به گزارش قدس خراسان، قتل دانشجوی دانشگاه تهران توسط زورگیران، بار دیگر موضوع امنیت کوچه و خیابان‌ها به‌خصوص مکان‌های دانشجویی و اطراف خوابگاه‌ها را در مجامع دانشگاهی پررنگ کرده و موجب نگرانی خانواده‌های دانشجویان، به‌ویژه دانشجویانی شده که در خوابگاه زندگی می‌کنند.
پردیس دانشگاه مشهد هم که متشکل از دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد است، با توجه به تجمع و وسعت محیط آن از جمله مکان‌هایی بوده که امنیت آن خیلی وقت است نیاز به توجه و رسیدگی دارد؛ چرا که چند سالی است اطراف این پردیس از جمله مکان‌های ناامن از نظر کیف‌قاپی و گوشی‌قاپی شده است.
مشکلات دانشجویان علوم پزشکی در خیابان باهنر
برای بررسی موارد این ناامنی به سراغ دانشجویان این دو دانشگاه رفتیم. نسیم طباطبایی، دانشجوی سال آخر پزشکی در این باره می‌گوید: ابتدای خیابان باهنر پارکی است که فضای مناسبی ندارد. انتهای خیابان هم خوابگاه دانشجویان علوم پزشکی است. دوست صمیمی من خوابگاهی است و به همین خاطر همیشه این مشکل را دارد که از یک ساعتی به بعد نمی‌تواند تنها برگردد؛ چرا که در این خیابان خطرات زیادی از جمله کیف‌قاپی، گوشی‌قاپی و از این نوع موارد رخ می‌دهد.
او با بیان اینکه در پارک سر خیابان باهنر افراد جمع می‌شوند و مواد مخدر استعمال می‌کنند، می‌افزاید: معمولاً ما این خیابان را پیاده طی نمی‌کنیم و سوار سرویس‌های دانشگاه می‌شویم یا اگر کسی خودرو داشته باشد، دانشجویان با خودرو او می‌روند.
این دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان می‌کند: این موضوع را چند بار به امور خوابگاه‌ها و معاون فرهنگی دانشگاه اطلاع داده شد و چند مرتبه دانشجویان پیگیری کردند تا امنیت آن خیابان را تا حدودی ارتقا دهند. در نتیجه این پیگیری‌ها فقط گفتند دوربین‌های این خیابان را افزایش می‌دهیم و نمی‌توانیم یک سرباز یا خودرو پلیس در این خیابان مستقر کنیم. با این اتفاق عملاً پس از حادثه، دوربین‌ها به درد دانشجویان می‌خورد و پیشگیری رخ نمی‌دهد.
طباطبایی با بیان اینکه بارها دانشگاه به دانشجویان پیامک داده که مراقب گوشی‌ها و وسایل خود در این خیابان باشید، متذکر می‌شود: پس از اتفاقی که در دانشگاه تهران رخ داد، اکنون دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی هم اعتراض کردند؛ چرا که این خیابان ناامن است و خانواده دانشجویان خوابگاهی هم با این وضعیت نگران هستند و از طرفی هم نمی‌توانند فرزندشان را به شهرشان برگردانند و مانع تحصیلش شوند. انتقالی و میهمانی گرفتن هم کار راحتی نیست. به همین خاطر از مسئولان انتظار دارند دست‌کم امنیت این خیابان را تأمین کنند و پلیس در آن مستقر شود تا مجرمان جرئت نکنند، کار خلافی انجام دهند.
او متذکر می‌شود: یکی از مشکلات دیگر این است که روشنایی خیابان باهنر کم است و تاکسی در این خیابان برای سهولت رفت و آمد وجود ندارد. چون من خودرو دارم، خیلی از اوقات کارت دانشجویی‌ام را نشان می‌دهم و سایر دانشجویان دختر را در این خیابان سوار می‌کنم و به خوابگاه می‌رسانم. دختران دانشجوی علوم پزشکی سعی می‌کنند با آخرین سرویس از دانشگاه به خوابگاه بیایند.
ناامنی درب شرقی دانشگاه
مهسا ناطق، دانشجوی دانشگاه فردوسی نیز درباره مشکلات امنیتی درب شرقی پردیس دانشگاه می‌گوید: هنگامی که از درب شرقی دانشگاه فردوسی به سمت دانشگاه فرهنگیان می‌رویم، روشنایی خیلی کم است. سال گذشته کیف‌قاپی و گوشی‌قاپی در این مسیر خیلی زیاد بود و درباره آن زیاد می‌شنیدم؛ به‌ویژه در همان زمانی که قیمت دلار به یکباره افزایش پیدا کرده بود. پس از آن زمان، ما دیگر از آن مسیر نمی‌رفتیم و از درب‌های دیگر رفت و آمد داشتیم.
