به گزارش قدس آنلاین و به نقل از حوزه احزاب خبرگزاری تسنیم، جبهه "یکتا" در نامهای سرگشاده به حجتالاسلام حسن روحانی رئیسجمهور پیشنهادات و انتقاداتی را نسبت به جمعبندی مذاکرات وین مطرح کرده است.
متن کامل نامه جبهه "یکتا" به روحانی به شرح زیر است:
«بسمه تعالی»
حجتالاسلام والمسلمین جناب آقای روحانی
رئیسجمهوری محترم
سلام علیکم،
همانطور که استحضار دارید جمعبندی صورتگرفته بین ایران و کشورهای 1+5 (برجام) و پیامدهای آن میتواند یکی از مهمترین مسائل دهههای اخیر کشور باشد که هم در مباحث اقتصادی، پیشرفت، علم و فناوری، امنیت ملی و به خصوص استقلال کشور اثرگذاری عمدهای داشته باشد و از هر ایرانی که کارآمدی و تحول ایران اسلامی و پویایی نظام جمهوری اسلامی را پیگیری میکند، انتظار میرود که با دقت نظر عمیق کلیه زوایای پیدا و پنهان و اثرات آن بر استقلال، امنیت ملی، پیشرفت اقتصادی و علمی و اقتدار کشور را در همۀ ابعاد بررسی نموده و براساس وظیفه ملی سعی نماید اگر تهدیدی بر مبنای این جمعبندی و قطعنامه صادر شده از طرف شورای امنیت سازمان ملل برای ملت شریف ایران اسلامی چه برای نسل فعلی و چه برای نسل آینده متصور میبیند آن را کندوکاو نموده و خدمت جنابعالی به عنوان بالاترین مقام اجرایی کشور ارائه نماید.
بر همین اساس موارد زیر را با احترام و قدردانی از تلاشهای صورتگرفته توسط جنابعالی و تیم مذاکرهکننده به استحضار آن مقامعالی میرساند:
1- در طول دو سال گذشته در ارتباط با گره زدن معیشت مردم و اقتصاد کشور به رفع تحریمها، تبلیغات و بزرگنماییهایی صورت گرفته است که متأسفانه همچنان ادامه دارد. به نظر این مجموعه از دوستداران نظام جمهوری اسلامی ایران این کار از دو بُعد اشتباه است:
الف) در مذاکرات صورت گرفته طرف مقابل میتوانست از این بزرگنماییها به نفع خودش بهرهبرداری نماید و در صورت تکرار این بزرگنماییها نیز در ادامه مسیر از آن سوء استفاده خواهد نمود.
ب) این تبلیغات تصویری غیر واقعی در اذهان عموم مردم ایجاد نموده و توقعاتی را در بهبود معیشت و ساماندهی اقتصادی کوتاه مدت کشور به وجود آورده است. این در حالی است که همین مجموعهها در گذشته عدم مدیریت صحیح اقتصاد را به عنوان اصلیترین عامل گرانی و سختی معیشت مردم معرفی و سهم تحریمها تا 20 درصد بیان مینمودند. در هر صورت آیا به نظر جنابعالی حتی پس از رفع تحریمها (به فرض اینکه انجام شود) آیا تأثیر رفع تحریمها در گرانی و معیشت مردم و نیز ساماندهی کوتاه مدت اقتصاد کشور با این تصویر غیر واقعی ساخته و پرداخته شده و بزرگنمایی صورت گرفته همخوانی دارد؟
اگر پاسخ به این سئوال منفی باشد این کار میتواند به ضرر نظام تمام شود. امیدواریم حداقل در چند ماه آینده این تصویر غلط، تصحیح شده و هر چه بیشتر به واقعیت نزدیک گردد.
2- لغو همه تحریمها که بنا به مضمون یکی از فرمایشات جنابعالی ”همۀ تحریمها باید در همان روز امضا توافقنامه لغو شود“ نه اینکه یکی از اساسیترین مقاصد ایران برای ورود مذاکره مستقیم با آمریکا، بلکه میتوان گفت اصلیترین هدف از این مذاکره مستقیم بود. حالا اگر قرار باشد اولاً این تحریمها تعلیق و نه لغو گردد، ثانیاً حتی تعلیق و توقف این تحریمها منوط به انجام تمام تعهدات ایران و گزارش آژانس باشد، اصلاً چرا مذاکرهای صورت گرفت و به چه دلیل قانعکنندهای آنچه را در دهه قبل به دست آوردیم به مذاکره گذاشتیم؟!
