برداشتن زیر انداز و مقداری خوراکی سهم من از این دورهمی است. ساعت 9 صبح وقتی همۀ وسایل را در ماشین شبنم می‌گذاریم هنوز از مقصد اطلاعی نداریم. بعد از پشت سرگذاشتن چند خیابان، میدان و بلوار و پس از پیمودن دیواری بلندتر از حد متعارف و دیدن درختانی که فقط نوک آن‌ها از بیرون دیده می‌شود، چشمم به تابلوی «پارک بانوان....» می‌افتد.
حالا ما میهمان پارکی هستیم که فقط به خانم‌ها اختصاص دارد. ما هستیم و تابلوهایی که روی آن طرح زنان کشیده شده و نوشته شده: «ورود آقایان ممنوع است». زمین تنیس، پیست اسکی، پیست دوچرخه سواری، حجابی متعارف و راحت؛ تعریف جدیدی از پارک بانوان برایمان است. ما میهمان یکی از بوستان‌های شهر هستیم که با همۀ پارک‌ها و فضاهای تفریحی عمومی شهر تفاوت دارد، چون فقط مخصوص بانوان است و ورود آقایان ممنوع.
نرگس معدنی پور، مدیر کل امور بانوان شهرداری تهران از این پارک‌ها بیشتر برایمان می‌گوید.

ایده ساخت این پار‌ک‌ها از کجا آمد؟
 تلاش می‌شد برای بانوان شرایطی فراهم شود که بتوانند در آن، آزادانه به ورزش و تفریح بپردازند و به تبع آن ایده ساخت فضاهای اختصاصی ویژه بانوان به وجود آمد. مکان یابی این پارک‌ها، با توجه به شرایط خاص این بوستان‌ها که خانم‌ها مایلند در آن با پوشش آزاد به ورزش و تفریح بپردازند، بسیار مهم است. در این پارک‌ها باید دید از بیرون به داخل پارک وجود نداشته باشد و ایمنی از تمامی لحاظ تأمین شود. اما در سیاست‌های کلان، تمام تلاش بر این است که شرایطی برای برخورداری بیشتر زنان از امکانات رفاهی فراهم شود و احداث پارک‌های بیشتری در دستور کار است.

تفاوت پارک‌های بانوان با سایر پارک‌ها چیست؟
برای اینکه خانم‌ها بتوانند بدون روسری و حجاب، با پوششی متعارف در آن به ورزش، تفریح، پیک نیک بپردازند این پارک‌ها راه‌اندازی شده است؛ پارک‌هایی که معمولاً مجهز به آلاچیق، باربیکیو و مجموعه ورزشی، استخر رو باز، چمن مصنوعی، رمپ پیاده‌روی، ورزش صبحگاهی و عصرگاهی، خانه‌های فرهنگ و یا مجموعه‌های آموزشی مثل آموزش هنر و کلاً آموزش‌هایی که یک خانم لازم دارد و همینطور خانه سلامت است. پارک‌هایی که میزبان دورهمی‌های زنانه و قرارهای دوستانه خانم‌ها است. تلاش شده است که هر چیزی که یک خانم برای استفاده لازم دارد، داخل مجموعه بوستان‌ها فراهم شود. تفاوتش با پارک‌های دیگر این است که خانم‌ها در هر پارک که بخواهند ورزش کنند، باید پوشش اسلامی داشته باشند اما در این بوستان‌ها نیازی به این پوشش نیست و امنیت و ایمنی کامل وجود دارد.

نظافت، نگهبانی و کارهای داخلی پارک و باغبانی و ... با نیروهای خدماتی خانم است یا آقا؟
در احداث پارک‌های اختصاصی بانوان، ملاحظات مذهبی و فرهنگی و شرایط امنیتی لازم با همکاری نیروی انتظامی لحاظ می‌شود تا زنان هنگام استفاده از این پارک‌ها با مشکل خاصی روبه‌رو نشوند. با احداث این پارک‌ها نیروهای خدماتی، انتظامی و غیره همگی از بانوان بوده و آموزش‌های لازم را نیز دیده‌اند به صورتی که تمامی امور مربوط به تأسیسات، باغبانی، فعالیت‌های خدماتی، آموزشی و غیره نیز همگی توسط بانوان انجام می‌شود، اما بعضی کارها هم هستند که انجام آن از عهده یک بانو بر نمی‌آید یا انجام آن سخت است، برای آن‌ها هم فکری اندیشیده شده و شب‌ها، بعد از تعطیلی پارک از آقایان حوزه خدمات شهری برای برخی کارهای خاص مثل هرس کردن درخت‌‌ها و یا جمع‌آوری بعضی زباله‌ها استفاده می‌شود.

