واشنگتن در این راستا در دو ماه گذشته موجی از تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی با هدف فلج کردن صنعت نفت ایران اجرایی کرده که آخرین آن‌ها همین چهار روز پیش بود. وزارت خزانه‌داری آمریکا به عنوان مسئول جنگ اقتصادی یانکی‌ها، پنجشنبه گذشته از تحریم محسن پاک‌نژاد، وزیر نفت ایران و
۱۸ شرکت و ۱۳ کشتی خبر داد و مدعی شد: «تحریم‌ها فشار بیشتری بر «ناوگان مخفی و در سایه ایران» که جمهوری اسلامی برای تحویل نفت خود به چین به آن‌ها وابسته است اعمال می‌کند و تعهد آمریکا برای کاهش صادرات نفت ایران به صفر را نشان می‌دهد». اما تلاش‌های دولتمردان آمریکا برای ضربه زدن به صنعت نفت ما در حالی است که آخرین گزارش بلومبرگ از افزایش صادرات نفت ایران به چین حکایت دارد. طبق گزارش پایگاه خبری آمریکایی داده‌های شرکت اطلاعات انرژی «کپلر» نشان می‌دهد واردات نفت چین از ایران در فوریه به ۷۴/۱ میلیون بشکه در روز رسیده که ۸۶ درصد بالاتر از نرخ روزانه در ژانویه است و بیشترین میزان از اکتبر گذشته به شمار می‌رود.
چین معمولاً بزرگ‌ترین خریدار نفت خام ایران بوده و بیشتر محموله‌های نفت ایران توسط پالایشگاه‌های این کشور خریداری می‌شوند. در واکنش به تحولات اخیر و رویکرد خصمانه واشنگتن علیه تهران، اما فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت روز گذشته در شبکه ایکس نوشت: «در شرایط تحریمی چند وزارتخانه در خط مقدم قرار دارند که وزارت نفت یکی از مهم‌ترین آن‌هاست. وقتی واشنگتن با سرعت و عجله دست به تحریم آقای پاک‌نژاد می‌زند، یعنی از فعالیت و تحرک وزارت نفت احساس نگرانی می‌کند. اگر تحریم‌های گذشته برای آن‌ها کارساز بود، نیاز به تحریم جدید و به‌روز کردن آن نداشتند. صادرات نفت متوقف‌شدنی نیست. از سهم ایران در بازار نفت جهان کوتاه نخواهیم آمد».
طبق ادعایی که ترامپ می‌کند وی سعی دارد با پیگیری سیاست فشار حداکثری صادرات نفت ایران را به زیر ۱۰۰هزار بشکه در روز برساند؛ آرزویی که در دوران چهار ساله نخست خود نیز در ذهن می‌پروراند. دونالد ولی در رسیدن به این نیت پلید ناکام ماند؛ چرا که ایران کشوری بزرگ با ذخایر کلان نفت و گاز است و معمولاً این منابع به کشورهایی که با ایالات متحده رقیب هستند صادر می‌شود بنابراین جلوگیری از این روند فرایندی بسیار پیچیده و غیرممکن به نظر می‌رسد. برای نمونه چین هم اکنون در حال توسعه بندرگاه‌هایی است که بتواند به راحتی تحریم‌های غرب را دور بزند. از سویی نباید از یاد برد در دوره نخست ترامپ هم قانون ship act یعنی توقیف نفتکش‌های ایرانی در دستور کار واشنگتن و متحدانش قرار گرفته بود اما جمهوری اسلامی توانست با در پیش گرفتن رویکرد تهاجمی مشابه و توقیف چند نفتکش از جمله شناور انگلیسی «استنا ایمپرو» که توسط سپاه در خلیج فارس انجام گرفت این توطئه را به ناکامی بکشاند. این در حالی است که ایران کنونی با عملیاتی کردن ناو پهپادبر شهید باقری، ناوشکن شهید مهدوی، ناو شهید سلیمانی و... هر موقع اراده کند می‌تواند در هر نقطه‌ای از دریاها و اقیانوس‌های جهان عملیات نظامی انجام داده و منافع دشمنان را تهدید کند و این مانع بزرگی بر سر توهمات آمریکاست. به همه موارد گفته شده سرمایه‌گذاری تهران برای افزایش درآمدزایی ارزی از راه‌های دیگر غیر از نفت را هم باید افزود. تهران روی صنایع پایین‌دست نفتی و پالایشگاه‌ها سرمایه‌گذاری زیادی کرده و حتی گفته می‌شود همین اواخر یک میدان گازی در چالوس کشف شد که می‌توان ۲۰ درصد از نیاز گاز اروپا را تأمین کند. علاوه بر این برخی منابع اخیراً از کشف یک معدن لیتیوم در همدان خبر دادند. لیتیوم برای ساخت باتری‌های الکترونیکی و دستگاه‌هایی مانند تلفن همراه و تراشه‌ها بسیار مهم است. یکی از مهم‌ترین دلایل مناقشه چین و تایوان بر سر دسترسی به همین عنصر است. موارد گفته شده دست ایران برای مقابله با دسیسه‌های رئیس جمهور ایالات متحده را باز گذاشته و اگر ترامپ بر پیگیری سیاست‌های خصمانه خود اصرار ورزد به همان نتیجه خواهد رسید که چهار سال پیش در دوره نخست ریاست جمهوری دریافت کرد.