دانشجوی دیگری نیز از بنر هشدار سرقت که در درب شمالی پردیس دانشگاه نصب شده است، خبر می‌دهد و می‌گوید: گوشی من را در جلو درب شمالی دانشگاه فردوسی از دستم قاپیدند و این قسمت دانشگاه نیز از دست دزدان در امان نمانده است.
خیابان باهنر محل عبور و مرور دانشجویان چند دانشگاه مشهد است
برای بررسی بیشتر این موضوع به سراغ عبدالرضا جوان جعفری، رئیس دانشگاه فردوسی مشهد رفتم. او در این باره می‌گوید: خیابان باهنر و به‌ویژه پارک پرنیان که در حاشیه خیابان و روبه‌روی درب غربی دانشگاه فردوسی است، به‌طور کلی جزو مناطق آسیب‌زا و چالش برانگیز به‌ویژه برای دانشجویان و دانشگاهیان است.
او با بیان اینکه در این محدوده دانشگاه فردوسی، دانشگاه علوم پزشکی و چندین دانشگاه غیرانتفاعی در آن اطراف قرار دارد، می‌افزاید: خیابان باهنر پاتوق و محل تجمع افراد خاصی شده و پارک پرنیان محل خرید و فروش مواد مخدر در ساعت‌های خاصی است و این موضوع مشکلاتی را ایجاد کرده و همچنین مزاحمت‌هایی از نظر رانندگی‌های پرخطر در این خیابان وجود دارد.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه این محدوده محل آرام و امنی نیست و نیازمند مراقبت، نظارت و پیشگیری‌های خاصی است، تأکید می‌کند: دستگاه‌های انتظامی و نظارتی باید نگاه ویژه‌ای به این محل داشته باشند و با این ناهنجاری‌ها برخورد کنند.
کیوسک نیروی انتظامی در سال ۱۴۰۱ جمع‌آوری شد
جوان جعفری با اشاره به اینکه نیروی انتظامی باید در این خیابان حضور داشته باشد، یادآور می‌شود: پیش از این با پیگیری‌های اهالی محل و هزینه آن‌ها کیوسک پلیس دو سال در این خیابان مستقر بود و با این اتفاق منطقه امنیت داشت. از سال ۱۴۰۱ که مشکلاتی برای برخی از کیوسک‌ها به‌وجود می‌آمد، تصمیم گرفتند این کیوسک را جمع کنند و دیگر نیاوردند. با وجود اینکه زیرسازی‌های لازم و همه تدابیر ضروری برای استقرار کیوسک انجام شده بود، مسئولان نیروی انتظامی تصمیم گرفتند آن را به‌جای دیگری منتقل کنند. از طرفی هم چون این پارک کوچک است، سازمان پارک‌ها و شهرداری در آنجا تدابیر امنیتی و خاص را لحاظ نمی‌کند.
مسئله به مسئولان استانداری انتقال داده شده است
او خاطرنشان می‌کند: روز گذشته در جلسه‌ای در استانداری این موضوع را به مسئولان مختلف انتقال دادم و بیان کردم که این خیابان با وجود ده‌ها هزار دانشجویی که از این محل عبور می‌کنند، نیازمند مراقبت ویژه است و عملاً این مراقبت‌ها دیده نمی‌شود و محسوس نیست.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه زیرگذر درب شرقی هم به‌دلیل خلوتی و تاریکی به‌شدت مکان خطرناکی است و کمتر کسی در ساعات خاصی جرئت عبور و مرور در آن منطقه را دارد، می‌گوید: حوادث زیادی برای دانشجویان و عابران عادی در آنجا رخ داده و گزارش‌های زیادی از آنجا رسیده؛ چرا که در آنجا دوربینی نصب نشده و تاریک است.
جوان جعفری می‌افزاید: زیرگذر درب شرقی دانشگاه به لحاظ ایمنی اصلاً استاندارد نیست و معتادان و افراد مشکل‌ساز آنجا حضور دارند. نبود این زیرگذر شاید در شرایط فعلی بهتر باشد، مگر اینکه دوربین نصب شود و روشنایی کافی باشد. همچنین نیروی امنیتی و مراقبتی از یک ارگان در آنجا استقرار بیابد.
