه مسلم است رژیم صهیونیستی در رسیدن به تمامی اهداف اعلامی خود از جنگ با مقاومت لبنان همچون سال ۲۰۰۶ شکست خورده است.
دانیل سوبلمن، کارشناس امنیت بین‌المللی دانشگاه عبری اورشلیم به سی‌ان‌ان گفته نیروهای اشغالگر تجربه مشابهی با جنگ ��ال ۲۰۰۶ دارند. آن‌ها [جنگجویان حزب‌الله] در تأسیسات زیرزمینی مستقر شده‌اند و با عملیات دفاعی عملاً ارتش ما را به بازی گرفته‌اند؛ آنچه مشخص است طرف پیروز در این نبرد، در نهایت با تحمیل انباشت مداوم هزینه‌ها مشخص خواهد شد، دقیقاً مشابه آنچه در سال ۲۰۰۶ اتفاق افتاد، یعنی زمانی که دولت اشغالگر باوجود توانایی‌های برتر خود نتوانست به پیروزی قاطعی دست یابد.