3- پیرو موضوع بند 2، جنابعالی استحضار دارید که آژانس به عنوان داور تأیید انجام تعهدات ایران در برجام در نظر گرفته شده است. حالا بگذریم از اینکه این داور بیطرف هست یا نیست، که سابقه آن کاملاً معلوم است، لطفاً بفرمایید داور مدنظر جمعبندی صورت گرفته در ”برجام“ برای انجام تعهدات طرف مقابل و خصوصاً آمریکا که بدعهدی او شهره عام و خاص در سراسر جهان میباشد، کدام مرجع در نظر گرفته شده است؟ اینکه آمریکا نمیتواند این کار را بکند و دنیا در مقابلش قرار میگیرد و... خود جنابعالی هم میدانید که شعاری بیش نیست و اگر رئیسجمهور آینده آمریکا (که از همین الآن هم زمزمههای کاندیداهای ریاست جمهوری این است) زیر میز زد، کدام مرجع در ”برجام“ برای بدعهدی آمریکا پیشبینی شده است. در قبال این مکانیزم ماشه که در قطعنامه برای ایران در نظر گرفته شده است، چرا مشابهی برای بدعهدیهای محتمل آمریکا که خیلی هم دور از ذهن نیست، پیشبینی نگردیده است؟!
4- جناب آقای رئیسجمهور، در ”برجام“ که قرار بود مواردی با هدف حفظ منافع ملی رعایت شود، حال با جمعبندی صورت گرفته به نظر آن جناب مواردی از قبیل، 1- عدم محدودیت در تحقیق و توسعه، 2- عدم مشروط شدن انجام تعهدات طرف مقابل به گزارش آژانس، 3- عدم گنجاندن تعهدات دراز مدت برای جمهوری اسلامی ایران، 4- لغو همۀ تحریمها به صورت یکجا و نیز توازن در اقدامات دو طرف و... رعایت شده است؟!
آیا به نظر جنابعالی اینکه عنوان گردد به کل توافق ”بله“ یا ”نه“ گفته شود، سیاست درستی است؟! آیا اگر بندهایی وجود داشته باشد که مصالح عمومی و منافع ملی نسلهای آینده و حتی نسل فعلی در آن مغفول باشد، اگر در بندهایی از امنیت ملی غفلت شده باشد و اگر بندهایی باشد که ملت غیور ایران اسلامی آن را منطبق بر عزت یک ایرانی و استقلال تشخیص ندهد و... واقعاً چه باید کرد؟!
5- علیرغم اصرار تیم مذاکرهکننده بر مستقلبودن توافق از قطعنامه شورای امنیت، همانطور که جنابعالی استحضار دارید قطعنامه یک متن اصلی است و دو پیوست که یک پیوست آن همین ”برجام“ است و پیوست دیگر که از آن هیچ صحبتی نمیشود (حالا به چه دلیل!) و معلوم نیست چگونه به صورت پیوست در آمده است ”بیانیهای“ میباشد که موارد بسیار خطرناکی برای استقلال رأی و امنیت ملی کشور در آن وجود دارد. در هر صورت این بیانیه، ”برجام“ و قطعنامه اجزای به هم پیوسته یک منظومه هستند که نمیشود آن را کتمان نمود.
گره خوردن موضوع هستهای با مسائل تسلیحاتی ایران در قطعنامه و پیوستهای آن که چه بخواهیم و چه نخواهیم، اجزای یک مجموعه و منظومه هستند (هر چند این پیوستگی توسط برخیها کتمان شود ولی شورای امنیت سازمان ملل به قطعنامه و پیوستهای آن یکجا و یکپارچه رأی داده است و مقامات اجرایی ایران با معرفی آن به عنوان یک دستاورد بزرگ در ”برجام“ به آن رسمیت و مشروعیت قانونی بخشیدهاند.)، میتواند عواقب امنیتی بسیار خطرناکی در پیش داشته باشد و نه تنها ایران را از تقابل و رویارویی نظامی با دشمن قسم خورده این انقلاب و نظام دور ننماید، بلکه بهانهای به شیطان بزرگ بدهد که اگر فکر احمقانهای به سرش زد دیگر حتی غیرمتعهدها و همه کشورهای دوستمان هم نتوانند اعتراضی داشته باشند. به این ترتیب با گرهخوردن مسئله هستهای به مسائل تسلیحاتی آیا واقعاً از تقابل نظامی دور شدهایم؟!. البته اعتقاد ما بر این است که تهدیدات آمریکا همان ”لاف غریبانه“ است.
