به گزارش قدس آنلاین؛ به نقل از وبدا، پرویز رزاقی روانشناس با اشاره به شدت اندوه در روزهای نخستین از دست دادن گفت: طبیعی است که با گذشت حتی یک هفته، غم همچنان زنده و سنگین باشد.

وی افزود: نباید از خود انتظار داشته باشیم که سریع به زندگی عادی بازگردیم. برای سازگاری با این فقدان، باید به دل‌مان اجازه دهیم به زبان احساساتش سخن بگوید.

رزاقی ادامه داد: دوره سوگواری، فرصتی است برای برون‌ریزی احساسات؛ اینکه بتوانیم گریه کنیم، حرف بزنیم، و خاطرات شیرین فرد از دست‌رفته را مرور کنیم. به‌ویژه اگر این فقدان با شهادت در راه وطن همراه بوده باشد، درک این عاقبت ‌بخیری نیز می‌تواند تا حدی تسکین ‌بخش باشد.

این روانشناس با تأکید بر اینکه سوگواری بیش از آنکه برای فرد از دنیا رفته باشد، برای ما بازماندگان است، اظهار داشت: ما در این دوران، احساس تنهایی، غم، و ناامنی را تجربه می‌کنیم؛ چون فردی را از دست داده‌ایم که به نوعی تکیه‌ گاه روانی ما بوده است.

وی تصریح کرد: مهم است که این احساسات را سرکوب نکنیم. اجازه بدهیم دل‌مان فریاد بزند، اشک بریزد و صادقانه ابراز اندوه کند. همچنین نباید از اهمیت حمایت‌های اجتماعی و خانوادگی غافل شویم. صحبت با دوستان، بودن در جمع و دریافت همدلی، می‌تواند به بهبود حال روحی کمک کند.

رزاقی در مصاحبه با رادیو سلامت خاطرنشان کرد: سوگواری، یک مسیر است؛ مسیری که ما را به پذیرش و آرامش می‌رساند. اگر در این مسیر مهربان باشیم با خود، آسان‌تر می‌گذرد