به گزارش قدس آنلاین، ستاره‌ای در قلب خلیج فارس و در ۱۵ کیلومتری دریا با نام «پالایشگاه ستاره خلیج فارس» قرار دارد که بهره برداری از آن جزء آرزوهای دلسوزان نظام است اما این موضوع برای عده‌ای خاص از جمله واردکنندگان بنزین بیشتر به کابوس می‌ماند. به نظر می‌رسد که درخشش این ستاره، خواسته یا ناخواسته و علی رغم تمام تبلیغات رسانه‌ای وزارت نفت، تا ماه‌های پایانی دولت یازدهم به طول می‌انجامد تا وارد کنندگان بنزین تا آخرین لحظات از این سفره گسترده متنعم شوند.

احتمالا وزیر نفتِ بعد از زنگنه، درباره عملکرد او در بخش پایین دستی صنایع نفت و گاز و از همه مهمتر پالایشگاه ستاره خلیج فارس، تعابیری مثل «مایه شرمساری» را به کار خواهد برد و خواهد گفت: «این طرح نشان دهنده یک اغتشاش مدیریتی است» و «می‌توان از پالایشگاه ستاره خلیج فارس به عنوان موردی خاص برای تدریس استفاده کرد!» زیرا زنگنه در نیمه دوم سال ۹۲ و زمانی که تازه به مسند وزارت نفت نشسته بود، همین تعابیر شدید اللحن را در مورد دولت قبل به کار برد و آن دولت را به باد انتقاد گرفت. اظهارات زنگنه در مورد بزرگترین و راهبردی‌ترین پالایشگاه کشور همراه با وعده‌های خلاف واقعی که رییس جمهور، وزیر امور خارجه و خود وزیر نفت از ترک خوردن دیوار تحریمها و کارایی برجام می‌دادند، نوید تحولی بزرگ در روند مدیریت و سرعت گرفتن احداث این پالایشگاه می‌داد. اما با گذشت نزدیک به سه و نیم سال از عمر دولت یازدهم، هنوز حتی فاز اول این پالایشگاه افتتاح نشده است و وعده‌های مکرر بهره برداری از این پالایشگاه مدام به تعویق می‌افتد. به طوری که وعده افتتاح این پالایشگاه از ابتدای دولت یازدهم تا کنون بارها به تعویق افتاده است. همانطور که در جدول زیر مشاهده می‌شود طبق زمان بندی اعلام شده توسط مدیران ارشد وزارت نفت، فاز اول این پالایشگاه قرار بوده است در نیمه نخست سال ۹۴ به بهره برداری برسد ولی در ماه‌های اخیر، این مدیران وعده بهره برداری از این فاز تا پایان امسال را داده‌اند؛ وعده‌ای که امید چندانی به تحقق آن نیست.

روند کند تکمیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس در دولت یازدهم

ساخت پروژه پالایشگاه ستاره خلیج فارس از سال ۱۳۸۵ آغاز شد. اما با شروع تحریم‌ها، سهامداران خارجی این پروژه انصراف دادند و تغییر در ترکیب سهامداران عملا از سر گرفته شد. از طرف دیگر با شدت گرفتن تحریم‌ها هیچ یک از فاینانس‌های خارجی که برای تامین مالی این پروژه پیش بینی شده بود محقق نشد و ورود تجهیزات خارجی با مشکل مواجه شد.

زنگنه در ماه‌های ابتدایی دولت یازدهم، پروژه پالایشگاه ستاره خلیج فارس را از لحاظ مدیریتی و تخصیص منابع، مورد انتقاد قرار داد و از آن به عنوان یک «اغتشاش مدیریتی» در صنعت نفت، در دولت گذشته یاد کرد.

اما با گذشت سه سال و نیم از دولت یازدهم و با وجود رفع مشکل تحریم‌ها و ورود کامل تجیهزات خارجی، هنوز حتی فاز اول آن به بهره برداری نرسیده است و به گفته کارشناسان صنعت نفت، سرعت احداث این پالایشگاه در دولت روحانی نسبت به دولت قبل کاهش یافته است. زیرا متوسط پیشرفت فیزیکی این پالایشگاه در دولت سابق، سالانه ۱۰ درصد و متوسط پیشرفت فیزیکی آن در دولت روحانی سالانه ۷ درصد بوده است. احتمالا یکی از دلایل اصلی این موضوع، منافع وارد کنندگان بنزین و اراده قوی‌ آنها برای استمرار واردات این فرآورده نفتی است که می‌توان نام «خود تحریمی» را بر آن نهاد و به مراتب موثرتر و فلج کننده‌تر از تحریم‌های خارجی است.