تازه‌ترین اثر علی خدایی به نام «سینگورینگ» توسط نشرچشمه منتشر شد. خدایی در این اثر هم مانند سایر آثار گذشته‌اش نوستالژی‌های کودکی و جوانی‌اش را مرور کرده و به سینماها و مدرسه‌ها و کتاب‌فروشی‌ها و خانه‌ها و خیابان‌هایی سر زده که حالا یا نیستند یا اسم‌شان عوض شده یا رسم‌شان. خدایی اما انگار حافظه زنده شهر باشد، مؤمنانه ایستاده تا بعضی چیزها از یاد نروند. بعضی آدم‌ها، بعضی احساس‌ها که شاید دیگر ردی ازشان جایی پیدا نشود. خدایی شهر را، اصفهان، تهران و خیابان‌ها و کوچه‌ها را دست‌مایه قرار می‌دهد تا اتمسفری غلیظ از مهر و غم توأمان بسازد. مزه‌ها را از پس سال‌ها و دهه‌ها بیرون می‌کشد و یادمان می‌آورد که در کجای چهارباغ کدام ساندویچی لای نان‌هایش همیشه پیاز و جعفری می‌ریخته، کجای تهران است که از چهل پنجاه سال پیش تا همین حالا می‌توانی تویش قدم بزنی و پنج پیرزن اَلامد ببینی که به وسواس دارند از قهوه‌فروش سر کوچه‌شان قهوه‌ی آسیاب‌شده می‌خرند و به لهجه‌ای زیبا و اصیل از بوی گل حرف می‌زنند؛ گلی که بویش حتی به عطر آسیاب قهوه هم غالب است.
«سینگورینگ» با 160 صفحه و قیمت 220 هزار تومان به تازگی به بازار کتاب آمده است.
نظر شما