یکی از شبهاتی که از سوی شبکه‌های وهابی بارها و بارها مطرح شده است در مورد حدیث معروف فاطمه بضعه منی (فاطمه پاره تن من) است. وهابیون مدعی هستند که حضرت علی(ع) به خواستگاری دختر ابوجهل رفته بود و حضرت فاطمه(س) ناراحت شده بودند لذا پیامبر اکرم(ص) این حدیث را خطاب به امیرالمومنین(ع) فرمودند.  

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا محمدی شاهرودی؛ عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و استاد حوزه علمیه در پاسخ به این شبهه، سخنانی ایراد کرده است که در ادامه می‌خوانیم؛

این مطلب دو بخش دارد؛ یکی بخش اول این روایت است که درست است زیرا پیامبر(ص) فرمودند فاطمه(س) پاره تن من است و کسی که او را بیازارد مرا آزرده است ولی بخش دوم آن روایتی جعلی است که آن را برای تتمیم جنایات خودشان ساخته‌اند؛ بنابراین فریقین اصل این روایت(بخش نخست) را قبول دارند.  

این حدیث که جعلی است در منابع اهل سنت نقل شده است و یک مورد در شیعه با سند ضعیف آمده است که گمان کنم در علل‌الشرایع بیان شده است؛ اینکه این حدیث جعلی است به چند دلیل است؛ اول اینکه بنی‌امیه برای تتمیم جنایاتشان این حدیث را جعل کردند؛ راوی حدیث شخصی به نام ابن مخرمه است؛ وی در سال دوم هجرت در مکه متولد شد و بعد پدرش او را به مدینه آورد یعنی در زمان رحلت پیامبر(ص) حداکثر هفت یا هشت ساله بوده است در حالی که در خود حدیث آمده است که وقتی پیامبر(ص) در منبر این حرف را فرمودند من بالغ بودم. او از شیفتگان و حواریون معاویه بود و وقتی اسم او به میان می‌آمد با اشتیاق و شور و نشاط و القاب خاصی از او تمجید می‌کرد.

بنی‌امیه و معاویه از این کارها زیاد می‌کردند؛ مگر نه اینکه ده‌ها سال در منابر و مساجد امام علی(ع) را سب و بدگویی کردند و این نوع مطالب هم از این سنخ و جنس است. در منابع خودشان در متن و سند حدیث اختلافات زیادی وجود دارد که در کذب بودن این روایت تردیدی باقی نمی‌گذارد؛ در محتوا هم اینقدر مشکل دارد که دلالت آن پذیرفته نیست؛ این مطلب با مسلمات تاریخی در منافات است؛ وقتی پیامبر(ص) بارها و بارها از امیرمؤمنان(ع) و فاطمه(س) تعریف و تمجید کرده و اینکه بهترین همسران هستند آیا امکان دارد که علی(ع) دست به چنین اقدامی زده باشد که فاطمه را اذیت کند و مشمول این روایت شود؟  

تضاد روایت با آیه تطهیر

مطلب دیگر اینکه اگر پیامبر(ص) با دامادش مشکلی داشت چرا باید در منبر این مطالب را بگوید و چرا درون خانواده آن را حل نکرد؟ ابوجهل در مکه کشته شد و دختر ابوجهل و خواستگاری امیرمؤمنان(ع) از او کجا؟ مطلب دیگر اینکه روایت صحیح‌السندی از امام باقر(ع) از پیامبر(ص) داریم که در بود حضرت زهرا(س) هر نوع ازدواجی برای امیرالمؤمنین(ع) حرام است و همه اتفاق دارند که علی(ع) معصوم بودند و آیه تطهیر با صراحت این مطلب را فرموده است لذا اگر ایشان چنین کاری کرده باشند خلاف عصمت و در حقیقت گناه است و آن وقت قرآن از انسان گناه‌کار به عنوان معصوم یاد نمی‌کند. حدیث با صراحت می‌گوید مادامی که حضرت زهرا(س) هستند حرام است که علی(ع) همسر دیگری داشته باشند؛ حضرت علی(ع) با آن زهد و وارستگی و عشق و علاقه به فاطمه(س) هیچ وقت مرتکب چنین کاری نمی‌شوند؛ بنابراین مطلب از ریشه دروغ است و برای آن ساخته‌اند که عده‌ای را تطهیر کنند و جنایاتشان را تتمیم کنند.

یکی از علمای اهل سنت می‌گوید دشمنان امام علی(ع) تا توانستند علیه ایشان سب و لعن و دروغ درست کردند و در عین حال عالم از فضائل اهل سنت پر شده است؛ این واقعیتی است. این‌ مطالب دروغ است و با عصمت و سیره حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) مخالفت دارد؛ من نمی‌گویم اصول کافی و بحار و ... را بخوانید خود کتب مرجع اهل سنت را بخوانید و ببینید چه روایاتی در فضیلت علی(ع) و حضرت زهرا(س) بیان شده است؛ روایات متعدد داریم که اگر خداوند علی(ع) را خلق نکرده بود فاطمه(س) کفوی نداشت از آدم تا انتهای تاریخ؛ بنابراین چنین وجود مقدسی آیا چنین کاری انجام می‌داد؟ ضمن اینکه به فرض بگوییم این کار انجام شد ولی آیا کار خلاف شرعی از علی(ع) سر زده است؟ چرا حضرت زهرا(س) که خودشان مقام عصمت دارند و پیامبر(ص) باید از این کار مشروع و منطبق با شرع ناراحت شوند و گلایه کنند؟ مگر کار خلاف شرعی رخ داده بود که پیامبر(ص) بخواهند این کار را بکنند؛ بنابراین این روایت از سر تا پا جعلی است و فقط هم از  ابن مخرمه از حواریون معاویه نقل شده است و جعل حدیث هم از طرف بنی ‌امیه است.