با توجه به اینکه پس از حادثه دانشگاه تهران، جامعه دانشگاهی کشور و مشهد حساسیت‌های زیادی در خصوص امنیت فضاهای علمی دارد، نیازمند رسیدگی بیش از پیش در این خصوص از سوی نهادهای امنیتی و انتظامی هستیم؛ چرا که بی‌توجهی به امنیت نخبگان، خدایی ناکرده ممکن است خسارات جبران‌ناپذیری را برای جامعه به بار بیاورد.
مشکلات دانشجویان علوم پزشکی در خیابان باهنر
برای بررسی موارد این ناامنی به سراغ دانشجویان این دو دانشگاه رفتیم. نسیم طباطبایی، دانشجوی سال آخر پزشکی در این باره می‌گوید: ابتدای خیابان باهنر پارکی است که فضای مناسبی ندارد. انتهای خیابان هم خوابگاه دانشجویان علوم پزشکی است. دوست صمیمی من خوابگاهی است و به همین خاطر همیشه این مشکل را دارد که از یک ساعتی به بعد نمی‌تواند تنها برگردد؛ چرا که در این خیابان خطرات زیادی از جمله کیف‌قاپی، گوشی‌قاپی و از این نوع موارد رخ می‌دهد.
او با بیان اینکه در پارک سر خیابان باهنر افراد جمع می‌شوند و مواد مخدر استعمال می‌کنند، می‌افزاید: معمولاً ما این خیابان را پیاده طی نمی‌کنیم و سوار سرویس‌های دانشگاه می‌شویم یا اگر کسی خودرو داشته باشد، دانشجویان با خودرو او می‌روند.
این دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان می‌کند: این موضوع را چند بار به امور خوابگاه‌ها و معاون فرهنگی دانشگاه اطلاع داده شد و چند مرتبه دانشجویان پیگیری کردند تا امنیت آن خیابان را تا حدودی ارتقا دهند. در نتیجه این پیگیری‌ها فقط گفتند دوربین‌های این خیابان را افزایش می‌دهیم و نمی‌توانیم یک سرباز یا خودرو پلیس در این خیابان مستقر کنیم. با این اتفاق عملاً پس از حادثه، دوربین‌ها به درد دانشجویان می‌خورد و پیشگیری رخ نمی‌دهد.
طباطبایی با بیان اینکه بارها دانشگاه به دانشجویان پیامک داده که مراقب گوشی‌ها و وسایل خود در این خیابان باشید، متذکر می‌شود: پس از اتفاقی که در دانشگاه تهران رخ داد، اکنون دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی هم اعتراض کردند؛ چرا که این خیابان ناامن است و خانواده دانشجویان خوابگاهی هم با این وضعیت نگران هستند و از طرفی هم نمی‌توانند فرزندشان را به شهرشان برگردانند و مانع تحصیلش شوند. انتقالی و میهمانی گرفتن هم کار راحتی نیست. به همین خاطر از مسئولان انتظار دارند دست‌کم امنیت این خیابان را تأمین کنند و پلیس در آن مستقر شود تا مجرمان جرئت نکنند، کار خلافی انجام دهند.
او متذکر می‌شود: یکی از مشکلات دیگر این است که روشنایی خیابان باهنر کم است و تاکسی در این خیابان برای سهولت رفت و آمد وجود ندارد. چون من خودرو دارم، خیلی از اوقات کارت دانشجویی‌ام را نشان می‌دهم و سایر دانشجویان دختر را در این خیابان سوار می‌کنم و به خوابگاه می‌رسانم. دختران دانشجوی علوم پزشکی سعی می‌کنند با آخرین سرویس از دانشگاه به خوابگاه بیایند.
ناامنی درب شرقی دانشگاه
مهسا ناطق، دانشجوی دانشگاه فردوسی نیز درباره مشکلات امنیتی درب شرقی پردیس دانشگاه می‌گوید: هنگامی که از درب شرقی دانشگاه فردوسی به سمت دانشگاه فرهنگیان می‌رویم، روشنایی خیلی کم است. سال گذشته کیف‌قاپی و گوشی‌قاپی در این مسیر خیلی زیاد بود و درباره آن زیاد می‌شنیدم؛ به‌ویژه در همان زمانی که قیمت دلار به یکباره افزایش پیدا کرده بود. پس از آن زمان، ما دیگر از آن مسیر نمی‌رفتیم و از درب‌های دیگر رفت و آمد داشتیم.
دانشجوی دیگری نیز از بنر هشدار سرقت که در درب شمالی پردیس دانشگاه نصب شده است، خبر می‌دهد و می‌گوید: گوشی من را در جلو درب شمالی دانشگاه فردوسی از دستم قاپیدند و این قسمت دانشگاه نیز از دست دزدان در امان نمانده است.
