به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم، در سومین روز از اجلاس یازدهمین جلسه کمیته بین الدول حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس که از هشتم آذرماه تا ١٢ آذر در آدیس آبابا، اتیوپی در حال برگزاری است پرونده چند ملیتی نوروز در فهرست میراث ناملموس جهانی در یونسکو ثبت شد. این اتفاق در شرایطی است که پیش از این تنها رویداد نوروز با مشارکت هفت کشور ثبت جهانی شده بود و حالا نوروز به عنوان یک میراث مشترک چند ملیتی با مشارکت 12 کشور در فهرست میراث ناملموس جهانی در یونسکو ثبت شد
در همین رابطه، محمدحسن طالبیان معاون میراث فرهنگی کشور پس از اعلام ثبت نوروز خطابه خود را با شعر حافظ آغاز کرد و گفت: نوروز در یک کلام تجلی خردورزی و اعتدال و امید به زندگی است.
احمد جلالی سفیر ایران در یونسکو و رئیس هیات نمایندگان ایران در اجلاس جهانی میراث ناملموس در اهمیت نوروز و پیام نوروز به ایراد سخن پرداخت.نمایندگان کشورهای قزاقستان و هند از مدیریت ایران در پرونده نوروز قدردانی کردند و براین اساس نوروز با مشارکت ١٢ کشور و با مدیریت ایران جزو بزرگترین و کهن ترین مواریث ناملموس جهان است.
12 کشور چگونه دور هم جمع شدند؟
این اتفاق در شرایطی است که آیین و جشن جهانی نوروز در قالب یک پرونده مشترک به نام هفتکشور دنیا در یونسکو به ثبت رسیده بود. اما در اسفند ماه سال 1393، اجلاسی در تهران برگزار شد و پنجکشور دیگر نیز به صورت رسمی درخواست خود را برای واردشدن به این فهرستها مطرح کردند. بر همین اساس پرونده نوروز، با امضای نمایندگان تامالاختیار ١٢کشور عضو نهایی شد و راهی مرکز میراث ناملموس جهانی شد تا تعداد کشورهای حاضر در این پرونده افزایش یابد.
این تصمیم در اسفند ماه سال 1393 گرفته شد و در آن مقطع محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی، فرهاد نظری، مدیرکل دفتر ثبت آثار، حفظ و احیای میراث معنوی طبیعی به همراه یدالله پرمون، مدیر مرکز میراث ناملموس جهانی در تهران در کنار نمایندگان ١١کشور ترکیه، آذربایجان، هند، پاکستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان، تاجیکستان، افغانستان، ترکمنستان و عراق، پس از بررسی چهارروزه؛ پرونده چند ملیتی نوروز را نهایی کردند. پیش از این محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی در مراسم اختتامیه نشست نهایی «تدوین پرونده چند ملیتی نوروز» در گفت و گو با رسانهها موضوع نوروز را موضوع مهمی دانست که بر پایه صلح و شادمانی قرار دارد. معاون میراثفرهنگی با اشاره به اینکه پروندههای بینالمللیای که بهصورت مشترک با کشورهای مختلف انجام میشود به پایداری فرهنگ جهانی و صلح جهانی میانجامد، به نمایندگان کشورهای حاضر در مراسم اختتامیه نشست نهایی «تدوین پرونده چند ملیتی نوروز» پیشنهاد کرد برای پرونده مشترک دیگری، آمادگی خود را اعلام کنند.
با این حال مجمع عمومی سازمان ملل متحد قبل از آن در 4 اسفند 1388 برابر با 23 فوریه 2010 با تصویب قطعنامهای روز 21 مارس برابر با اول فروردین را در چارچوب ماده 49 و تحت عنوان فرهنگ صلح به عنوان «روز جهانی نوروز» به تصویب رساند و در تقویم خود جای داد. طی این اقدام که برای نخستینبار در تاریخ این سازمان صورت گرفت، نوروز ایرانی به عنوان یک مناسبت بینالمللی به رسمیت شناخته شد. نخستین دوره «جشن جهانی نوروز» 7 فروردین 1389 در تهران برگزار شد که در این جشن، رؤسای جمهوری ایران، افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان، عراق؛ وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان و معاون نخستوزیر ترکیه حضور داشتند.
نوروز، حلقه اتحاد کشورهای عضو
هرچند نوروز، جشن ملی ایرانیان است، ولی در طول تاریخ، برپایی این جشن در میان مردم ترک زبان منطقه آسیای مرکزی یعنی ازبکها، قرقیزها، هندیها و ترکمنها نیز رایج بوده است. ازجمله کشورهایی که در ثبت جهانی نوروز همکاری داشتهاند، ازبکستان است که عدهای از مردم این کشور، بویژه در شهرهای سمرقند و بخارا، به زبان فارسی صحبت میکنند و دارای پیوندهای مشترک فرهنگی فراوانی با ایران هستند که پرونده ثبت جهانی نوروز به نوعی نماد اتحاد کشورهای عضو را به جهانیان نشان میدهد. «یدالله پرمون» رئیس مرکز میراث ناملموس تهران،پیش از این در گفت و گو با رسانهها پرونده نوروز را از جمله پروندههای چندملیتی یونسکو میداند که از لحاظ جمعیتی، بزرگترین پرونده میراث مشترک به حساب میآید و کشورهایی که عضو این پرونده هستند از لحاظ جمعیتی جزو کشورهای پرجمعیت دنیا محسوب میشوند. «پرمون» نوروز را از جمله پروندههای شاخص در یونسکو بیان میکند، زیرا نوروز ویژگیهای خاصی را در خود دارد و روح آن با صلح، دوستی، احترام به طبیعت و بزرگان، شادمانی، دوری از تنشها و یاد آوردن دوستیها پیوند دارد.
رئیس مرکز میراث ناملموس تهران به وظیفه خطیر ایران به عنوان مدیر بزرگ ترین پرونده چندملیتی یونسکو اشاره میکند که ایران به عنوان مدیر پرونده نوروز علاوه بر پاسداری از آنچه در پرونده ثبت شده به آگاهیافزایی، ظرفیتسازی، باززنده سازی، ترویج و مستندسازی و ترغیب کشورهای عضو به فعالیت در زمینههای خاص نوروز اقدام میکند زیرا وقتی چند سال از ثبت یک پرونده میگذرد باید در موعد مشخص گزارشهایی را به یونسکو ارائه دهد تا روند پیشرفت پرونده مشخص شود. «پرمون» ثبت میراث مشترک را کاری دشوار بیان میکند که بعد از نوروز هنوز ایران نتوانسته پرونده مشترک دیگری را در یونسکو به ثبت برساند زیرا این کار مستلزم هماهنگی با کشورهای داوطلب و مسائل تشریفاتی و لجستیکی بوده اما با این وجود آنچه در اولویت برنامههای ثبت در دولت یازدهم قرار دارد، تهیه پرونده میراث مشترک بوده که موضوع آن هنوز در حال تحقیق و پژوهش است.
نظر شما