6- جناب آقای رئیسجمهور، استحضار دارید که در قطعنامههای قبلی شورای امنیت سازمان ملل، جمهوری اسلامی ایران همیشه قائل به این بوده است که شورای حکام آژانس خارج از قوانین و مقررات موجود این موضوع (هستهای) را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع داده است و لذا از نظر ایران قطعنامههای مذکور هیچ وقت تاکنون مشروعیتی نداشته است.
اما این بار از همان ابتدا هم جنابعالی و هم تیم مذاکرهکننده به عنوان بالاترین مقامات اجرایی کشور صدور قطعنامه را به جهانیان به عنوان یک دستاورد بزرگ معرفی نمودهاید. در صدور قطعنامههای قبلی حداقل کشورهای غیرمتعهد از مواضع ایران یعنی عدم مشروعیت قانونی و ارجاع موضوع هستهای ایران به شورای امنیت سازمان ملل پشتیبانی میکردند و حق را به جمهوری اسلامی داده و در طرف ما قرار میگرفتند که در این مرحله و با نوع موضعگیریهایی که از ابتدا ایران را طالب صدور قطعنامه و شورای امنیت را مرجع قانونی در خصوص صدور آن در مورد مناقشه هستهای 1+5 دانسته دیگر حتی غیرمتعهدها هم نمیتوانند از عدم اجرای قطعنامه مذکور توسط جمهوری اسلامی ایران دفاع کنند. یعنی عملاً ما کشورهای حامی اصلی خود را از دست دادهایم.آیا به این نکته توجه داشتهاید؟
7- همانطور که استحضار دارید آژانس بدون استدلال و براساس مسائلی مثل همان سانتریفیوژهای خریداری شده که شما در مصاحبه یکشنبه مورخ 11/5/1394 در صداوسیما فرمودید، بهانههای واهی گرفت. این بهانههای دیکته شده و واهی به قبل از سال 2003 میلادی یعنی قبل از سال 1382 بر میگردد. در آن سالها جنابعالی هدایت تیم مذاکرهکننده را به عهده داشتید و جناب آقای ظریف هم عضو ارشد تیم مذاکرهکننده بود و نهایتاً تمام تلاش تیم تحت هدایت جنابعالی به این ختم شد که کلیه فعالیتهای هستهای ایران تعلیق گردید. آنچه امروز اتفاق افتاده و به جمعبندی ”برجام“ رسیده است (چه مصوب بشود و چه نشود) این است که با تلاش یک دهه گذشته دانشمندان، کارشناسان و پرسنل خدوم و شریف سازمان انرژی اتمی و همکاری اساتید محترم و عالم دانشگاهها و به برکت خون شهیدان جهاد علمی کشور دست تیم مذاکرهکننده ایرانی پُر شد و با داشتههایی از قبیل غنیسازی 5 درصد، غنیسازی 20 درصد، افزایش تعداد سانتریفیوژها از کمتر از تعداد انگشتان دو دست به بیش از 19000، سایت غنیسازی فردو، تولید صنعتی سانتریفیوژهای نسل دوم و چهارم و... باعث گردید تا تیم مذاکرهکننده بتواند با دستی پُر، اسبی زینشده را سوار شده و خود را برای مذاکره مهیا ببیند. اگر نبود این توانمندیهایی که به همت و تلاش این عزیزان و برکت خون شهدا حاصل شده است آیا واقعاً جنابعالی و آقای ظریف یعنی همان تیم مذاکرهکننده سالهای 82 به قبل و بقیه تیم محترم مذاکرهکننده به غیر از همان نتیجه حاصل شده در سال 82 را پیشبینی مینمودید؟!
با عنایت به موارد مذکور پیشنهاداتی ارائه میگردد که امیدواریم مورد توجه قرار گیرد:
اولاً در تصویب یا عدم تصویب برجام در مراجع ذیصلاح قانونی عجله نگردد و از حداکثر زمانی که وجود دارد برای شفافیت موضوع و گرفتن تصمیم صحیح نهایت استفاده شود.
ثانیاً اجازه داده شود مثل کنگرۀ آمریکا، تیم مذاکرهکننده در چندین جلسه و با حضور دوربینهای صداوسیما در برابر کمیته منتخب مجلس شورای اسلامی قرار گرفته و به سؤالات نمایندگان پاسخ درخور و شایسته دهد و به صورت زنده برای مردم ایران اسلامی پخش گردد. به این ترتیب تمامی زوایای ”برجام“، بیانیه و قطعنامه که اعضای یک منظومه هستند برای مردم باز شده و شفافیت کامل صورت گیرد.