ناراحتی فاطمه(س) از شیخین

از طرف دیگر فاطمه زهرا(س) در حالی که از دنیا می‌رفت از شیخین ناراحت بود یا از علی(ع)؛ اگر بگوییم از شیخین ناراحت نبود که با منابع اهل سنت در تضاد است زیرا خودشان فراوان نقل کرده‌اند که این مطلب رخ داده است و حضرت فاطمه(س) در حالی از دنیا رفت که از آن دو نفر خشمگین بودند. وقتی به ملاقات حضرت فاطمه(س) آمدند هم ایشان خطاب به دو نفر فرمود آیا شما این روایت را از پدرم شنیدید که فرمودند هر کسی فاطمه را آزار دهد مرا آزرده است و هر کسی مرا آزار دهد خدا را آزار داده است و دو نفر اقرار کردند که شنیده‌اند و فاطمه(س) فرمودند من از شما راضی نیستم و دیگر هم با آنان حرفی نزدند.  

از مسلمات تاریخ است که حضرت زهرا(س) وصیت کرد که مرا شبانه دفن کنید و جز چند نفر، فرد دیگری در تشییع جنازه من نباشند؛ چرا؟ مسلما می‌خواستند که این دو نفر و افراد  وابسته به آن‌ها در مراسم تشییع نباشند و قبر مخفی هم دلیل دیگری بر این است که مردم تا قیامت بدانند که چرا قبر حضرت زهرا(س) مخفی است.

شبهه فاطمیه و تضاد با وحدت

آنچه باعث تفرقه است این است که بخواهیم به مقدسات دیگران اهانت کنیم و ما قبول نداریم که مراسم فاطمیه اهانت به مقدسات دیگران است؛ مسئله دیگر اینکه آیا می‌شود به بهانه وحدت حقایق را نگوییم؟ مخصوصا اگر شیاطینی بخواهند حقیقت را زیر سؤال برده و ذهن مردم را خراب کنند لذا فاطمیه دفاع از حقیقت است. موضوع دیگر اینکه قرآن کریم فرمود که ای پیامبر بگو من اجر و مزد رسالت نمی‌خواهم مگر مودت فی القربی؛ الان اگر ما بخواهیم مودت فی القربی داشته باشیم باید چه کنیم؟ الان که اهل بیت(ع) حضور ندارند بنابراین یکی از بهترین راه‌ها تبعیت از دستورات ایشان و ذکر مناقب و فضائل آنان است.

مطلب دیگر اینکه آن چه وحدت را پایدار نگه می‌دارد این است که افراد حول یک محور حقیقی دور هم جمع شوند وگرنه وحدت حول محور باطل درست نیست و این حقیقت، همان ولایت است وگرنه وحدت تصنعی ارزشی ندارد؛ موضوع دیگر آن که مطالبی باعث تفرقه است که موضوعات علمی و تحقیقی و پژوهشی وارد سطوح عموم جامعه شود، کاری که الان وهابیت انجام می‌دهد؛ سخت‌ترین و علمی‌ترین مطالب هم اگر در محافل علمی بحث شود قابل حل است ولی الان دشوارترین مطالب در فضای مجازی بیان می‌شود و مردم هم که اهل تحقیق نیستند که بروند و مطالب را بررسی کنند لذا مردم را به خطا می‌اندازند و وقتی به عوام کشیده شد دشمنی و یکسری تعصبات هم هست و باعث تشدید تنش می‌شود.  

بنابراین کسانی تفرقه می‌اندازند که این مطالب را به سطح عمومی می‌کشانند؛ اگر در گوشه‌ای گوینده و مداحی خلاف گفت نباید آن را تعمیم داد؛ علما غالبا مراعات می‌کنند. مقام معظم رهبری اهانت به مقدسات دیگران را حرام می‌دانند ولی برخی افراد از روی جهل و یا آگاهی مباحث را به سطح عمومی می‌کشانند وگرنه اگر در فضایی علمی دور هم بنشینیم و با روش علمی بحث کنیم قاعدتا منجر به تفرقه نخواهد شد.  

کسانی که غرض و مرض دارند مباحث عمومی را که به درد عامه نمی‌خورد در رسانه‌هایشان مطرح می‌کنند آن هم رسانه‌هایی که با پول مسلمین و یا دشمنان مسلمین فعالیت دارند و قطعا استکبار حامی آن است. این رسانه‌ها اذهان را خراب می‌کنند لذا قطعا از طرف مقابل هم واکنش‌هایی رخ می‌دهد.  

از مسلمات باورهای شیعه این است که به مذاهب دیگر باید احترام گذاشت و حرمت مقدسات آنان را پاس داشت و عمدتا هم بزرگان و عالمان شیعه به این مسئله پایبند هستند.