محمد بن جریر طبری متوفای قرن ششم در کتاب دلائل الامامة صفحه ۱۰ می‌نویسد: «فاطمه در بیستم جمادی الثانی سال چهل و پنجم از ولادت پیامبر متولد شد.» حاکم نیشابوری شافعی مذهب متوفی ۴۰۵ در کتاب المستدرک (ج ۳ ص ۱۲۰) با سندی از سعد بن مالک نقل می‌کند که رسول خدا(ص) فرمود: در آن شبی که به معراج برده شدم، جبرئیل از بهشت گلابی برایم آورد؛ آن را خوردم و خدیجه به فاطمه حامله شد. پس هر وقت مشتاق بوی بهشت می‌شوم، گردن فاطمه را می‌بویم. طبق این حدیث، ولادت حضرت زهرا(س) پس از بعثت پیامبر اکرم(ص) بوده است؛ چرا که آن حضرت بعد از بعثت به معراج رفتند و در این مطلب جای هیچ‌گونه تردیدی وجود ندارد.

چرا برخی اصرار دارند که ولادت حضرت زهرا(س) قبل از بعثت بوده است؟ یکی از آن افراد، ذهبی است (حاکم نیشابوری، ج ۳، ص ۱۲۰) وی گفته است که ولادت حضرت قبل از بعثت بوده است.

به نظر می‌رسد انگیزه او دو چیز است:

۱. به این وسیله می‌خواهد فضایلی که درباره آن حضرت وارد شده مبنی بر اینکه نطفه آن حضرت از میوه بهشتی بسته شده و یا اینکه در رحم با مادرش هم صحبت بوده را زیر سؤال ببرد.

۲. می‌خواهد اینگونه وانمود کند که ازدواج امیرالمؤمنین علی(ع) با فاطمه زهرا(س) فضیلتی برای آن حضرت نیست و میان علی(ع) و دیگران هیچ فرقی وجود ندارد. این خود ظلم بزرگی در حق سید الوصیین و امام المتقین و قائد الغر المحجلین است.

تصریحات بزرگان اهل سنت

برخی از بزرگان اهل سنت تصریح می‌کنند که نطفه آن حضرت در شب معراج منعقد شده است و این چیزی است که ذهبی به شدت با آن مخالفت ورزیده است (حاکم نیشابوری، ج ۳، ص ۱۲۰) در اینجا به برخی از این تصریحات اشاره می‌کنیم:

1.حافظ سیوطی شافعی مذهب متوفای ۹۱۱ در ذیل آیه «سبحان الذی أسری بعبده لیلا من المسجد الحرام» از حافظ طبرانی متوفای ۳۶۰ از عایشه همسر رسول خدا(ص) نقل کرده که رسول خدا(ص) فرمود: زمانی که به معراج و آسمان برده شدم وارد بهشت شدم؛ پس در کنار درختی از درخت‌های بهشت ایستادم؛ درختی زیباتر از آن و برگ‌هایی سفیدتر از برگ‌های آن و خوشبوتر از میوه‌های آن در بهشت ندیدم. پس میوه‌ای از میوه‌های آن را تناول کردم و خوردم و نطفه‌ای از آن در صلب من ایجاد شد. زمانی که به زمین برگشتم و نزد خدیجه رفتم، خدیجه به فاطمه حامله شد. پس از آن، هرگاه مشتاق بوی بهشت می‌شوم بوی آن را از فاطمه استشمام می‌کنم. (الدر المنثور، ج ۵، ص ۱۹۰)

سیوطی این روایت را با تضعیف آن از طرف حاکم نقل کرده اما خودش درباره آن سکوت کرده که این سکوت، خود دلیل بر قوت حدیث نزد اوست.

۲‌. طبری متوفای ۶۹۴ قمری در کتاب ذخائر العقبی صفحه ۳۶ همین روایت را از عایشه نقل کرده و می‌گوید: «خرّجه ابوسعید فی شرف النبوة».

٣. طبری در ذخائر صفحه ۳۶ می‌گوید: «و روی الملا فی سیرته أن النبی (ص) قال: «أتانی جبرئیل علیه السلام بتفاحة من الجنة فأکلتها و واقعت خدیجة فحملت بفاطمة فقالت: إنی حملت حملا خفیفا فإذا خرجت حدثنی الذی فی بطنی»؛ جبرئیل سیبی بهشتی به من داد که آن را خوردم و نزد خدیجه رفتم و او به فاطمه حامله شد و گفت: من باردار شدم و کسی که در بطن من است با من سخن می‌گوید.

٤. ذخائر العقبی صفحه ۳۶ روایتی را از ابن عباس نقل می‌کند که رسول خدا(ص) فاطمه(س) را زیاد می‌بوسید. یکی از همسران به حضرت(ص) گفت: شما فاطمه را زیاد می‌بوسی. رسول خدا(ص) فرمود: جبرئیل در شب معراج مرا به بهشت برد و از همه میوه‌های بهشتی اطعام کرد. پس آبی در صلب من قرار گرفت و پس از آن خدیجه به فاطمه حامله شد. هر وقت مشتاق آن میوه‌ها می‌شوم فاطمه را می‌بوسم و از بوی او بوی همه آن میوه‌هایی که خوردم را حس می‌کنم.

طبق مستندات تاریخی، روایات دیگری هم در این زمینه نقل شده است که در این فرصت کوتاه امکان پرداختن به آنان نیست.

خلاصه بحث اینکه روایت ولادت حضرت زهرا(س) پس از بعثت نبوی در منابع اهل سنت از بزرگان آنها از قبیل عایشه و عبدالله بن عباس و هشام بن عروه و سفیان ثوری و سعد بن ابی وقاص و سعد بن مالک نقل شده است و جایی برای تردید وجود ندارد.