چون پارک‌ها مخصوص خانم‌هاست، وضعیت حجاب و انجام ورزش‌ها چطور است؟
برای پوشش خانم‌ها در پارک‌های مختص به آنان، یک پوشش عرف در نظر گرفته شده است، البته منظور از عرف پوشش با حجاب نیست. اما تأکید می‌کنیم نوع لباسی که می‌پوشند خارج از حیا نباشد. لباسی متعادل که هر خانم در منزل از آن استفاده می‌کند و مناسب فضاهای عمومی شهری باشد.ساعت کاری این پارک‌ها در سراسر کشور در شش ماهه اول سال از 6 صبح تا 8 عصر و شش ماهه دوم سال از 6 صبح تا 6 عصر است که به خاطر انجام ورزش‌های صبحگاهی و... از آن استقبال زیادی شده است.

در ورودی این پارک‌ها، تلفن همراه‌ها گرفته می‌شود؛ این کار یک قانون کشوری است؟
در برخی بوستان‌های کشور به خاطر مسطح بودن سطح بوستان، تلفن همراه‌ها گرفته می‌شود؛ اما در برخی دیگر مثل بوستان بهشت مادران در تهران، از نیروی انتظامات بیشتری استفاده می‌شود تا محافظت بیشتری به عمل بیاورند و تلاش است در این کار فرهنگ سازی ‌شود؛ البته در این چند سال که از فعالیت پارک‌ها گذشته خوشبختانه موردی از گرفتن عکس‌های غیرمجاز گزارش نشده است.

این کار(یعنی جنسیتی کردن پارک‌ها) در ابتدا مخالفان و موافقان بسیاری داشت.نظر شما در مورد این مخالفت‌ها چیست؟
احداث پارک بانوان به معنی نگاه تفکیک جنسیتی بین شهروندان نیست و استقبال قابل توجه بانوان از اولین پارک اختصاصی زنان انگیزه و اراده مدیریت شهری را در این زمینه دوچندان کرد. قاعدتاً هر کار خوبی که انجام می‌شود یک عده موافق و یک عده مخالف خاص خودش را دارد. این امر نسبی است و ما نمی‌توانیم بگوییم تعداد مخالف‌ها بیشتر است یا تعداد موافق‌ها. اما از استقبالی که از بوستان‌ها می‌شود و مراجعینی که هر روز این بوستان‌ها دارد می‌توان رضایت خانم‌ها را از این بوستان‌ها متوجه شد. مخالفت برخی افراد، امری کاملاً طبیعی است و ما نمی‎‌توانیم آن‌ها را جدی تلقی کنیم، چون تعداد محدود و انگشت شماری مخالف اجرای این برنامه هستند. واقعیت این است که پارک‌های اختصاصی بانوان یک امکان، فرصت جدید و قدرت انتخاب بیشتر را در اختیار زنان قرار می‌دهد و شهرداریِ هر شهر با توجه به شرایط خاص فرهنگی و مذهبی ملاحظات و الزامات خاصی در خصوص احداث این پارک‌ها در نظر گرفته است؛ البته همین که برای خانم‌ها پارک‌های اختصاصی در نظر گرفته می‌شود، یعنی حقوق آن‌ها بیشتر رعایت شده است، چون بعضی خانم‌ها به خاطر شرایط حاکم بر پارک‌ها محدودیت حضور دارند؛ در حالی که در این بوستان‌ها مخاطب‌هایی از کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی داریم. سفرا و همسران آن‌ها، مسافرانی که از کشورهای دیگر به علل مختلف مثل شغل همسر در ایران هستند، حتی توریست‌هایی که وارد این پارک‌ها می‌شوند از این فضا خیلی استقبال می‌کنند و از داشتن چنین پارکی مختص به بانوان خوشحال هستند و آن را جایی برای  فراغت های زنانه می دانند.