ثالثاً صداوسیما تیم مذاکرهکننده را دعوت نماید تا در چندین جلسه در مقابل تیم کارشناسی فنی و سیاسی به صورت زنده مباحثه نمایند.
جناب رئیسجمهور محترم، این روش که یکی از اعضای تیم مذاکرهکننده مثلاً آقای صالحی، عراقچی یا ظریف بیایند در مجلس یا در برنامهای از صداوسیما حرفهایی بزنند و یا خود جنابعالی تشریف بیاورید در برنامهای و فرمایشاتی داشته باشید و بعد هم افرادی دیگر (از کارشناسان مسائل فنی و سیاسی) در یک برنامه دیگر یا در خبرگزاریها و... انتقاداتی بکنند و پاسخهایی بدهند نمیتواند کافی باشد و به هیچ عنوان زوایای توافقنامه، بیانیه و قطعنامه و نیز به هم پیوستگی آن را به صورت کامل برای مردم شریف ایران اسلامی روشن نخواهد کرد.
جبهه گفتمانی یکتا این روش را که ”برجام“ باید یکجا (همه بندهایش) پذیرفته و مصوب گردد یا مصوب نگردد را یک روش عقلایی و به مصلحت کشور نمیداند و اصرار بر این روش را به صلاح منافع ملی و ملت غیور ایران اسلامی ندانسته؛ لذا پیشنهاد میشود ضمن بررسی و اعمال روشهای بررسی با پخش زنده که عرض گردید، هم تمامی ابعاد برای مردم روشن گردد و هم اگر قرار است ”برجام“ مصوب گردد، شروط لازم برای پذیرش اعمال شود تا هم استقلال و اقتدار کشور بیش از پیش نشان داده شده و هم امنیت ملی بیش از پیش حفظ گردد.
تاریخ نشان داده است که اگر ابعاد هر موضوعی برای ملت ایران به خوبی تبیین و شفاف شود همگی به صورت یکپارچه و منسجم پشت سر مسئولین نظام قرار گرفته و از تصمیمات آنها حمایت میکنند (پیروزی انقلاب اسلامی، سرکوب کودتای نوژه، رفع فتنه بنیصدر، رفع فتنه منافقین، پیروزی در جنگ تحمیلی، رفع فتنه 18 تیر سال 78 و رفع فتنه سال 88 و حماسه 9 دی) و دشمن تنها زمانی میتواند جامعه را دو قطبی کند که زوایای یک موضع برای مردم عزیزمان به درستی تبیین نشده و شفافسازی صورت نگیرد که در این صورت عدهای از دید خود در یک قطب و عدهای دیگر در قطب دیگر قرار خواهند گرفت(اعدام شیخ فضلالله نوری، قیام ملی شدن صنعت نفت، اختلافات بین دکتر مصدق و آیت الله کاشانی، ایجاد فتنه 18 تیر سال 78، ایجاد فتنه سال 88).
جناب آقای رئیسجمهور، جبهه گفتمانی یکتا فکر میکند که به این ترتیب و زمانی که زوایای کار برای ملت شریف ایران اسلامی روشن شود چه این توافق مصوب شود و چه نشود همگی منسجم و یک دل پشت سر تصمیم مراجع ذیصلاح قرار خواهند گرفت. همه با هم شادی خواهند کرد و یا همه با هم مثل گذشته در برابر زورگوییهای شیطان بزرگ استقامت خواهند نمود و یکپارچگی، وحدت و انسجام ملت حفظ میشود و دشمن نمیتواند در جامعه دو قطبی مورد نظر خودش را شکل دهد.
در پایان برای رئیسجمهور محترم و تیم مذاکرهکننده و مراجع ذیصلاح بررسیکننده از خداوند متعال مسئلت داریم که آنها را در قضاوت تاریخ سربلند نماید و برای ملت غیور، مسلمان و شریف ایران اسلامی در همه حال انسجام، وحدت، حضور در همه صحنههای تاریخساز و اطاعت از فرامین رهبری را از درگاه ایزد متعادل خواستاریم که رمز اقتدار و پویایی این ملت و نظام جمهوری اسلامی در همین بوده و خواهد بود.
والسلام علیکم و رحمهالله
نظر شما