به گزارش قدس آنلاین به نقل از مهر، نکته ای از دروس قبلی اخلاق آیت الله قرهی برای علاقه مندان در پی می آید؛

از اولیاء الهی، از جمله ملّا حسینقلی همدانیبیان می فرمایند: اینکه می گوییم «أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِباد» وقتی دست خودش سپردی، او هم که بصیر است می داند ما چیزی نداریم، پرورشش میدهد و در حد کرامتش آن را بالا می برد.

«یا کریمُ یا رب» او پرورش دهنده است، آن رب ودود با کرامتش پرورش می دهد؛ چون به کریم سپردی، «أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ» به خدا تفویض امر شده است، همینطور این عمل بالا می رود.

می گوید: چقدر این عملت را بخرم؟ می گویم: من قیمت نمی گذارم، هرچه شما کرم داری، اصلاً خودت شریکی. می گوید: من شریکم، باید در شأن خودم بگویم این عمل اینقدر ارزش دارد.