خیابان باهنر محل عبور و مرور دانشجویان چند دانشگاه مشهد است
برای بررسی بیشتر این موضوع به سراغ عبدالرضا جوان جعفری، رئیس دانشگاه فردوسی مشهد رفتم. او در این باره می‌گوید: خیابان باهنر و به‌ویژه پارک پرنیان که در حاشیه خیابان و روبه‌روی درب غربی دانشگاه فردوسی است، به‌طور کلی جزو مناطق آسیب‌زا و چالش برانگیز به‌ویژه برای دانشجویان و دانشگاهیان است.
او با بیان اینکه در این محدوده دانشگاه فردوسی، دانشگاه علوم پزشکی و چندین دانشگاه غیرانتفاعی در آن اطراف قرار دارد، می‌افزاید: خیابان باهنر پاتوق و محل تجمع افراد خاصی شده و پارک پرنیان محل خرید و فروش مواد مخدر در ساعت‌های خاصی است و این موضوع مشکلاتی را ایجاد کرده و همچنین مزاحمت‌هایی از نظر رانندگی‌های پرخطر در این خیابان وجود دارد.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه این محدوده محل آرام و امنی نیست و نیازمند مراقبت، نظارت و پیشگیری‌های خاصی است، تأکید می‌کند: دستگاه‌های انتظامی و نظارتی باید نگاه ویژه‌ای به این محل داشته باشند و با این ناهنجاری‌ها برخورد کنند.
کیوسک نیروی انتظامی در سال ۱۴۰۱ جمع‌آوری شد
جوان جعفری با اشاره به اینکه نیروی انتظامی باید در این خیابان حضور داشته باشد، یادآور می‌شود: پیش از این با پیگیری‌های اهالی محل و هزینه آن‌ها کیوسک پلیس دو سال در این خیابان مستقر بود و با این اتفاق منطقه امنیت داشت. از سال ۱۴۰۱ که مشکلاتی برای برخی از کیوسک‌ها به‌وجود می‌آمد، تصمیم گرفتند این کیوسک را جمع کنند و دیگر نیاوردند. با وجود اینکه زیرسازی‌های لازم و همه تدابیر ضروری برای استقرار کیوسک انجام شده بود، مسئولان نیروی انتظامی تصمیم گرفتند آن را به‌جای دیگری منتقل کنند. از طرفی هم چون این پارک کوچک است، سازمان پارک‌ها و شهرداری در آنجا تدابیر امنیتی و خاص را لحاظ نمی‌کند.
مسئله به مسئولان استانداری انتقال داده شده است
او خاطرنشان می‌کند: روز گذشته در جلسه‌ای در استانداری این موضوع را به مسئولان مختلف انتقال دادم و بیان کردم که این خیابان با وجود ده‌ها هزار دانشجویی که از این محل عبور می‌کنند، نیازمند مراقبت ویژه است و عملاً این مراقبت‌ها دیده نمی‌شود و محسوس نیست.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه زیرگذر درب شرقی هم به‌دلیل خلوتی و تاریکی به‌شدت مکان خطرناکی است و کمتر کسی در ساعات خاصی جرئت عبور و مرور در آن منطقه را دارد، می‌گوید: حوادث زیادی برای دانشجویان و عابران عادی در آنجا رخ داده و گزارش‌های زیادی از آنجا رسیده؛ چرا که در آنجا دوربینی نصب نشده و تاریک است.
جوان جعفری می‌افزاید: زیرگذر درب شرقی دانشگاه به لحاظ ایمنی اصلاً استاندارد نیست و معتادان و افراد مشکل‌ساز آنجا حضور دارند. نبود این زیرگذر شاید در شرایط فعلی بهتر باشد، مگر اینکه دوربین نصب شود و روشنایی کافی باشد. همچنین نیروی امنیتی و مراقبتی از یک ارگان در آنجا استقرار بیابد.
با توجه به اینکه پس از حادثه دانشگاه تهران، جامعه دانشگاهی کشور و مشهد حساسیت‌های زیادی در خصوص امنیت فضاهای علمی دارد، نیازمند رسیدگی بیش از پیش در این خصوص از سوی نهادهای امنیتی و انتظامی هستیم؛ چرا که بی‌توجهی به امنیت نخبگان، خدایی ناکرده ممکن است خسارات جبران‌ناپذیری را برای جامعه به بار بیاورد.
نظر شما