خوانش و اُنس با کلماتی که از لسان مبارک امام رضا(ع) درباره مادر بزرگوارشان حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س) صادر شده است، انسان را در اقیانوس معرفت فاطمی وارد کرده؛ فرصت غواصی برای به دست آوردن مروایدهای گران‌بهای معارفی را به انسان داده و او را به سر منزل مقصود یعنی حیات طیبه می‌رساند.

از مهم‌ترین گفتارهایی که از آن حضرت درباره حبیبه خدا فاطمه زهرا(س) به دست ما رسیده، حدیث نورانی ذیل است که عالم ربانی و محدث بزرگوار شیخ صدوق که روح مطهرش میهمان سفره کرامت فاطمی باد، در صفحه 99 از جلد نخست کتاب شریف «فضائل الأشهر الثلاثة» آن را نقل کرده و ما را  به این مطلب مهم و اساسی، رهنمون ساخته: «لقد کانت فاطمة سیدة نساء العالمین ... فإذا طلع هلال شهر رمضان فکان نورها یغلب الهلال یخفی فإذا غابت عنه ظهر» یعنی بانوی بانوان جهان فاطمه(س)، همواره چنین بود که چون هلال ماه رمضان طلوع می‌کرد، نور او بر نور هلال، غالب می‌آمد و در نتیجه هلال ناپدید می‌گشت؛ اما هنگامی که فاطمه غایب می‌شد، هلال ماه مبارک، ظاهر و آشکار می‌گردید.

این حدیث از لحاظ معرفتی، بسیار گران‌بها و با ارزش و البته برای کسانی که مقام و قدر حضرت زهرا(س) نزد خداوند متعال را از خلال آیات و روایات خوانده و می‌دانند مأنوس است.

وقتی خداوند متعال در آن حدیث مشهور قدسی می‌فرماید: «لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لو فاطمة لما خلقتکما؛ ای پیامبر ما! اگر تو نبودی، افلاک را نمی‌آفریدم و اگر علی نبود تو را نمی‌آفریدم و اگر فاطمه نبود، تو و علی را نمی‌آفریدم» دیگر استبعاد ندارد که نور فاطمه(س) بر نور هلال ماه رمضان غلبه کند.

وقتی فاطمه(س) بهانه خلقت می‌شود، هنگامی که خداوند برای فاطمه می‌آفریند و همه عالم را به برکت او به وجود می‌آورد، غلبه نور فاطمی بر هلال ماه مبارک پرتوی از آن عظمت است.

اصلاً خورشید و ماه پرتوی از نور فاطمه(س) است. برای همین است که این بهانه خلقت بودن از آن حضرت به فرزندانش، امامان معصوم ما(ع) منتقل شده و الان به یُمن وجود امام زمان(عج) است که رزق و روزی و خیر و برکت بر بندگان نازل می‌شود و به واسطه وجود آن حضرت است که زمین و آسمان برپاست: «بیُمنه رُزق الوری و بوجوده ثبتت الارض و السماء».

پس بسیار روشن است که حضرت زهرا(س) بهانه خلقت و سبب آفرینش موجودات است و خداوند مهربان برای او همه مخلوقات را آفریده است.

آن بانوی بی همتا چه ویژگی هایی داشته که پروردگار حکیم، برای آنها، حضرت زهرای اطهر(س) را حبیبه خود قرار داده و خلقت و آفرینش را به برکت وجود او انجام داده و نور او را بر نور خورشید و ماه برتری داده است؟

اولین ویژگی که می‌تواند سرآمد همه خصال و فضایل فاطمی باشد، خدامحوری آن حضرت است. فاطمه زهرا(س) عالم را محضر پروردگار می دانست و در لحظه لحظه عمر با برکت خویش، ذات اقدس الهی را شاهد و ناظر و در برابر عظمت الهی، خویش را هیچ می‌شمرد.

دومین ویژگی فاطمی، مردم‌دوستی او بود. مدال «الجار ثم الدار» برای فاطمه زهرا(س) است؛ یعنی حتی خود، همسر و فرزندان خویش را در رتبه دوم از همسایگان و مردم می دانست و دعا برای آنان را مقدم می داشت. او بود که در حال گرسنگی خود و اهل خانه اش، افطارشان را سه شب به یتیم و مسکین و اسیر، انفاق کرد.

سومین ویژگی فاطمی، حجاب و عفاف اوست. حیا و عفت که نماد آن حجاب است، عین وقار و شخصیت یک زن است. فاطمه(س) که بانوی بانوان جهان بود و دختر پیغمبر عالمیان، جز در هنگامه ضرورت، آن هم برای دفاع از دین خدا و ولایت، در مقابل چشمان مردمان ظاهر نشد و بهترین حالت برای زن را موقعی می دانست که نه مردی او را ببیند و نه او مردی را.

حجاب و عفاف، امانت فاطمی برای زنان است. فاطمه(س) دوست داشت همه بانوان دنیا نزد خداوند متعال در بالاترین درجات دنیا و آخرت قرار گیرند، لذا همواره سفارش می‌کرد که زنان و دختران، شخصیت خود را گرامی بدارند و خود را در معرض دید چشمان هوس طلبان قرار ندهند و گوهر وجود خویش را برای تقویت خانواده و تربیت فرزندانی که عالم را متحول می‌کنند بگذارند و بازیچه هوس کژاندیشان نشوند.

ایام ولادت آن حضرت(س) بهانه‌ای است که با بهانه خلقت یعنی زهرای مرضیه(س) اُنس بگیریم و خود را به فضایل و مکارم اخلاقی فاطمی بیاراییم و جامعه خویش را با اخلاق فاطمی گلستان سازیم. سلام و درود خدا بر شهیده راه ولایت و مظلومه عالم.