و در پی آنکه از تشکیل دولت با جلب همکاری احزاب دیگر ناامید شده، در اقدامی جنجالی اما تا حدی قابل انتظار فرمان برگزاری انتخابات زودهنگام در ترکیه را اعلام و مجلس این کشور را منحل کرد.
ظاهراً اردوغان امیدوار است در فضای تصنعی روانی به وجود آمده، بتواند یک بار دیگر در انتخاباتی جدید و زودرس و در سایه جنگی که علیه کردها به راه انداخته اکثریت مطلق کرسیهای پارلمان را کسب کند و حزب عدالت و توسعه بتواند با قدرت بیشتری این بار دولتی یکپارچه، بدون ائتلاف و تقسیم قدرت با دیگر احزاب را تشکیل دهد تا طرحهای جاه طلبانهاش را در خصوص اصلاحات در قانون اساسی به مرحله اجرا بگذارد.
هدف اردوغان بازسازی قدرت با ذهنیت نوعثمانی گرایی است، از همین رو است که تغییر قانوناساسی و تغییر ساختار قدرت از نظام پارلمانی کنونی به نظام ریاستی را به گونهای که قدرت در دستان رئیس جمهوری تمرکز یابد مورد نظر قرار داده است.
دولت ائتلافی یا دولت اقلیت، ضعیفتر از آن تصور میشود که بتواند اردوغان را در دستیابی به چنین هدف مهمی که مخالفان جدی دارد، کمک کند.
بنابراین اردوغان در اعلام انتخابات جدید و زودهنگام ریسک بزرگی کرده است، بویژه آنکه هم اکنون در سطح منطقهای و داخلی درگیر جنگ و بحران با حزب کارگران کردستان(پ ک ک) می باشد؛ هر چند که در برنامهای دقیقاً حساب شده آن را در پوشش مبارزه علیه داعش پنهان کرده است.
تجدید جنگ با «پ ک ک» که رهبر زندانی آن «عبدا... اوجالان» در جزیره آمرلی از خود انعطاف قابل توجهی نشان داد و زمینه آتش بس بین ارتش ترکیه و نیروهای چریکی «پ ک ک» را فراهم ساخت، ممکن است به اهداف اردوغان آنطور که خود تصور می کند، یاری نرساند، بویژه آنکه حزب دموکراتیک خلقها که شاخه سیاسی «پ ک ک» به شمار می رود در انتخابات قبلی نشان داد که نه تنها در بخش مهمی از جامعه کرد ترکیه، بلکه در میان ترکهای واقع بین سیاسی هواداران جدی و پروپا قرصی یافته است.
ورود حزب خلقها به پارلمان با عبور از حد نصاب 10 درصدی رأی دهندگان که باعث شد، بیش از 80 کرسی پارلمان را به خود اختصاص دهد، در شرایط جاری نیز ممکن است اردوغان را در اهدافش از برگزاری انتخابات زودهنگام ناکام کند.
وجهه شخصی اردوغان تحت تأثیر ناکامیهای دولتش در نزد افکارعمومی در حال پایین آمدن است. انتخابات زودهنگام در واقع ترفندی برای حفظ موقعیت و قدرت است. اینکه این ترفند مؤثر واقع خواهد شد یا نخواهد شد و یا تا چه اندازه تأثیرگذار است، بستگی به رأی مردم در روز برگزاری انتخابات زود هنگام خواهد داشت، اما یک امر از هم اکنون روشن است.
سیاستهای منطقهای دولت اردوغان بخصوص در سوریه و در ارتباط با «پ ک ک» پس از تحولات کوبانی شکست خورده است و دور از ذهن است که مردم ترکیه این موضوع را بویژه در مناطق کرد نشین به این سادگی و زودی که اردوغان فکر می کند از یاد برده باشند.
حتی اگر قابل تصور باشد که حزب عدالت و توسعه بتواند از اعتبار توسعه و رشد اقتصادی ترکیه در دوره قدرتش بهره گیرد و پیروز انتخابات زودهنگام شود، احتمالا این پیروزی کامل و قاطع در سطحی که بتواند دولتی یکدست تشکیل دهد و بی نیاز از ائتلاف با سایر احزاب شود، نخواهد بود.
نظر شما