بر اساس آخرین آمار از ابتلا به تب دنگی در کشور، از میان بیماران، ۶۷۷ بیمار مبتلا به تب دنگی بدون سابقه سفر به خارج از کشور هستند که ۱۱ مورد در شهرستان بندرلنگه استان هرمزگان و ۶۶۶ مورد در شهرستان چابهار استان سیستان و بلوچستان مبتلا شده‌اند و انتقال محلی محسوب می‌شوند.

۶ مورد از مبتلایان با سابقه سفر به چابهار (انتقال محلی) در سایر استان‌های کشور شناسایی و این بیماران در شهرستان های شهرکرد، مشگین شهر، اصفهان و ایرانشهر تشخیص داده شده‌اند.

براساس اعلام مرکز مدیریت بیماریهای واگیر، همچنین از اول سال جاری تاکنون سه مورد چیکونگونیا گزارش شده است که هر سه مورد سابقه سفر به خارج از کشور داشته و در شهرستان چابهار تشخیص داده شده اند.

در حال حاضر پشه آئدس اجیپتی در استان‌های هرمزگان، سیستان و بلوچستان، بوشهر و پشه آئدس آلبوپیکتوس در استانهای گیلان، مازندران، اردبیل، آذربایجان شرقی، زنجان و قزوین صید شده است.

تب دنگی یک بیماری تب دار ویروسی است که توسط گزش پشه روزگز به نام آئدس منتقل می شود و تشخیص قطعی این بیماری با آزمایش خون میّسر است. پشه آئدس می تواند در هر ظرف یا جایی که مقداری آب جمع شود مانند لاستیک‌های مستعمل، قوطی کنسرو، قایق و گلدان شیشه‌ای، تخم‌گذاری کند.

در صورتی که در محل زندگی شما پشه آئدس وجود دارد باید نکاتی را رعایت کنید. از جمله توری به در و پنجره ها نصب و در روز و شب زیر پشه بند استراحت کنید. دو بار در شبانه روز در نقاط تاریک و خنک خانه مانند کمد لباس و زیر تخت، حشره کش اسپری کرده و از تردد غیر ضروری خارج از منزل پرهیز کنید. فرد بیمار هنگام خروج از منزل از فرآورده‌های دور کننده حشرات روی پوست استفاده کند. لباس‌های رنگ روشن، آستین بلند و شلوار بلند و جوراب بپوشید و از تجمع آب راکد جلوگیری کنید.

در دوره نقاهت و پس از بهبودی از بیماری نباید بلافاصله فعالیت‌ها و ورزش های سنگین آغاز شود بلکه استراحت کافی در دوران نقاهت بهتر است همراه با فعالیت بدنی سبک باشد.

اوج زمان گزش پشه دو ساعت بعد از طلوع آفتاب و پنج ساعت قبل از غروب آفتاب است. احتمال بروز فرم شدید بیماری در کودکان زیر یک سال، مادران باردار، افراد دارای نقص سیستم ایمنی و افرادی که قبلا یکبار به تب دانگ مبتلا شده اند، بیشتر است.

از هر ۴ نفر مبتلا به بیماری تب دنگی، ۳ نفر بدون علامت یا با علائم بسیار خفیف هستند. این علائم شامل تب بالا که معمولا ناگهانی آغاز می شود، دردهای استخوانی، سردرد شدید، بدن درد، درد مفاصل و عضلات، درد پشت چشم، بی اشتهایی و تهوع و استفراغ است. برخی بیماران ممکن است علائم دیگری مانند اسهال، قرمزی پوست و تورم غدد لنفاوی را تجربه کنند.

مدت زمان بیماری در افراد مختلف، متفاوت است و می تواند از ۴ تا ۱۴ روز طول بکشد اما این بیماری به طور متوسط ۷ روز ماندگار است. در روز اول بیماری، بیماران باید مراقب باشند که مورد گزش پشه ها قرار نگیرند چون ویروس دانگ در هفته اول بیماری در بدن بیماران وجود دارد و این ویروس می تواند از بدن بیماران به پشه های غیرآلوده منتقل شود و این پشه های آلوده شده، بعد از گذشت ۱ تا ۲ هفته می توانند بیماری را به سایر افراد نیز منتقل کنند.

وقتی تب بیمار شروع به کاهش می کند در تعداد کمی از بیماران ممکن است علائم هشدار مانند استفراغ های مکرر، درد شدید شکم، خونریزی از مخاط شامل بینی، لثه و دهان، بی حالی و ضعف شدید، دشواری در تنفس و کم آبی بدن مانند کاهش شدید حجم ادرار، خشکی دهان، سرگیجه و افت شدید فشارخون ظاهر شود. اگر یک بیمار این علائم را داشت باید بلافاصله به پزشک مراجعه و سابقه سفر خود در دو هفته اخیر و داروهای مصرفی خود را به پزشک، اطلاع رسانی کند.

بسیاری از بیماران با خود مراقبتی در منزل و استراحت و درمان های ساده خانگی بهبود می یابند. این توصیه ها شامل استراحت کافی، مصرف مایعات فراوان و پرهیز از مصرف نوشابه، چای، قهوه و سایر نوشیدنی های کافئین دار و انرژی زا، مصرف میوه و سبزیجات و استفاده از استامینوفن برای کاهش درد و تب است.

پرهیز از مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن(ادویل و ژلوفن)، آسپرین، نوافن، دیکلوفناک، ناپروکسن و مفنامیک اسید باید مورد توجه جدی قرار گیرد چراکه در این بیماری ممکن است باعث خونریزی شود و اما نکته ای که نباید فراموش کرد این است که تب دانگ از انسان به انسان منتقل نمی شود و جداسازی بیمار از سایر افراد خانواده، ضرورت ندارد.