قدس آنلاین - سه شنبه زیر بارش نم نم برف و سوز سرما در هتل مجلل و لاکچری اسپیناس نشست خبری دبیر جشنواره سی و پنجم فجر با اصحاب رسانه برگزار شد. اما هرچه این نشست بیشتر جلو می رفت تکلیف خبرنگاران مستقل با مجموعه اجرایی فجر در عین اینکه باید به شدت مبهم می شد، به شدت روشن شد!

دبیر جشنواره در بسیاری از موارد مساله را از چشم هیات های انتخاب و کارشناسان می بیند، مثل ماجرای فیلم هجوم شهرام مکری. اما فجر در موارد بسیاری با تناقض همراه بوده و هست و ردپای سیاستمداران در حوزه های مختلفی از این رویداد هنری دیده می شود.

مثلاً نوید محمد زاده، درباره جایزه اش در فیلم عصبانی نیستم می گوید: «روز اختتامیه دوستی از دبیرخانه جشنواره به من زنگ زد و گفت مشکل حل شده است و تو امشب جایزه­‌ات را می­گیری. یک ربع بعد از این تماس رضا درمیشیان، کارگردان «عصبانی نیستم» در تماسی تلفنی به من گفت ما باید امضا بدهیم که از جشنواره انصراف داده­‌ایم.. من اقای ایوبی را خیلی دوست دارم. پارسال که رفتم سیمرغ «ابد و یک روز» را بگیرم گفتند: ما دیگر چیزی به شما بدهکار نیستیم. نه هستید! من برای «ابد و یک روز» جایزه گرفتم شما هنوز سیمرغ «عصبانی نیستم»را به من بدهکارید.»

این مصاحبه هیچگاه از سوی ایوبی تکذیب نشد. با این اوصاف باید بپذیریم فارغ از اینکه چه کسی بر مسند وزارت ارشاد و سازمان سینمایی نشسته است دستهای غیرسینمایی برای جشنواره تعیین تکلیف خواهند کرد.

از آن مهم تر این است که این فیلمها اگر مساله دارند چگونه ساخته شده، چگونه پروانه ساخت و نمایش گرفته و به فجر می آیند. هربار هم به یک بهانه ای ساخته شدن فیلمی خلاف موازین مصوبه و قانونی را توجیه می کنند.

چه کسی است که نداند فیلمی که ساخته شد بالاخره دیده خواهد شد. از این حیث باز هم سراسر فجر و سازمان سینمایی در همه ادوار مملو از تناقض است. اما تناقض بزرگ امسال مربوط به فیلم امپراطور جهنم است.

در خصوص فیلم " امپراطور جهنم" که به اذعان همه منتقدینی که فیلم را دیده اند از بهترین آثار شیخ طادی است و در سطح متوسط به بالا قرار دارد، دبیر جشنواره مکرراً بر عدم انتخاب فیلم توسط هیات انتخاب تاکید می کند.

سپس می گوید از نقاط ضعف جشنواره این است که فیلمها با ۷۰ درصد اتمام فنی به هیات انتخاب می رسند و اعضا ناچارند روی این نسخه تصمیم بگیرند. گاهی دیده می شود نسخه نهایی به مراتب متفاوت است ولی دیگر نمی توانند وقتی برای آن بگذارند.

درظاهر این دلیل دبیر جشنواره منطقی است اما با کمی ظرافت می توان به "علیرضا رضا داد" دبیر جشنواره سی و دوم استناد کرد. رضا داد در ۱۷ دی ۱۳۹۲ در ارتباط با سوالی مبنی بر اینکه چرا یک فیلم را با تصمیم خود به هیات انتخاب ارائه نکرده است گفت: «دبیر جشنواره اختیارات زیادی دارد. ما سعی کردیم رفتارمان قانونی باشد و هیات انتخاب در مقابل سینماگری قرار نگیرد. اگر تصمیمی باشد قطعا بر عهده ما گذاشته می شود. وقتی ابهامی در بخش هایی از جشنواره صورت می گیرد این ابهام به تشخیص دبیر جشنواره رفع می شود. ممکن است در برخی مواقع مصلحتی برای کل سینما در میان باشد به هر حال جامعه سینمایی به من اعتقاد کرده است و من آن تصمیمات را می گیرم.»

طبعاً اگر در جشنواره ۳۲ یک دبیر از چنین اختیارات وسیعی برخوردار است در جشنواره ۳۵ نیز همان اختیارات به دبیر تفویض شده است. لذا برای حل مساله فیلم شیخ طادی کافی بود دبیر جشنواره فیلم را دیده و بنا بر اختیاراتش آن را وارد سودای سیمرغ می کرد. اینکه چرا وی از اختیاراتش به نفع سینمای استرات‍ژیک استفاده نکرده، مساله ای است که سیستم اجرایی فجر می تواند برای آن پاسخی مناسب قوانین و مصالح ملی سینما و برخلاف جمله احتمالی «دبیر تمایلی نداشت» انتخاب نماید.