البته در ابتدا باید گوشزد نمود که اجنه موجوداتی می باشند که دارای جسمی بسیار لطیف می باشند، و این جسم لطیف قدرت انقباض و انبساط را داراست. پس در حال عادی جسم آن ها منبسط است و در حال انبساط دیده نمی شوند ولی هنگامی که خود را منقبض می کنند می توان آن ها را دید و در پی آن تجسم پیدا می کنند و به هر شکلی که بخواهند می توانند درآیند و به یقین قدرت کار و سازندگی نیز پیدا می نمایند، چنانچه در ادوار گذشته چنین بوده و آنان بناهای بسیار عظیم، همراه با وسایل زیادی را ساخته اند به نحوی که قرآن کریم می فرماید: اجنه برای حضرت سلیمان (ع) کارهایی از قبیل ریسندگی، بافندگی و غواصی می کرده اند به نحوی که در سوره ص آیه: ۳۷ به وضوح به این اشاره شده است؛ والشیاطین کلَ بنّاءٍ و غوّاص.
بی تردید اجنه شاهکارهایی در معماری از خود بر جای نهاده اند که تا به حال انسان ها مانند آن ها را نساخته اند. یکی از این شاهکارها ساختن قصری از جنس بلور برای حضرت سلیمان (ع) بود که از داخل قصر می توانست بیرون آن را تماشا نماید، به نحوی که در روایات آمده است: سلیمان (ع) به بلقیس فرمود تا وارد قصر بلورین گردد و چون بلقیس وارد قصر شد، شیشه های بلوری را آب تصور نمود و پاهایش را برهنه نمود تا از آن بگذرد. پس حضرت سلیمان (ع) به او فرمود: این قصری صاف است که از شیشه ساخته شده است.
 

از جمله دیگر ساختمان هایی که اجنه برای حضرت سلیمان (ع) ساخته اند و بسیار عظیم و مرتفع می باشد، می توان به بناهایی مثل بیت المقدس، هیکل و سایر آثاری که هنوز هم نمونه هایی از آن در سرزمین فلسطین و شامات وجود دارد اشاره نمود، به نحوی که در ساخت بعضی از آن ها سنگ های بسیار بزرگی بکار رفته است که هر بیننده ای را به تعجب وامی دارد، چرا که هر بیننده با مشاهده ی این ساختمان ها و بناهای عظیم، اذعان می دارد که هرگز ممکن نیست انسان ها بتوانند این سنگ ها را از محل های بسیار دور به این محل ها منتقل نمایند و شاید یک نمونه آن بیت المقدس باشد.

در باب چگونگی و نحوه ی ساخت بیت المقدس آمده است که حضرت سلیمان (ع) جمعی از اجنه را برای تهیه و آماده نمودن سنگ های مرمر و بلور به حفر معادن وادار نمود و دستور داد تا شهر بیت المقدس را از سنگ های مرمر سفید بنا نمایند. سپس سلیمان (ع) برای آن شهر دوازده قلعه ساخت و هر یک از فرزندان بنی اسرائیل را در قلعه ای جای داد و چون بنای شهر را به پایان رسانید، ساختن مسجد بیت المقدس را آغاز نمود و شیاطین و اجنه بدذات را گروه گروه به استخراج معادن طلا و جواهرات مأمور نمود؛ به نحوی که گروهی را برای حمل آن ها به بیت المقدس مامور نمود، دسته ای را به ساخت مشک و عنبر و عطریات گماشت و گروهی هم مامور تهیه مروارید از قعر دریاها و حمل آن ها به بیت المقدس گردیدند و در نتیجه آن قدر سنگ های معدنی و طلا و جواهرات تهیه شد که اندازه ی آن ها را جز خداوند متعال کسی آگاهی نداشت.
پس سلیمان (ع) فرمان داد حجاران زبردست را حاضر نمایند و نیز دستور داد سنگ ها و جواهرات را طبق دستور معماران حجاری کنند، و سلیمان (ع) آن گاه به وسیله ی اجنه مسجد را با سنگ های سفید و سبز و زرد بنا نمود و ستون های آن را از سنگ های مرمر بلورین قرار داد و سقف و دیوارهای آن را به انواع جواهرات مزین ساخت، کف مسجد را با فیروزه فرش کرد و در روی زمین جای زیباتر و درخشنده تر از آن جا وجود نداشت و چنان بود که در شب تاریک چون ماه شب چهارده می درخشید.
هنگامی که کار ساختن آن با کمک جنیان پایان یافت، سلیمان (ع) بزرگان و نیکان بنی اسرائیل را فراخواند و به آن ها خبر داد که من این بنا را برای خداوند متعال ساختم و آن روز را عید نامید، و بیت المقدس بر پا بود تا وقتی که بخت النصر رهسپار جنگ با بنی اسرائیل گردید و شهر را ویران نمود، سپس دستور داد تا آن مسجد را نیز خراب کنند و هر چه طلا و جواهرات در مسجد بود، همه را به کشور خود منتقل نمود و آن بنای باشکوه را که سلیمان (ع) با کمک جنیان ساخته بود، با خاک یکسان نمود.

نویسنده: مصطفی لعل شاطری

منابع:
۱- رسولی محلاتی، سید هاشم. قصص قرآن یا تاریخ انبیاء، ج۲: ۲۲۹، ۲۳۳، ۲۵۶.
۲- مصباح، محمدتقی. معارف قرآن: ۳۱۶.
۳- حمزه، جعفر. دنیای ناشناخته جن: ۵۲- ۵۵.