«یمن» حتی اگر در قاب زمانی ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به بعد مشاهده شود، یک پرتره خوش‌نقش از هم‌راستایی و هم‌افزایی «اراده‌های پولادینِ ذیل ایدئولوژی ضد استکباری» با «عقلانیت واقع‌گرایانه» است که با وجود چالش‌های متعدد داخلی و خارجی، خیلی زود به درک درستی از امکانات و داشته‌های ژئوپلتیکی خود رسیده و خیلی خوب، آن‌ها را روی میز بازی مناسبات منطقه‌ای و جهانی گذاشته است.
روز گذشته بود که فرمانده «یحیی سریع» سخنگوی نیروهای مسلح یمنی در پایان مهلت چهار روزه دبیرکل انصارالله به صهیونیست‌ها و در واکنش به اجرا نشدن تعهدات رژیم صهیونیستی، ادامه محاصره، بسته ماندن گذرگاه‌ها و نرسیدن کمک‌های بشردوستانه به ساکنان باریکه غزه، از سرگیری عملیات نظامی در دریای سرخ، دریای عرب، خلیج عدن و تنگه باب‌المندب علیه ناوگان دریایی رژیم اسرائیل را اعلام و رفع این حالت را منوط به بازگشایی گذرگاه‌ها و ورود کمک‌ها و نیازهای غذایی و دارویی به غزه اعلام کرد.
دو عنصر ژئوپلتیکی قوی ازجمله «جمعیت متشکل انسانی با جهان‌بینی توحیدی و ایدئولوژی همسو و هم‌افزا» و «جغرافیایی که با ایده‌هایی نشأت گرفته از همان ایدئولوژی بارور شده و اهمیتی دوچندان یافته» امروز نزدیک به یک سال و نیم است که از مهم‌ترین متغیرها در مناسبات قدرت منطقه‌ای و به شکل خاص، قضیه فلسطین بوده و فارغ از میزان موفقیت یا هزینه‌ای که در این راه متحمل شده و خواهد شد، به دستاوردهای چشمگیری در این برهه سیاه، تاریک و شرم‌آور از تاریخ کشورهای عربی و اسلامی دست یافته است؛ دستاوردهایی از جنس شرافت، شجاعت و منزلتی که هم در ابعاد معنوی و هم در ساحات ملموس و مادی به وضوح قابل مشاهده است.
اگر یمن تا دیروز یک یادگار «دو تکه» از کشمکش‌های سیاسی میان بلوک‌های شرق و غرب بود یا به عنوان فقیرترین کشور عرب در رسانه‌ها بازنمایی می‌شد؛ امروز به یک برند بین‌المللی و عضو مهمی از محور مقاومت، با وزن ژئوپلتیکی قابل توجه و البته الگویی برای آزادگان و ظلم‌ستیزان در مقیاسی بین‌المللی بدل شده است.